Saturdaynight, May 3rd
Tegen negenen 's avonds arriveerden we bij de Beluzi's bar. De jongens waarmee we afgesproken hadden, zaten er al en meteen kregen we een drankje aangeboden.
'If you’re going to be falling down near this bridge it’s best to make Belushi’s a part of the party', zei 'I beleave in real love'. Ik zei alleen maar 'mmmm' en dacht: 'I think I love you and you have a very sexsual performence, of in gewoon Nederlands: het leek me een lekker ventje. 'Stonger feelings are rising when I look to you' zei hij terwijl hij naar me glimlachte. Opnieuw namen we een drankje en gingen even dansen. Ja, toen hij zo dicht tegen me aan stond ik ik tegen zn stoere lijf, begon er wel wat met me te gebeuren.
Even later stonden Esmée en ik samen in het damestoilet. "Nou, dat zijn wel leuke ventjes hé? zei Esmée. 'Edward heeft gevraagd of ik straks even zn appartement kom bekijken. Dat zou ie leuk vinden'. 'Meid, volgens mij vind ie jou leuk' zei ik. Maar loop je niet wat hard van stapel? Trouwens, die Brian waar 'k net mee gedanst heb, is ook een lekker ventje hoor. Allebei giechelen natuurlijk. 'Hier' zei Esmée, en ze pakte een klein pakje uit haar handtas. Neem mee, Je weet nooit. Ik keek en vroeg: Hé, heb jij die dingen altijd bij je dan? Ben je wat van plan?. Esmée haalde lichtjes haar schouders op en zei: 'ach voor de zekerheid. Ik heb ze altijd bij me.' 'Dankje', zei ik tegen Es, en stopte het kleine pakje in mn tas. Gek, daar had ik helemaal niet aan gedacht. Ik was ook niks van plan. Maar Es had wel gelijk. Toen we weer in Ik ga even met Edward mee, ik zie je straks wel in het hotel. Maak je maar niet ongerust, Het is vertrouwd, dat voel ik. Trouwens heb ik mijn mobieltje bij me, dus je kan altijd bellen.'Dat worden dure tikken anders dan, Es, zei ik, want het is een Nederlands abonnement, dus moet het signaal eerst naar de centrale in Nederland en dan weer terug naar de UK. Nou ja, veel verstand van telefoonabonnementen en de techniek erachter heb ik niet, maar ik weet wel dat bellen naar het buitenland duurder is.
We kunnen beter dan richting Hotel gaan, dan neem jij het pasje mee en dan praat ik ondertussen wel met Brian, stelde ik voor. Om ongeveer kwart voor één verlieten we met zn vieren de bar....
We liepen achter de beide jongens aan 'We take the car' zei Edward en hij ging ons voor door een paar smalle straatjes naar een soort parkeerpleintje. We stapten in de auto, gingen in ons hotel met de lift naar boven. In onze hotelkamer trok Esmée nog even een wat warmer truitje aan in de badkamer en daarna vertrok ze met Edward. We keken elkaar nog even aan en ze zei: 'Ja, meid, ik doe voorzichtig, maak je niet ongerust' Brian en ik bleven achter en ik trok het koelkastje open en zowaar: drie blikjes bier. Ik pakte er één. 'A beer for you' zei ik en reikte hem met een zwaai het blikje aan. Een beetje onwennig wel, om met hem hier op de kamer te zitten dacht ik, maar toch ook wel leuk. En even later dacht ik: wat moet een afgestudeeerde Neerlandica met een Engelse boy, waarvan ik niet eens wist of íe zelfs maar gestudeerd had. Lekker dansen kon 'íe in elk geval wel. Zelf nam ik een slok uit de fles wijn. Uit de badkamer had ik een glas, die daar stond, opgehaald en zo ging het prima. Even later schonk ik nog -tijddens het kletsen- een tweede in en later nog één. 'k moest ook niet te veel meer hebben, dacht ik, want ik was behoorlijk lacherig. Per slot van rekening had ik vanavond daarin de bar ook al drie of vier cocktails op. I like that arrangements, antwoordde Brian, tikte op het bierblikje en kwam naast me op de rand van het bed zitten. 'Do you like Londen? vroeg hij en voegde eraan toe: 'I like you. You're a beautiful Dutch girl. I love especially longhaired girls'. Hij zette zijn bier neer op de grond, legde zijn armen om me heen en we kusten elkaar. Ik voelde zijn linkerhand naar beneden glijden. Don't make me crazy Brian', fluisterde ik en tegelijkertijd wist ik instinctief dat ik naar meer velangde. ik zag ook de halve kamer draaien ik ik weet (achteraf) zeker dat ik halfdronken was. Wat is dat toch een gek fenomeen. Was ik verliefd? Of hunkerde ik naar aandacht?. Wilde ik gewoon seks met een vreemde jongen? Nee toch... Waar werd ik door voortgestuwd? Lag het aan de drank? Met mijn beide handen knoopte ik zijn overhemd los, trok hem naar me toe en legde mijn hoofd tegen zijn strakke borst.
Ik voelde zijn hand op de bovenkant van mijn been. Ineens besefte ik dat dit een cruciaal moment was. Op dat moment had ik me achteruit kunnen draaien met een: 'Sorry, no, this is not wat I want'. Ik hoorde mezelf echter zeggen: 'I feel happy, Brian' en besefte bij mijzelf dat ik het bewust wilde. Het kon me ook niks meer schelen. Dit was anders dan drie jaar geleden met Gerard. Toen liep het op een fiasco uit. Ik had het toen geforceeerd uitgelokt en dacht dat hij verliefd op me was. Het was nu alsof de lucht trilde en ik zwaarder ging ademen. Het leek alsof ik een verlangen uit iets ondefinieerbaars tevoorschijn voelde komen. Ik voelde me opgewonden en warm. Het kwam vanzelf. Sinds die ene keer, drie jaar terug, had ik het uit mijn hoofd gezet. 'Er bestaat geen passie of echte liefde', had ik toen tegen mezelf gezegd, nadat ik hem de bons had gegeven, die egoist. Nu was het anders. Dit moment leek heel relaxed. De hele wereld kon ik aan! Het moest door de drank komen. Ik voelde me ook ontspannen, maar ook wel heel nerveus. Brian reageerde behoedzaam en het voelde vertrouwd. 'If you dont want, it's okay. Just be with you is nice' zei hij.
'What you don't know about me, I'am always very carefully and I never had sex with a woman. ik antwoordde; seriously? Yes, he answerred, believe me. I think you're definitly a woman who knows what she wants'. Ja hij had gelijk; ik wilde het. Ik weet niet meer zeker of ik hem geloofde dat hij geen seksuele relaties had gehad. Ik keek hem in de ogen en ik meen dat hij eerlijk was, of het moest een grote toneelspeler zijn. Ik vroeg nog wat door naar vriendinnen enzo. Niet veel later was mijn beha uit en voelde ik zijn warmte. Of het nu juist door het Engels of door de drank kwam, maar het klonk lief: Darling, let's make love. Don't hesitate. We have time enough. You look so lovely, I like to feel your pussy'' 'A moment please', zei ik en liep naar de stoel waar mijn tasje lag. In een 'helder' moment (was ik eigenlijk nog wel helder?) pakte het kleine pakje dat ik die avond van Esmée had gekregen en stopte het in zijn handen.
'Safety first, okay?'. Brian knikte, glimlachte, maakte het pakje open en ik keek toe ...
'k Kreeg er haast een kleur van, maar niemand die mijn blozen zag. Ik was op dat moment heel nerveus en voelde mezelf trillen. Wat daarna volgde was: passie verlangen, sensatie, genot ...
Het was veel en veel later, toen ik me zachtjes met mn linkerhand opdrukte en in een andere houding dicht tegen hem aan ging liggen. Zijn hand lag nog op mijn schouderblad...
Even later fluisterde hij: 'It's time, I have to go.' In het halfduister zag ik hoe hij zijn broek ophijste...
Saturdaymorning May, 3rd 07.55 AM
Toen Esmée uit de douche tevoorschijn kwam, was het mijn beurt. Ik liet het warme water over mij lijf stromen. Veel te lang voor mijn besef stond ik eronder. Mijn lange haren plakten op mijn gezicht, op mijn schouders. Ik deed mijn ogen dicht en zag allerlei beelden van de afgelopen nacht weer voorbij komen. Het was heerlijk. maar aan de andere kant dacht ik: wat had ik gedaan? Kon ik het vertellen? Wat zouden ze thuis zeggen? Mag je ervan genieten? Was ik tever gegaan? Aan de ene kant: ik had ook nooit gedacht dat het zo fijn kon zijn. Of was het radikaal verkeerd? Ik ben niet getrouwd, gewoon single. Brian is niet mijn vaste vriend. Misschien was ik 'één van de velen'. Maar wat trok dan zo aan? Maar ik ben geen slet, huppelkut of whatever. Ik ben zeker geen type voor aleen maar seksplezier. Ik kwam er niet uit, begon zachtjes te huilen, maar het douchewater spoelde alles weer weg. ik begon nog harder te huilen en was ontzettend boos op mezelf. Nu wist ik het zeker: ik was half dronken, ja misschien wel helemaal bezopen geweest. Ik huilde tranen met tuiten. Niemand die het zag. Op dat moment en als in een roes droogde ik mij weer af. 'Gelukkig', dacht ik, ik kon in ieder geval niet zwanger worden. Ik ging met mn gedachten weer naar de dag die komen zou. Straks zouden we nog gaan winkelen in Regent Street. Als het meezat ook naar de Westminster Abbey. Vanavond gingen we met het vliegtuig vanaf Luton weer terug naar Nederland. Zou ik 'm nog terugzien?
Of zou hij nog aan mij denken? Misschien volgende week een ander liefje vinden in die grote stad? Ik was een hele, heftige, bijzondere ervaring rijker en had in ieder geval veel om over na te denken. Ja, misschien was het best serieus en ik ging 'm beslist nog wel mailen. De terugreis zou veel tekort zijn...
Aanvulling 12 juli 2008:
Het mailadres van Brian bleek naderhand niet te kloppen. Wat een k*tstreek. Ook op andere manieren heb ik geprobeerd hem te achterhalen. Helaas...
Ik ben ontzettend naief geweest en voelde me 'ontgoogeld'. Dit zal mij nooit, maar dan ook nooit meer gebeuren. Nu begrijp ik de reclameslogan:'Drank maakt meer kapot dan je lief is', veel en veel beter.
-------------------------------------------
Pffffffffff... lang geaarzeld, maar dit is er uit. Ik heb het op een blog gezet, toen haast weer gewist, maar toch laten staan. Het is wel persoonlijk en ik weet eigenlijk nu nog niet of ik er wel goed aan doe, dit op hyves te zetten. Vooruit, ik ben het kwijt, het ei is gelegd, we zien wel.
-------------------------------------------
© Matti, 9 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten