zaterdag 31 mei 2008

93. Altijd bij jou








Toen
keek je naar mij
maakte mij blij
steeds als ik je zag
goed was mijn dag
we kusten elkaar
we waren een paar
je raakte me aan
ik liet het gaan
toen

Opeens
toen ik weer keek
werd ik witbleek
zei je vaarwel
het ging veel te snel
ik kon het niet aan
en liet ook een traan
het werd me te veel
t was kapot, niet meer heel
opeens

Daarna
een plek leeg naast mij
ik was niet meer blij
zag ik geen doel
gaf toe aan gevoel
ik wilde niet meer leven
'k had je alles gegeven
niets wat me nog deed
die gedachte die me speet
Daarna

Gisteren
Dacht ik weer terug
een moment, even vlug
ik huilde spontaan
en liet me begaan
ik verlangde naar jou
maar ik stond in de kou
de liefde voor mij
die is nu voorbij
gisteren

Nu
mis ik je weer
en iedere keer
denk ik aan jou
ik hield van jou
maar aanvaardde je besluit
het was over en uit
jouw beeld in mijn gedachten
ik hoef niet meer te wachten
nu

Morgen
er komt vast weer hoop
voor mijn levensloop
begint weer een dag
wellicht met een lach
een ander misschien
die 'k nog niet heb gezien
wat ligt in 't verschiet
dat weet ik nog niet
morgen

Jij
toch houd ik van jou
maar jij bleef niet trouw
ik gaf je mijn hart
toch werd het snel smart
wat we deelden steeds weer
vergeet ik niet meer
want diep in mijn brein
zal ik altijd bij jou zijn
jij



Ik hield hou echt van jou.
Lees ook het verhaal erachter: 90.Voor altijd

© Matti, 31 mei 2008
Gedicht
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

vrijdag 30 mei 2008

92. Boer zoekt geen vrouw meer

Nee, ik schrijf niet meer. Het is leuk om het een keer meegemaakt te hebben. Laat mij nu maar weer lekker mijn eigen gangetje gaan.
Dat zegt Jurre de Vos (25) over zijn relatie met Agnes.
Meer wil hij er niet over kwijt, want dat heeft hij met Agnes afgesproken. Dat is privé. Natuurlijk hoef ik hier niet te vertellen om wie het gaat: het populaire stel uit 'Boer zoekt Vrouw', de bestseller op kijkcijfergebied het afgelopen seizoen. Oh, ik vond het zo lief hè en ik gunde ze het zo. Ik vond haar zo verstandig en bij de pinken, hem ook, een integere kerel. Maar het is definitief uit tussen Jurre en Agnes. De breuk in de relatie van het enig overgebleven liefdeskoppel van de KRO-serie staat in diverse media te lezen.
De website van de KRO zelf wordt kennelijk niet meer geactualiseerd, want daar staat nu (30 mei 2008, 16.27 uur) nog keurig aangegeven hoe 'full in love' het stel is. Dat lijkt me een extra kater voor Agnes en Jurre. Is dat nu de behandeling en begeleiding van de KRO? Die hebben dringend een projectmanager nodig. Op zwart moet die website.
In de derde editie van 'Boer zoekt Vrouw' wilde het afgelopen winter al niet erg vlotten met de liefde tussen de stellen. Nog voor het einde van de serie, waren de meeste vrouwen al vertrokken. Die hielden het snel voor gezien. Slim bekeken dus.

Het lijkt me een verstandige vent, die Jurre, dat kun je er zeker van zeggen, maar hij zal wel een jaartje nodig hebben voordat ie weer wat begint en ook niet publiekelijk. Je wordt immers wel voor een paar miljoen kijkers breed uitgemeten.
Tijdens de laatste 'reunie-uitzending' op 2 maart jl. vertelden ze dat ze nog gelukkig waren met elkaar. Inmiddels dus ook niet meer. Toch had Jurre, medewerker op een biologisch melkveebedrijf in Alphen a/d Rijn niet verwacht dat zijn deelname aan 'Boer zoekt Vrouw' zo'n impact zou hebben op zijn leven. 'Ik ben er het laatste jaar enorm veel mee bezig geweest. Opeens word je als bekende Nederlander aangesproken', laat hij weten.

Het wordt dus hoogtijd om dergelijk mediaspektakel eens te analyseren. Daar hoor je echter niets van. Ook hoef je geen psychologie gestudeerd te hebben of, zoals in mijn geval, iets met management, om conclusies te trekken. Je voelt op je 'boerenklompen' aan dat zoiets altijd impact heeft. Nu draag ik geen klompen. Gelukkig maar. De KRO gaat ondanks alle tegenslagen toch weer vlijtig op herhaling, staat in de gidsen op de BZV-website van de KRO Jawel, met: nieuwe boeren en speeddates. Dat hebben ze nu 3 seizoenen gedaan. Misschien moeten ze de formule eens wat aanpassen. Die boer wordt wel afgezaagd.
Mijn suggesties:
Onderwijzeres zoekt handige man, die dol is op kinderen
Cassière zoekt leuke automonteur, die haar na afloop gezellig naar huis brengt.
Ingenieur zoek blondje om samen te stappen.
Of wat zou je zeggen van:
Fietsenmaker zoekt leuk meisje met kapotte fiets, om samen te knutselen en banden op te pompen.
Banketbakker zoekt vlotte vrouw met slagroomspuit
Autofanaat (hardrijder) zoekt politieagente
Aantrekkelijke stewardes zoekt reisadviseur (haha)
Leuke schrijver zoekt verstandige correctrice is misschien ook nog een idee. Kan het niveau Nederlands - dat toch al zeer beneden de maat is op het voortgezet en middelbaar onderwijs - meteen opgekrikt. Leuk, elkaars brieven corrigeren:

'Lees eens voor, joh. Luister: 'Jij betekend alles voor mij. Ik kan je nog niet zo lang'.
Nee, da's niet goed. Het is betekent met een t, tegenwoordige tijd. Ik beteken nu toch wat voor je? en: ik ken je nog niet zo goed. Dat kan je nooit zo geleerd hebben.
Waarom schrijf je dat zo op? trouwens, het is schatje met sch en geen sgatje

Bijkomend efffect: een paar miljoen Nederlanders ongemerkt taalkundig bijschaven. Ik zou het wel weten, als ik de KRO van advies mag dienen. Een gouden tip. (Dit heb je alvast voor een prikkie: € 250,- Mijn bankrekening is 31.42.xx.xxx, haha)

Van diverse kanten (familie, kennisssen en vriendinnen) heb ik ook al wel gehoord: 'Meid, waarom geef jij je niet op?. Je bent clever genoeg om een leuke en een beetje nadenkend persoon eruit te vissen. Gewoon letten op doorzettingevermogen, stressbestendigheid, actieve opstelling, brede belangstelling en ambities en vul maar in: precies zoals je de eisen in wervingsadvertenties geformuleerd ziet. Een beetje niveau, geen onaantrekkelijke kerel en prettig in de omgang. Je mondje zit op de goede plaats en wie weet. Ze staan te trappelen. Die Agnees kreeg ook ruim 800 brieven met aanzoeken.
Tja, wie weet. Weet je wat ik weet: er is helemaal niks van terecht gekomen. Het selecteren kostte veel tijd en energie. Emotioneel ga je door een heel circus en noem maar op.
Veel mensen zullen denk ik helemaal niet zitten te wachten om BN-er te worden.
Tegen de tijd dat de mannen hier in drommen voor het portiek van mijn appartement
staan met een lading cameramensen in hun kielzog, ben ik niet thuis. Ik zie het al voor me:
We gaan een nieuwe serie maken: Jonge Projectmanager zoekt leuke man'
Onze kandidaten, die na een zorgvuldige selectie...

Nee, dankjewel. Bytheway: op aanbiedingen, advertenties, brieven - ook verzoeken via hyves - ga ik voorlopig niet in. Ook datingsites zijn volgens de onderzoeken opgepompt met te hoge verwachtingen.
Ik neem ook maar een jaartje rust. Dan kan ik nog even een jaar volop genieten. Dat hebben we dan weer binnen. Nee beter nog: eerst lang op vakantie in augustus.
Tja , die Jurre zou ook wel anders gewild hebben. Die kan nu aleen nog maar in een donkeblauwe overall op een tractor ergens achter in het weiland bij Alphen aan de Rijn rondkarren...

En mijn conclusie: Wegwezen, gauw solliciteren naar een andere baan, voordat iemand het idee leest en het aan de KRO doorgeeft...
Zo clever ben ik nou!

Aanvulling 18:45 uur:
Het bericht dat J&A nog bij elkaar zijn, staat nu niet meer op de website van de KRO. Kennelijk toch vanmiddag nog aangepast.
Of hebben ze zojuist mijn blog gelezen? Dat is snel (nee, zal wel net langs elkaar heen gegaan zijn)

Excuses voor 'mijn geknutsel' met hun foto, ik kan beter schrijven dan foto's bewerken, maar de bedoeling is wel duidelijk ;)

© Matti, 30 mei 2008
Mediacommentaar/column
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

woensdag 28 mei 2008

91. Taalkronkels: spultje swaffelen

Toelichting:
Niet vergelijkbaar met welke taal en/of dialect ook.
Een probeersel.
Nee, ik had geen drank op tijdens het schrijven en er zit geen steekje bij me los!

Een hint:
Een jonge vrouw komt bij een snacktent, bestelt vier porties en vertelt terloops dat ze die avond met drie vrienden een spelletje 'swaffelen' thuis gaat spelen. Het is slecht weer en daarom blijven ze binnen...
---------------------------------------

Taalkronkels
Gewunna kieka uv jo t begriepa...
Litaratora afcorda. nietus vulweerdigo.
punta uuts.

Afton wieffie.
Dree patoeba's graag met majojo.
Ick stunda bie de grote patoeba-krama van Dielus.
De man, Dielus, kiek me ono en vrugge meteen: Heb je vuldoend swiffels? Het is viera swiffels viftig.
Nee, tuj toge mar viera patoeba's ennuh dut okka mar viera frikads ansvuld.
O, des ochte sebtig den.
Det endert, zee ick.
Ick paste mijn tassa en kiekelde in mijn portolabia.
Nou durre zat niet viela in, maar met enig gedabbel, kon ick met moeite ochte en een halve swiffel bie alkora rapelen. In un vekske zet nogge en twansigge.

De vrundelijk man stond bekendigst om zijn grappigo uutspriek. Zien muje, neej olda wief, deja ulla var in zastigo wera, holpe him in dee patoeba-krama. Zie pukte de bastellingo bie in un sukske. Un bruna papiero sukske. Det inpak dee ze al joorskes. Zibs joor. Iena prucht menska, dee muje von Dielus. Vrundlik.

Dielus slisselde een bietje, voorala bij de lettra ezze. De klunde, veurala de veste, vint det wolla grippigo. Zee must altid locht drum.

'Dankja wol mevrou, eh wieffie' zeej en hie pekte de swiffels ana en stuptan ze in ziena kassoba.
Het izze slechto wera niet?
Hee kiek naar de lofta die er dreigond uutzee. Zwurt wolks.
Nee it is neut besta, antwoordde ick matan, miskan regana. viela regana.
Vanaaf blief ick lekka bienu. We geje swaffelen**.
Swaffelen? vrug tie.
Joh, daas een neue gezalshepsspulst voor volwesten. Zulf bedagget.
Wo doenus it metta vierie. Meer veur geina.
Izze dat leka?
O, iela leka, brulla lacha hahaha, antworda ick en ick zee oka:
Nie, je mut met zaan alla um ut hurdest swaffelen mitte jo judocus, opgrult krnata. almal iene. Zunder dobbelst, dest leka.
Da best wiena en de wie-en mag de vulgt ez erta begun. Its iegluk begon unds stoedats, veur mansk, mar we spulst meta twa meids en twa jongst.
Jou kin okko met swiffels spielsen, marre den likt up gokkamar.
Gokkamar? der dukke nie ono. Des fanatoko.
mor judocus, Wes da? vrugge.
Na, det goa ick nete utlaggen heur. Voor elcka undst. Dett mu'j zelf mur utzooken.
tizze nog ale grapst vor somst hee. Popula unds stoedats, jung mensk, zegs. Dezz kin ick neu an krama uutlegsta. Moj gewonst kar uut probst.

Na het biste he, wieffie
Hie keka snellus umme en grinkte
Ja doega!

ick pokte snella de viera patoeba's mette.
Ze were nog werrum en ick wolde snell thusse weze. Ick heda oka toevul nog drinksje flass mee bee supra makara.

ieta smuk, zee ie nog, die mala Dielus.
Metan stiptada ika upp mie fetsie en gava veurt.
O, gelak, mie hoesa was wera bien in 't zach.
Ick solle bis een fien ava hebban, ducht ick nugge.

lacha, luchuh, hihihi
De gruta van Pulos.

Bron 1: To swaffel or not to swaffel
Brono/idea 2: Diccionari de neologismes en:
Bron 3: nu.nl, artikel over Swaffelen.
**Het begrip 'swaffelen' is afkomstig van een 'van oorsprong' studentikoos, onzedelijk gedrag (door mannen); in mijn blog heb ik dat omgebogen tot een leuk gezelschapsspelletje voor thuis, voor mannen en vrouwen, met een 'swaffel' in de vorm van een opgerolde krant/tijdschrift. Daarbij beweeg je met souplesse allemaal rond de tafel, met je swaffel in je hand. Als de muziek, die ondertussen wordt gedraaid, abrupt stopt, trachten de deelnemers als eerste hun 'swaffel' op de tafel in het midden te meppen. Wie het laatst swaffelt (nr. 4) heeft verloren en verliest een punt. Geen ordinaire of onzedelijke vertoningen!


© Matti, 28 mei 2008
Nee, er zit geen steekje bij mij los.
Probeersel met nieuwe woorden: 'taalkronkel'
Het zijn echt 'kronkels', daarom heet 't ook zo.

Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

vrijdag 23 mei 2008

88. Cassière gezocht

Het is vrijdagavond. Negen uur. Eindelijk!
Ik ben blij dat ik klaar ben met werken. Vanmorgen vroeg om half negen ben ik al begonnen. De vrijdag is altijd een lange dag, maar dit was de laatste. Ik bedoel: niet de laatste vrijdag, maar wel de dag waarop ik mijn inzet bij een alom bekende supermarktketen heb beeindigd. Toen ik onlangs werd aangenomen op mijn sollicitatie, werd er een keurig A4-tje in mijn handen gedrukt door Karel, de bedrijfsleider, met de tekst:
Super de Boer staat voor eetplezier op elke dag en wil de beste supermarkt in de buurt zijn. Dagelijks werken we er hard aan om onze klanten het ‘graag gedaan’ gevoel te geven. In totaal werken bij ons zo’n 20.000 mensen in circa 300 vestigingen door het hele land.
Door je positieve houding en behulpzaamheid zorg je voor een uitstekende winkeluitstraling. Je streeft altijd naar netheid en hygiëne op je afdeling.

Fijn Karel, dat had ik op de website ook al gelezen.

Je bent dus het vistitekaartje naar de klanten en je bepaalt mede het gezicht van de winkel. De communicatie met de klanten is ook van jou afhankelijk. Zoals gezegd, ik werk bij een alom bekende supermarkt als cassière (ik mag natuurlijk geen reclame maken, maar het is Super de Boer). Er is niet bijzonder veel plezier te beleven daar, maar mn collega's zijn wel leuk. Die zie ik aan de andere banden zitten. Na vanavond is het gebeurd. Ik ben gestopt, want ik kreeg op het laatst zo'n zere keel van al dat praten, dat ik er de brui aan heb gegeven. Bovendien ben ik gek van die lopende band. Duizenden produkten heb ik voorbij zien schuiven en op laatst kun je het wel dromen. Toch wil ik hieronder mijn werkzaamheden schetsen in een soort stappenoverzicht. Dan hebben anderen er nog wat aan. Dit heb ik niet bij mijn sollicitatie ontvangen, maar zelf bedacht. Merkwaardig, dat de afdeling Personeelszaken zoiets nog niet in elkaar heeft geflanst, want dat zou het voor veel meiden (ja, het zijn overwegend meiden) veel gemakkelijker maken.
'Je weet toch wel wat je gaat verdienen?', had Karel nog gevraagd. Tja, een minimumloon, nee erger nog: zwaar onderbetaald voor zulk werk. Die paar eurotientjes op een dag heb je hard nodig als bijverdienste. Anders kun je je mobiel niet meer opwaarderen of lekker stappen.
Een prachtbaan, zeggen de uitzendbureaus. HAVO/MBO-opleiding vragen ze. Dat is een minimale vereiste. Oficieel heet de baan; VERKOOPMEDEWERKER M/V of: Caissière/Verkoop-specialist. 'Als verkoopspecialist ben je de spil op één van de afdelingen in de supermarkt. Je zorgt ervoor dat de afdeling prima op orde is, dat de producten aantrekkelijk worden gepresenteerd, dat klanten goed worden geholpen en dat de afdeling een goede omzet behaald.'
Tja, dat staat op de website van 'De Boer' Behaald met een d. Tegenwoordige tijd met een voltooid deelwoord. Tja, geen wonder dat ze niet boven het niveau van vmbo uitstijgen.
Bij deze supermarkt vragen ze een minimaal een VMBO-diploma en ervaring in de retailmarkt. Da's wel vreemd, die diploma-eis, want de meeste meiden zitten nog op school en hebben het zakgeld hard nodig. Dat diploma, daar leren ze nog hard voor. Overigens: verkopen doe je ook niks hoor als kassamedewerker. Je bent geen marketeer of vertegenwoordiger. Alleen maar aanslaan op een kassaapparaat.
Terwijl de meeste meiden, die erop afkomen, op het VMBO zitten. Nader je de 21 jaar, dan hopen ze dat je snel weggaat. Ook zijn er sommige wervingsbureaus, die als enige functie-eisen stellen: enthousiast en gemotiveerd.
Als je leuk kunt lachen naar Karel en zegt dat je razendsnel kan aanslaan, ben je zo aangenomen. Trouwens maak je ook wel gekke dingen mee. Enkele opmerkingen die ik zo bij de kassa hoorde:

Kunt u even op mijn dochtertje passen?, dan zet ik de boodschappen even in de auto.
Kunt u een euro wisselen voor het parkeren?
Is de bloemkool niet in de reclame dan?
Wanneer gaat het prijsalarm af? (nee mevrouw, dat is bij een andere supermarkt, bij DIRK)
Kunt je me even een vijftig eurocentmunt lenen voor het winkelwagentje?
O, wat is mijn pincode ook alweer?
Hey schoonheid, wanneer ben je vrij? Heb je zin om te stappen vanavond?
Nou je doet het prima hoor!
Ik heb helaas niet genoeg bij me. Kunt u wat Korting geven?


Hieronder heb ik in stappen weergegeven wat je moet kunnen, om een goede cassière te zijn.

Stappenoverzicht
stap 1.
zeg: goeiemorgen/goedemiddag/goedenavond.
stap 2.
vraag: heeft u een klantenkaart?
stap 3.
zo ja: wacht tot de betreffende klant zijn kaart uit zijn portemonnee heeft opgevist, soms tot hij/zij eerst al zijn boodschappen (wat er vaak nogal veel zijn)
op de lopende band voor je heeft gelegd,
steek het felbegeerde kaartje in een vaag apparaatje dat er speciaal voor is aangebracht en wacht tot de producten dichtbij genoeg liggen om ze te kunnen pakken.
zo nee: wacht tot de producten dichtbij genoeg liggen om ze te kunnen pakken.
stap 4.
pak een product, zoek de streepjescode op ( pas op voor rare verpakkingen, zoals luiers, maandverband en wc-papier. De streepjescodes zitten bij dergelijke producten altijd op een of andere manier verstopt) en houd het voor de scanner. Zodra je het bekende 'bliep' hoort
(dat geluid waar je aan het einde van de dag een gigantische koppijn van hebt overgehouden en waar je knettergek van wordt), is het artikel gescand en wel. Je kunt het artikel verplaatsen naar de tweede lopende band, die het dichtste bij de uitgang is.
stap 5.
herhaal stap 4. een aantal keren, tot je een balkje kunt zien met de naam van je supermarkt erop, of tot de eerste lopende band, die het verst van de uitgang is, leeg is.
stap 6. druk op subtotaal.
stap 7. vraag: spaart u ook zegels?
stap 8. zo ja: druk op het knopje:' zegels' .
zo nee, doe niets.
stap 9.
druk nog een keer op subtotaal, lees het bedrag wat er voor je op je schermpje staat hardop voor en zeg er 'alstublieft' na.
dusbijvoorbeeld 'Twee en derig vijfennegentig'en snel erachteraan: alstublieft.
stap 10.
pakt de klant een pinpas uit haar/zijn portemonnee of tas, druk op: chipknip/pinpas.
pakt de klant bankbiljetten/muntgeld, neem het aan, typ de hoeveelheid geld in in je kassa, en druk op: 'totaal'. vervolgens gaat je kassa open en komt in je scherm te staan hoeveel geld je moet teruggeven.
Als je het kunt, geef je het geld stuk voor stuk terug terwijl je terugtelt (dat is een hele kunst hoor=) ) als je het niet kunt, duw je het wisselgeld in de handen van de klant en roept hoeveel het bij elkaar is. ( in het laatste geval kijkt de klant je lichtelijk geirriteerd aan als hij/zij op leeftijd is; die mensen kunnen wat minder hebben, dus daarvoor moet je meer geduld hebben).
Begint de klant te betalen met 5 en 10 eurocentjes, blijf dan vriendelijk lachen tot het hele bedrag bij elkaar gezocht is (ook al is het 10 euro).

stap 11.
voor het geval de klant zegels had gewenst: pak de rol zegels voor je, tel ze uit, rol ze op en geef ze mee.
stap 12.
scheur de kassabon af, houd de kassabon in zijn of haar richting en vraag: 'wilt u de bon...?
zo ja, geef hem mee.
zo nee, frommel hem op en gooi hem in de prullenbak rechts van je.
Meestal schudt de helft van de klanten 'Nee' en hoef je niet af te wachten. Veelal voegen ze eraan toe: 'Het is toch al afgeschreven'. Tja, of je dat niet wist zeg.
stap 13. slotstap.
zeg: fijne dag verder!
stap 13, slotstap alternatief.
zeg: fijne avond verder!
Stap 13, eigen creatieve en enthousiaste invulling:
'Doei, tot ziens' of: Heej, tot kijk hè!
(dit is buiten het voorgeschreven protocol om).

Herhaal dit stappenplan achter elkaar, ongeveer drie uur lang, neem een pauze van een kwartier, ga dan weer twee uur de bovenstaande stappen herhalen, neem een halfuur pauze voor de felbegeerde stoomsessie: de nicotine-impuls, werk weer zo'n drie uur achter elkaar, neem een kwartier pauze, werk weer drie uur, en blijf de hele dag vriendelijk glimlachen tegen alle klanten, ('want je probeert iets te verkopen') *en probeer niet één keer rustig voor je uit te staren want dan zul je ervan langs krijgen
Herhaal dit dus een dag lang achter elkaar en je hebt ongeveer een idee van hoe het is om cassière te zijn. Ik ben net verschrikkelijk sacherijnig geworden, dus ik weet niet of het aan mezelf ligt dat ik dit helemaal niet aankan. Jullie zoeken het trouwens ook maar uit, ik ga kappen nu ik zit hier al veel te lang. 'Graag gedaan' (nou... graag)

Raad eens wat ik ga doen? Juist, mijn mobieltje opwaarderen, mn vriendinnen bellen en SMS-en en vanavond lekker chillen en stappen.
Mijn baantje is vrijgekomen! Solliciteren kun je voor de baan van cassière bij: je raadt het al:
bijvoorbeeld bij Jobrapido, één van die wervingsbureaus, gewoon op Marktplaats.nl of ga langs bij AH, DIRK, C1OOO, Aldi, Dekamarkt of Plusmarkt. Eén pot nat. Die potten, die je over de band ziet komen schuiven...

O ja, voor ik het vergeet: Ik spaar geen zegels...
en: hulde aan alle cassières!


© Matti,23 mei 2008
N.a.v.: 'Spaart u zegels?'
Dit blog beoogt op geen enkele wijze een diskwalificatie van
welke Supermarktketen dan ook te weerspiegelen.

Bron illustraties: www.superdeboer.nl

Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

woensdag 21 mei 2008

87. So much to do

Het bruist ideeën in mijn hoofd
er wordt 'literair wat klaargestoofd'
wat overdrijf ik nou toch weer
k ben maar gewoon, nee echt niet meer

gedachten komen, verhalen gaan
sommige bedenksels, die laat ik even staan
Nee, nu laat ik me niet langer verleiden,
maar 'k kan het helaas ook niet vermijden

ik kijk wat allemaal passeert
ook datgene wat mij nu niet deert
ik weet het goed, ben geen chaoot
dus gedraag ik me niet idioot

sommigen vinden mij overdreven
omdat ik heel wat heb geschreven
maar 't is een innerlijke drang
dat ik wat schrijf, da's van belang

ik moet nu consequent gaan schrijven
anders kan ik geen blogger blijven
datgene wat nog moet gebeuren
zal eerst de lege plekken fleuren:

een tweede blog van 't Wassenaarse strand
wat was daar ook weer aan de hand?
Dat is de eerste taak, waartoe 'k mij zet
k geniet nu stilletjes al van de pret:

het verhaal krijgt een pikant deel twee
het valt met 't lezen straks heus mee
Dan rest mij ook deel 2 van t scheepsjournaal
overigens, ook best een heel verhaal:

je begrijpt het vast: ik ben niet bange:
de jeugdjaren, vervolg van Thomas Lange
ook dat is nu nog niet geschreven
en ben 'k weer bij wat anders gebleven

Van de serie 'Schoorvoetend' nog wel
rest vier, vijf blogs, ja zeg dat wel
'k spring van de hak en op de tak
bij lezers geeft 't soms ongemak

dan heb ik nog wat in het verschiet
nee, niet over ouderdom, dat niet
de Amersfoortse kei, een oud verhaal
daarin stop ik wellicht wat oude taal

dat idee, daar liep ik al mee rond
nog even wachten, is denk ik wel gezond
twee letters, N en A zijn ook wel leuk
misschien ligt men straks in een deuk

soms schrijf ik een ongerechtigheid
da's nou de kwaal waaran ik lijd:
Ik wil te snel gaan publiceren
dat moet ik nu toch echt eens leren

het moet bezinken, een laatste check
anders wordt straks de lezer gek
dan denk ik aan veel nieuwe woorden
en gaan mijn gedachten naar verre oorden

ja, taal verrijkt en geeft inspiratie
t bestrijkt je 'brains', geeft variatie
voor alle duidelijkheid: ik ben niet dwaas,
met rijm hoef je niet te wachten tot Sinterklaas ;)

de boog kan niet altijd gespannen staan
vandaar dit rijm, het kwam spontaan.
Tja, wat is er nog veel te doen
eerst maar even slapen, voor mijn fatsoen

Morgen een frisse nieuwe dag:
die begin ik met een lach
nieuwe impulsen komen vast heel snel
dat begrijpt een goed verstaander wel

---- rijmpje tussendoor ----


© Matti, 21 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

86. Je bent zo nodig

ik kan je voelen, maar je bent ver weg
jouw warmte haast tastbaar, wat 'k me niet ontzeg
als ik jou voel, dan ben ik blij
doorstraal me ook van binnen, ja in mij
doorstraal me ook van binnen, nu in mei

ik weet, je kunt niet dichter dan je bent
jij bent onuitblusbaar, ja ongekend
laat me nog even in jouw warmte dromen
ja, ik wil bij je, tot mezelf weer komen
ja, ik wil mij geheel laten doorstromen

Als ik je aankijk, kan ik haast niets zien
toch wil 'k je koesteren, want je bent ultiem
Op elk moment, dat ik jou voel, dan is het goed
je bent onmisbaar, maakt me vrolijk in t gemoed
je bent onmisbaar, jouw intense overvloed

In gure tijden ben je soms ver weg
soms denk is dan: o, wat een pech
maar 'k weet dat jij weer terug zult keren
dat is wat mij weer doet begeren
dat is, wat ik zo kan waarderen

zonder jou kan er geen mens bestaan
dus laat je warmte onverminderd gaan
jouw kracht zo heerlijk, jij ontembare bron
ik wou dat ik je altijd voelen kon
je bent zo nodig, welkom, heerlijk warme zon

:shining:




© Matti, 21 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

zaterdag 17 mei 2008

84. My vrou hou nie van seks nie

Dit weblog is weer eens wat anders dan hyves-contacten, tonijn-bleekselderijslade/pindakaas, historische genealogie of een gedicht.

Al 'googelend' op Internet [ naar: Matti, Mattie, Marti, Marthie] kwam ik toevallig op een soort 'varia-website' in Zuid Afrika terecht, met een advies-deel. Daar stond dit verhaal, alweer zo'n drie jaar geleden gepubliceerd. Het is al een giller om over zo'n intiem onderwerp in het Zuid-Afrikaans te lezen. (Leuk taaltje overigens wel en goed te begrijpen...), maar lees ook de inhoud. Je zou het er al benauwd en warm van krijgen. Waar gaat het over? Een man (een anonieme vragensteller) die volgend jaar (bedoeld is: 2006) met zn meisje wil trouwen, maar nog twijfelt of het in hun relatie wel allemaal goed zit...

Anoniem skryf:
"Ek het 'n probleem wat ek dink my verhouding met my meisie kan kelder. Ons beoog om volgende jaar te trou maar ek begin nou bietjie twyfel. Ek dink sy het haar seksdrang heeltemal verloor en dit laat my voel asof sy nie meer lief is vir my nie. Sy het my al vertel dat sy nog nooit 'n orgasme gehad het nie en ek wonder of dit nie dalk die rede kan wees laat sy moeg geword het vir seks nie. Ek wil nie vir haar sê dat my pla en ek begin distant van haar voel nie omdat sy dan sal vra of als vir my oor seks gaan. Is dit die moeite werd om iemand te laat gaan waarvoor jy lief is net omdat hulle nie meer saam jou wil slaap nie? Ek wil nie eendag 'n man wees wat seks op 'n ander plek moet gaan soek nie."

Nou, ik heb dus geprobeerd om me een beetje in het verliefde stel, dat wil gaan trouwen, te verplaatsen...
als 'sy nou maar lief is vir him en hy nie soek nie een ander plek nie...'
Nee, hij moet zeker niet het prostitutie-circuit ingaan, om zijn probleem op te lossen.(Ik zou haast zeggen: HET probleem van Afrika, met al die AIDS-patienten)

Het advies van ene 'Marthie' was dan ook:
Jy het inderdaad 'n probleem, maar jy sal MOET praat met jou meisie VOOR julle trou, want sonder seks gaan jou huwelik nie werk nie. Seks is nie die alfa en omega in 'n verhouding nie, maar dit is beslis van kardinale belang, veral vir 'n man ...
Jy sal moet vasstel waarom sy nog nooit 'n orgasme bereik het nie, dit is nie normaal nie, want ALLE vrouens kan, party net moeiliker as ander, maar as sy nie weet hoe voel dit nie, sal sy heel moontlik belangstelling verloor... enz.


Tja, veel praten (en vrijen) dus maar om het probleem op te lossen en ik hoop dat het meisje wel lief voor 'm was, anders is het niets geworden. Inmiddels zullen ze (hopelijk) wel getrouwd zijn...;)


Je kunt het complete verhaal hier lezen:
http://www.roekeloos.co.za/seks/seks0054.html

O ja, voor reacties moet je niet bij mij zijn:
'Vrae en opmerkings kan vir Marthie gestuur word'

© Femme Fatale, 17 mei 2008
© Matti, 17 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

83. Beetje Melancholie

Opeens was het er: het gevoel dat ik iets van betekenis miste. Al piekerend liep ik in een soort trance, nog nauwelijks wakker, naar de badkamer, mijn bescheiden mini-ruimte. Ik keek in de bekende muurbedekking, de glanzende spiegel voor mij. Degene die mij aanstaarde vanaf de vlakke, gladde glasplaat, zag er niet angstig uit. Ik kende het beeld van mijzelf, tot in elk klein detail. Niet wereldvreemd, die weerspiegeling, maar wel nadenkend vanmorgen. Ja zo voelde ik me ook, laat ik het maar bekennen mede-hyvers. Natuurlijk wist ik wat ik best miste: één van mijn hyves-vriendinnen zomaar verdwenen. Van het ene op het andere moment, zonder verder berichtje of mededeling. Waarom?
Het is niet zo erg dat ik er een slapeloze nacht van heb gehad, het is niet van levensbelang, maar met een vaag gevoel van .. wat is er toch aan de hand?, bleef ik zoeken naar het antwoord. Mijn gedachten dwaalden af, terwijl ik de facewash, en daarna een beschermend masker over mijn wangen smeerde. Een antwoord, dat er misschien nooit zal komen. Nee dat mag ik niet vragen, het is een keuze van een ander persoon, om wel of niet de computer aan te zetten en contact te leggen. Dat is natuurlijk ook mijn keuze. Ik was vastbesloten om vandaag mijn laptop niet aan te zetten, niets te schrijven. Een innerlijke drang om ee nieuw blog te maken, kon ik echter niet tegenhouden. Met één druk op de knop was ie weer van zijn 'standby' af en had ik contact met 'de rest van de wereld'. Ik checkte nog één keer mijn vriendenlijst... nee, ze stond er niet meer bij.

Ik haal een kam door mijn haar en kijk weer. Een pijnzende frons. In amper twee maanden tijd waren we enigszins vertrouwd geworden met elkaar, wisselden we gedachten en ideëen uit, hadden we contact. Bijna maatje, zou je zeggen. In het echt ken ik haar niet. Nee, ik ken niets van haar wereld, van haar persoonlijke situatie, haar misschien bewust makende realiteit. Twee letters waren het die me beslist meteen intrigeerden, waarop ik een reactie achterliet. Tot enkele dagen later haar uitnodiging kwam om hyves-vrienden te worden. Nu, na korte tijd is ze weer weg. Het gaat me natuurlijk ook helemaal niets aan. Iedereen heeft op allerlei manieren contact met mensen. Om te communiceren met anderen, is het vriendennetwerk hyves erg prettig, maar ook 'afstandelijk'. Mijn achternaam is ook om privacy-redenen verstopt. Diverse mensen ken je ook wel echt, omdat je ze beter kent. Sommigen ken je oppervlakkig of denk je te kennen. Dat kan ook helemaal een misvatting zijn, omdat iemand zich achter een Alter Ego, een pseudoniem, heeft verstopt. Dat mag. Het kan ook juist daarom heel goed zijn, om eens op een andere manier van je af te praten. Bijna mistroostig zou je ervan worden, maar ik weet dat het aan stemmingen kan liggen als er bezorgd een minuscuul druppeltje in één van mijn blauwe mimiek makende kijkers verschijnt. Belachelijk Matti, denk ik.

Door een enkele muisklik, een illustratie op een vlak beeldscherm, kregen we contact. Achter het plaatje zat een persoon verscholen, die een verhaal te vertellen had. Iemand, die heftige dingen had meegemaakt. Iemand die schitterende, heftige, rake treffende dingen op het digitale papier zet. Iemand, die extensies, belevenissen en gevoelens weer eens op een andere manier verwoord, dan je zelf zou doen. Opeens durf je dan - via de privé mail- iets te vertellen en uit te wisselen over je eigen ervaringen, problemen of gedachten waar je niet uitkomt. Omdat het herkenbaar is. Dan ben je blij met een 'virtuele hug', een bemoedigend woord of een bevestiging van datgene waar je op hoopte... Opeens is er dan een afscheid, dat je niet hebt zien aankomen. Misschien leeft ze in een heel andere wereld dan ik. Met eigen zorgen, problemen en dingen waar ze tegenaanloopt. Natuurlijk, best mogelijk en beslist niet makkelijk. Wellicht wil ze dingen gewoon op een andere manier beleven. Een virtueel netwerk buiten de deur houden. Gewoon contact met de buurvrouw, een vriendin, waarvan je de hand kunt vastpakken en aankijken: kop op! Uiteraard wil je niet je hele hebben en houwen op het wereldwijde netwerk zetten. Sommige dingen blijven echt privé en wil je uitsluitend voor jezelf houden. Een vrije wereld, met eigen keuzen, maar met respect voor de ander, ja dat is wat we allemaal willen. Tenminste, dat denk ik.

Twee woorden komen als een bakens die dobberen op de schuimende golven, met wisselende kracht voorbij rollen. Zonder vaste bestemming, geen gericht doel. Ze dansen als een sierlijk beeld heen en weer en vormen zich tot een piroette die ineen vloeit tot een prachtig beeld. Het waren die twee brandende mysterieuze letters, die mij stimuleerden tot het schrijven van een blog met een uitdaging. Ik kijk weer naar het spiegelbeeld. In feite is dat ook niet echt.. het is een weerkaatsing, maar wel van iemand die je heel goed kent, van binnenuit: je ik. Een licht melancholisch gevoel bekruipt me en ik hoop dat het goed met haar gaat. Nee, niemand is verantwoording verschuldigd aan een ander. Uitleg, het hoeft niet persé. Misschien is rust, zonder een internet-netwerk nu juist wel eens goed. Keuzes kunnen soms nodig zijn. Bepaalde keuzes blijf je jammer vinden... Hyves-vrienden en vriendinnen, je hecht eraan en toch moet je resoluut het idee van je afzetten dat je ze niet echt nodig hebt. Of toch wel?
Eigenlijk hoop ik dat ze haar weg vindt, een verstandige keuze voor haarzelf en haar direct eigen reeële omgeving... Twee woorden, best melancholisch, blijven hangen. Hoewel ik binnenin me weet dat ze blog melancholie bewust misschien niet zal lezen, en ook weet dat ze beslist misbaar maakt bij die twee branieachtige maffe woorden, denk ik: 'het beste meid', voor jou een bloeiend mooie bewust gekozen 'myself'. Bewaar de mooie blijvende herinneringen aan medemensen. Bijzonder markant, onze briljante magistrale brainwave meid!

Vandaag ga ik mijn zinnen verzetten, lekker een uurtje fitnessen, boodschappen doen, vanavond naar kennissen.. het echte leven...
Ja, daar hou ik van. Ondertussen denk ik aan een nieuwe variant van twee letters. Ook heb ik nog taken uit te voeren: een uitdaging tot het schrijven van een serie blogs. Wees niet bang meid, ze komen, je hebt me nooit aangezet om nog een aantal nieuwe apologieën, novelles, avonturen, necrologieën of alliteraties te creëren. Maar natuurlijk, ik zal het afmaken, non-coformistisch en alert als ik ben. Ik moest me even nu afreageren. Hopelijk lees je ze nog eens.

-------------------------------------------
Een nieuwe aanzet:
De naieve arrogante Nadja Anatova, net afgekickt van een Narcotics Anonymus avontuur, nestelt zich altijd nauwgezet achter de nooit afgetimmerde notenhouten, ambachtelijk nagemaakte achterwand. Ze negeert avances van negroide ambtenaren. Nerveus ademt ze als ze nagenoeg amper...

Nee, achterlijk, niet afmaken zo'n nutteloos, archaisch en nukkig apekool-verhaal ...
netjes afgerond hè, [naschrift afgekeurd]
-------------------------------------------


© Matti, 17 mei 2008
[i]Opgedragen aan N.[/i]
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

vrijdag 16 mei 2008

82. Tonijn bleekselderij salade

Zo vlak voor het weekend maar eens een heerlijk en gezond recept. Uiteraard is het niet de bedoeling dat ik receptenboeken ga overnemen, want daar zijn er honderden van, maar deze is erg lekker! Bij wijze van uitzondering dus:






Ingrediënten
Voor 4 personen

1 blikje tonijn op olie[±200 gr]
2 stengels bleekselderij
50 gr kwark
1 eetlepel slasaus
1 1/2 lepel tomatenketchup
1 eetlepel peterselie [fijngesneden]
Zout, peper, paprikapoeder
4 sneetjes brood

Bereiding
Laat de tonijn uitlekken en verdeel het vervolgens in kleine stukjes.
Maak de bleekselderij schoon en snijd hem in smalle boogjes, kook ze ± 2 min in ruim kokend water met zout, giet hem af in een vergiet en laat het onder de koud stromende kraan goed afkoelen. Laat de bleekselderij goed uitlekken.
Meng de tonijn en de bleekselderij goed door elkaar. Maak een sausje van de kwark, slasaus,tomatenketchup, wat zout en peper en paprikapoeder naar smaak.
Schep het sausje door de tonijn en bleekselderij.
Rooster 4 sneetjes brood naar keuze en verdeel er de salade over.
In plaats van tomatenketchup kun je natuurlijk ook verse tomaten of cherrie-tomaatje gebruiken. Als je tonijn erg lekker vindt, dan is verse tonijn uiteraard goed toe te passen! Ook geroosterd brood kan, of als je liever zalm in plaats van tonijn hebt: varianten genoeg!
Omdat het gemakkelijk is klaar te maken en je geen chef-kok hoeft te zijn, is dit denk ik wel bruikbaar, ook als je snel iets 'luxe' op tafel wilt zetten voor onverwachte gasten!

Tot slot:
Garneer met de fijn gesneden peterselie.
Schenk er een goed glas witte wijn bij of een rosé en je zult zien: je krijgt complimenten!
Eet smakelijk!

Wellicht ten overvloede:
Dit tonijnsalade-recept is naturlijk een soort voorgerecht of tusendoortje, voor elk 1 sneetje brood. Als je echt 'flink' wil eten met 4 personen moet je minimaal de dubbele hoeveelheid nemen; je kunt het gewoon combineren met een makkelijk soepje en dan een uitgebreid toetje. Tip: Gewoon lekker in de zomer in de tuin of op het balcon ofzo...en 't is nog gezond ook! Visolie!

© Matti, 16 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

donderdag 15 mei 2008

80. Bruin met kaas favoriete boterham

De favoriete boterham van de gemiddelde Nederlander is een bruine boterham met kaas. Dat blijkt uit onderzoek van het mediabedrijf Advance. Dat weten we dan ook weer. Eigenlijk hadden ze daar geen onderzoek over hoeven op te starten, want als je zo om je heen kijkt bij de AH, C1000, SuperdeBoer, Plusmarkt en de DEKAMARKT dan zie je dat de meeste mensen voor bruin gaan. Dat is ook gezonder natuurlijk dan wit brood.

Opvallend is dat 42 procent van alle Nederlanders geen halvarine of margarine op de boterham smeert. Terwijl dat een boterham juist nog gezonder maakt. Op het internetplatform http://www.jeechteleeftijd.nl/ deden zo'n 120.000 mensen mee aan een soort 'test'om een virtuele boterham te smeren. Uit een steekproef onder 20.000 resultaten bleek dat de meeste mensen de voorkeur geven aan meergranen, besmeerd met halvarine en belegd met 30+ kaas. Vrouwen doen er ook nog wel eens een beetje sla op, mannen niet.

De 30+ kaas staat op één in de top-5 van broodbeleg. Gevolgd door kipfilet, 20+ kaas, ham en 48+ kaas. Zoet beleg raakt tegenwoordig wat minder ín trek' Als mensen toch voor zoet gaan, dan kiezen ze voor hagelslag. Ja, logisch, want chocoladehagelslag vinden de meesten wel lekker, zeker kinderen. Uit het onderzoek bleek ook dat steeds meer mensen light producten eten. Light jam bijvoorbeeld is zelfs populairder dan gewone jam.

Een weinig verrassend resultaat van het onderzoek. Ik eet al jaren gezond en gebruik haast geen margarine. Ook wissel ik het wel eens af met yoghurt 's morgens.

Meer info:
http://www.jeechteleeftijd.nl/
http://www.gezondheidsnet.nl/voeding/nieuws/2105/bruin-met-kaas-favoriete-boterham


© Matti, 15 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Je kunt ook lid worden van mijn blog op hyves:
http://matti84.hyves.nl/
Dan blijf je op de hoogte van nieuwe schrijfsels.

woensdag 14 mei 2008

79. De jeugdjaren van Thomas Lange (deel 1)

Parafrase op geneaologische manuscripten, 18e eeuwse sfeertekening.

Thomas Lange werd op 10 december van het jaar 1796 in Jevnaker geboren. Jevnaker ligt in Scandinavië, in Noorwegen. Thomas groeit op in een streng christelijke omgeving. Wat is het voor een wereld, waar Thomas in terecht komt? Een warm familieleven, mensen hadden in die tijd veel kinderen. Thomas is derde in de serie en de tweede zoon. Het gezin woont in een goede, redelijk ruime, pastorie met een bijbehorende grote boerderij in het Noorse dorp Jevnaker. De vader van Thomas is predikant in een goede parochie, ongeveer 60 km ten Noorden van Christiania (Oslo).

Natuurlijk moet ik het bestaan van de glasfabriek "Hadeland Glassverk" vermelden. Niemand kon toen nog vermoeden dat het bedrijf ruim twee eeuwen later nog zou bestaan. "Hadeland Glassverk" was een heel apart element in de dorpsgemeenschap. Kunstig vervaardigde glazen bekers, schalen en drinkglazen, vonden hun weg aan boord van één van de vele schoeners of topzeilschepen naar verre landen. Dominee Lange rekende zelfs de bedrijfsleiding en de medewerkers van dit bedrijf onder zijn gemeenteleden, naast de gebruikelijke landbouwende bevolking. Vele fabrieksarbeiders bezochten na de lange werkweek op de zondagmorgen het rustieke kerkje, om een opbouwend woord voor de komende week te horen. De pastorie, waar het gezin de Lange woont, ligt wat buiten het centrum. Thomas' kinderjaren spelen zich af in een dunbevolkt gebied met zowat geen en dan nog slechte wegen.
Voor de kinderen een zeer prettige omgeving om op te groeien. In die tijd had men nog nooit van auto's gehoord, een zegen voor de dorpsgemeenschap. Een telefoon was een futuristisch apparaat, dat slechts in de verbeelding van een begaafd denker bestond.
Internet, een netwerk van aan elkaar geschakelde apparaten om boodschappen over te brengen, een belachelijk idee. De boodschap werd met ganzenveer op het perkament vakkundig neergeschreven en aan de man op de bok van de eerstvolgende postkoets meegegeven.
Paard en wagen, ja die trokken voorbij en alles ademde de rust van weleer. Met de handzeis werd het gras gemaaid en de landarbeiders brachten lange dagen buiten door. Bossen en meren, velden en vee, met lichte, lange zomerdagen en veel sneeuw in de winter,dat waren de contouren, waarin men zich thuis voelde.
Niemand had nog weet van het geavanceerde marimtime bedrijf, dat zich aan het begin van de 21e eeuw in Kongsberg zou vestigen. Dat waren afschuwelijke denkbeelden: zacht piepende kastjes, schakelaars met twinkelende lichtjes en rechthoekige schermen, waarop je zelfs kaarten tevoorschijn kon toveren. Men vertrouwde voor de zeevaart op het vaardig geconstrueerde in koper gevatte kompas, dat met een heuse ronde glasplaat werd afgedekt. De koperen scheepsbel, diende als alarm bij dreigend gevaar. Futuristische instrumenten, die beelden lieten oplichten? Alleen het denken daaraan zou de hartslag laten vibreren. Ja, wellicht moest men voor een aderlating naar de dorpsdokter, als men een dergelijk schouwspel zou zien.

Noorwegen is dan al sinds lange tijd met Denemarken verenigd in een koninkrijk met de Deense koning als staatshoofd. De bestuurders, zeg maar het politieke gezag, in Noorwegen hebben in die tijd over het algemeen een Deense achtergrond.
Zo ook dominee Lange, zijn familie was namelijk in de vorige (17e eeuw) in Denemarken gevestigd. De herinnering aan de Deense achtergronden zal bij de Langes na een eeuw wel wat vervaagd zijn. Na de Franse revolutie wordt Denemarken-Noorwegen betrokken in de Napoleontische oorlogen. Tot 1807 heeft Noorwegen niet veel te lijden, maar dat verandert met het Engelse bombardement op Kopenhagen.
Danmark-Norge komt in oorlog met Engeland. De Engelse vloot blokkeert de Noorse kust, zodat er hongersnood in de steden is. Velen sterven in 1807, 1808 en 1809.
De consequenties voor de familie Lange waren echter niet zo groot, naar men mag aannemen.
De zoons Hans Nicolai en Otto Vincent worden even zo goed in het jaar 1807 naar school in Kongsberg gestuurd en beide studeren rustig vele jaren. Het is overigens merkwaardig dat niet Thomas, de tweede zoon, naar school gestuurd wordt, maar zijn een jaar jongere broer Otto.
Is het dan al duidelijk dat Thomas niet zal gaan studeren? Lokt de zee zo vroeg? Thomas is in het jaar dat zijn broers naar school gaan elf jaar oud.

De familie is weliswaar zeer betrokken bij openbaar bestuur, kerk, politiek,
economie en religie, maar er zijn - zoals hiervoor beschreven - ook connecties met de scheepvaart. Vader Johan Jørgen bezit immers omtreeks 1760 met zijn vijf broers het schip de "Sex Brødre" en oom David brengt zijn leven op zee door. Het past dus in de familietraditie dat een zoon naar zee gaat. Maar misschien ontbrak er wat aan zijn studiezin. Maar als Thomas in 1827, op 31-jarige leeftijd, gaat trouwen, verklaart de dan residerende predikant in Jevnaker dat hij een rechtschapen, fatsoenlijke jongeman is, die een opleiding in de scheepvaart heeft gevolgd, zodat aangenomen mag worden dat er bij de beroepskeuze geen negatieve factoren een rol speelden. Gewoon een avontuurlijke jongen, uit een familie met een zeevarende traditie, die de wereld in wilde.
En dan gaat Thomas ook varen... hij kiest de zee, het ruime sop.

[wordt vervolgd]

Bron/idee: 19e eeuwse scheepvaart - kapitein Thomas Lange http://www.ehrhardt.nl
© Matti, 14 mei 2008
18e eeuwse 'sfeertekening' over de scheepvaart'
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

78. Jeunesse de l’aurore

J’ai la jeunesse de l’aurore,
Je connais le soleil de matin,
Je désire vers de la fraîcheur,
l'odeur et l'ombre du jasmin.


© Matti, 14 mei 2008
Franstalig gedicht:'Ik ben de jeugd van de dageraad'
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

77. Twee

Ik droom van:

Twee mokken op het aanrecht, in plaats van één
Twee lepeltjes en twee lege bordjes
Twee heerlijke broodjes
(één voor jou en éen voor mij)
Twee jassen aan de kapstok
Twee blouses aan de waslijn.
(Mijn zomerblousje en daarnaast de jouwe, een stoer ruitjesoverhemd)
Twee paar schoenen in de hal
Twee blote voeten, die rusten op twee bovenbenen.

Twee lege stoelen, op het terras
Twee mensen, een gedachte, een verlangen
Een plus een is twee
Twee koffie graag 'Cappunino'
Niet achter elkaar, maar tegelijk.

'Twee kaartjes graag' retour.
(De strippenkaart blijft in mijn tasje. Hij rekent af)
Twee lachende ogen, geen spiegelbeeld, maar reëel.
Twee monden die elkaar zoeken
Twee lippen die elkaar raken
Twee glazen wijn, leeg, op de tafel
Twee kussens in het bed, in plaats van één
Twee handen, die tweemaal zolang betasten
Twee lichamen, ineen gestrengeld

Twee ringen, éen aan jouw hand, de andere aan de mijne
Twee paspoorten die op de balie worden neergelegd
Twee stoelen, naast elkaar in het vliegtuig
Twee lange dagen, bij jou
Twee paar voetstappen op het strand
Twee handen, die elkaar vasthouden
Twee lange levens, oneindig
Twee worden één

Twee kleine peuters
Twee schattige broekjes erbij aan de waslijn
Twee ondeugende snuitjes
Twee keer zo vermoeiend, twee keer zo ontwapenend
Tweemaal zoveel liefde
Twee, dat is meer dan één, oneindig veel meer

Dromen, ze zijn bedrog.
Dromen, zijn ze werkelijkheid?
Dromen, zijn ze bedrog?
Dromen, komen ze uit?
Dromen, ja dat mag.

Mischien is twee teveel gevraagd.
Eén, misschien nog één.


© Matti, 14 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

76. Help, een hoogbegaafde

76 leek mij een mooi getal om iets over hoogbegaafdheid te bloggen, het quadraat eindigt ook weer op: ja juist!. 5.776 in het quadraat geeft een getal dat ook op 76 eindigt (33.362.176). Het kwadraat daarvan (1.113.034.787.454.976) eindigt ook weer op 76. Grappig hè? Hoe komt dat? Helaas kan mijn rekenmachine het kwadraat daarvan niet meer aan. 'k zou best wel eens willen weten... Dat is de rekenkundige variant. 76 is ook de gemiddelde levensverwachting bij mannen.
Ha, dit is maar een subjectieve persoonlijke reflectie. Hoe kom ik daar nu weer op?

---------------------------------------------------------------------
Aanvulling 20:46 uur
Tussen haakjes: gevonden!
Het kwadraat van 1.113.034.787.454.976 is:
1.238.846.438.084.943.599.707.227.160.576

Dat eindigt dus ook op 76. Nu ga ik nog uitzoeken of 76 tot de macht 76 of hoger n=>/76 ook nog opgaat. By the way: wiskunde was niet mijn sterkste kant, maar wel leuk om uit te puzzelen waarom dat zo is. Of weet één van de lezers het? (ik hoef er mijn brood niet mee te verdienen hoor!)
---------------------------------------------------------------------



Seventysix is also The PT-76 (Obiekt 740[5]) is a Soviet light amphibious tank, which was introduced in early 1950s and soon became the standard reconnaissance tank of the Soviet Army and the other Warsaw Pact armies. Number "76" comes from the caliber of the main armament, 76,2 mm D-56T series rifled tank gun.

Rijksweg 76 is een west-oost autosnelweg die van België naar Duitsland loopt door het zuiden van Nederlands Limburg. De weg heeft een totale lengte van 27 kilometer. De A76 begint op de brug over de Maas bij Stein (de Scharbergbrug) als het vervolg van de E314 vanuit België. De feitelijk grens ligt in het midden van de Maas, maar het punt waarop de weg in het werkelijke beheer is van Nederland is pas aan de overzijde van deze rivier.

Tot zover even wat wetenswaardigheden over het getal 76 ter introductie. Kun je 't nog volgen? Als je de basisschool en het voortgezet onderwijs met een zekere souplesse doorkomt en je snel door de lesstof heen bent, een klas overslaat, dan heb je met vrijwel aan zekerheid grenzende aarschijnlijkheid een hoger IQ dan de gemiddelde leerling. Aan iemands IQ kun je afmeten hoe intelligent hij of zij is. Door een IQ-test af te leggen kun je er achter komen wat je IQ is, uitgedrukt in een getal. Met de afkoring IQ wordt 'Intelligentiequotiënt' bedoeld; oorspronkelijk was het IQ een indexcijfer van iemands werkelijke intelligentie ten opzichte van het verstand dat iemand van zijn leeftijd 'behoorde' te hebben. Tegenwoordig speelt de leeftijd in de berekening een minder grote rol, waardoor we een representatievere inschatting van iemands cognitieve intelligentie kunnen krijgen.
Het gemiddelde IQ bedraagt 100, waarbij 99 en lager benedengemiddeld is en je met 101 of hoger een bovengemiddeld IQ hebt. Iemand met een iq van 130 of hoger wordt ook wel hoogbegaafd genoemd. Overigens hoef je je geen zorgen te maken als je iets onder de honderd scoort, een IQ lager dan gemiddeld maakt iemand niet direct 'dom'. Er wordt eigenlijk nooit wat geschreven of gezegd over mensen die wat hoger ingeschat worder, althans niet op hyves. (behalve de hyves 'help mijn kind is hoog begaafd)
Laat ik in de eerste plaats stellen dat ik voorheen een vooroordeel tegen het begrip hoogbegaafdheid had. Ook nu heb ik nog steeds problemen met het woord hoogbegaafd. Waarom? Heel simple: Je krijgt dat stempel als je IQ doorgaans hoger is dan 130.
Ik vind het een vreselijk verkeerd woord, wat naar mijn mening bijdraagt aan veel onbegrip. Allerlei mensen denken dat hoogbegaafden ook alles weten en voor hen alle een 'eitje' is. Hoogbegaafden zijn gewone mensen, die net zoals iedere ander behoefte hebben aan liefde en aandacht.
Misschien gaan ze wel eerder over tot een pittige discussie of dispuut, maar ze moeten aan de andere kant weer oppassen niet 'betweterig' over te komen. Dan kom je in een sociaal isolement. Ook weer zo'n mooi begrip... Wat maakt het echter uit of je de HAVO, het Lyceum of Gymnasium 'doorgefietst' bent? Latijn is overigens een vreselijke taal. Qua structuur best wel snel te leren. 'k heb opeens medelijden met die arme monniken in de 13e en 14e eeuw. Sic!
Trouwens, Grieks is nu ook niet bepaald een taal waarmee je in de Novum Munda terecht kan of kunt scoren bij de groentenman.'k Heb nog nergens de bonen of aubergines in het Grieks aangeprijsd gezien! Het enige Grieks dat interessant is, zijn de sirtaki (dans), de ouzo (niet te veel) en de mousaka, tzatziki (mmmm, lekker) of misschien wel: een Griek! Moet ie uiteraard wel wat 'te bieden' hebben. Ook interessant: de Kroniek van Epidavros van Karen de Vries.
Op 27 december 2006 is Karen begonnen met een kroniek over haar leven, deels in Nederland (Utrecht) en deels in Archaia Epidavros in Griekenland (Aanrader!)
Met Nieuw Grieks kunt je wel uit de voeten op je vakantieadres in Griekenland.

Een hoog IQ ideaal? Niets is minder waar. Wellicht is het enige verschil met anderen, dat hoogbegaafden soms meer uitdaging nodig hebben. Met name in de school- en studietijd is dat het geval. Er is toenemende aandacht voor talent en voor de maatschappelijke en economische noodzaak geen talent verloren te laten gaan. Daarom iwordt ook overheidssubsidie besteed aan het bevorderen van o.a. onderzoek voor effecten van versnellen, over meervoudige intelligentie, over hersenonderzoek,
over ontwikkeling van sociale vaardigheden en over emotionele intelligentie.
Daarnaast bestaat er de MENSA voor hen en is er een praktische organisatie: HINT Nederland, een federatie van verschillende regionale HINT verenigingen. In 1994 werden de eerste lokale HINT-verenigingen opgericht door verontruste ouders van hoogbegaafde kinderen die zagen dat er ondanks veel gepraat, weinig gedaan werd voor de positie van het hoogbegaafde kind. Het verontrust mij overigens wel dat op de website van HINT (bijgewerkt tot febr. 2007) een vermelding staat:

NB: bij gebruik van Internet Explorer werken de link-knoppen mogelijk pas na 2x klikken. Onze excuses voor dit ongemak.
Vast bedoeld voor hoogbegaafden (kunt u tot twee tellen?) Whahaha ;)

Op de basisschool kan een leerkracht (in het middelbaar onderwijs heet ie opeens docent, maar ze doen hetzelfde: kennis overdragen, 'uitstrooien') signaleren al hij/zijn intelligenke kids in de klas heeft.
Alleen van (hoog)begaafden wordt immers verwacht dat zij jarenlang beneden hun mogelijkheden presteren en dat zij zich daarbij niet vervelen. Dit is de reden waarom (hoog)begaafden inderdaad frequent (ver) beneden hun capaciteiten gaan presteren.
Waarschijnlijk heeft het met gebrek aan competitiedrang te maken dat (hoog)begaafde meisjes het vaker en eerder opgeven om hun werk af te maken, dan (hoog)begaafde jongetjes. Niet zelden vallen (hoog)begaafde kinderen dan ook verschillende onjuiste diagnoses ten deel die door leerkrachten vermoed worden.
Meisjes staan vaker en eerder in de klas bekend als dagdromers.

Dagdromen... ja lekker met dit warme weer.
Heerlijk, om al wegdromend, je opeens af te vragen:
Hoe staat het eigenlijk met de snelheid van de opwarming van de aarde?
Maken we het smelten van de polen nog mee?
Waarom ben ik er? We gaan allemaal weer dood. Wat blijft er over? Een herinnering, een zucht in de tijd.
Wat is de kansberekeningsformulie om te bepalen of je een relatie en kinderen krijgt? Puur eigen keuze? Toeval? Of een hogere macht?
Die Einstein met zijn E=MC in het kwadraat. Energie! Volgens mij een Perpetuum Mobile!
Wat zou er werkelijk gebeuren als je sneller dan het licht voortsnelt? Je moet jezelf kunnen zien 'vertrekken', dus wordt je steeds jonger.
Ja, lekker bakken in de zon en steeds jonger worden...
Sommige vragen, daar krijg je nooit een antwoord op, hoe lang je er ook op studeert of puzzelt.
Dus laat maar lekker sudderen. Cést la Vie!

Wil je toch wat te doen hebben: ga dan even puzzelen met L´oeuf. Een puzzel, bedacht door de wonderbaarlijke Nederlander Oskar van Deventer. Deze labyrintachtige puzzel, gemaakt in de vorm van een ei, won eervolle prijzen op de 2e jaarlijkse mondiale puzzel- ontwerpcompetitie in Antwerpen. Het Franse woord "L'oeuf" betekent "het ei" wat hier natuurlijk het sleutelwoord is. Het doel is simpelweg de twee delen van elkaar te scheiden en terug naar het begin te brengen. Het zal moeilijker blijken te zijn dan je denkt. Beslist geen 'eitje'
Het ding is o.a. te koop via Ultragadgets

Excuus, als je het 'te moeilijk' vond. Excuus ook voor de 'hoeveelheid' (zie ik nu: wat een blog, haast 4 of 5 in één)

Toevoeging 14.05.2008 13.03 uur:
nee , ik heb geen zonnesteek!

© Matti, 14 mei 2008
illustrissimus anno MMVIII
Wat stuf om te lezen, voordat je bevangen wordt door de warmte.
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

zaterdag 10 mei 2008

75. Moederdag

Morgen, zondag 11 mei, is het weer moederdag (en ook 1e Pinksterdag).
Moederdag wordt gevierd ter ere van het moederschap. De meeste mensen zijn gelukkig wel blij met hun moeder (Tja anders was je er niet hè?, logisch). Toch kan ik me wel voorstellen dat niet iedereen een gelukkige jeugd heeft gehad, of wat moeite met hun moeder hebben. Misschien heb je geen moeder meer, omdat ze is overleden. Dan is het toch ook goed om -even- aan haar te denken...
Over het algemeen vindt men het wel fijn om moeder even in het zonnetje te zetten (moeder zelf ook uiteraard). Ik heb ook een leuk cadeau voor haar gekocht en natuurlijk neem ik bloemen mee.

In Nederland en vele andere landen valt Moederdag op de tweede zondag in mei. In de omgeving van Antwerpen wordt Moederdag op 15 augustus (Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart, Sainte- Marie of Moederkesdag) gevierd, sinds 1913. In Frankrijk is het Moederdag op de laatste zondag van mei - tenzij Pinksteren op die dag valt, dan is het de eerste zondag in juni. In Spanje wordt El día de la Madre de eerste zondag in mei gevierd. In het Verenigd Koninkrijk valt Moederdag op de vierde zondag van de vastenperiode, dus drie weken voor Pasen.

Moederdag werd in 1908 bedacht door Anna Jarvis uit West Virginia in de Verenigde Staten. De feestdag heeft zich in zijn huidige vorm vanuit de Verenigde Staten over de rest van de westerse wereld verspreid. In gezinnen die Moederdag vieren staat de dag tegenwoordig in het teken van het verwennen van moeder. Ze krijgt veelal ontbijt op bed en cadeaus en huishoudelijke taken moeten, voor zover dat niet al gedaan werd, door vader en de kinderen worden verricht. Vaak hebben de (kleine) kinderen op school cadeaus gemaakt.

Nou vaders, maak je borst alvast maar nat!
Als je niet wilt afwassen of koffiezetten, dan neem je moeder (cq ega) gezellig mee uit eten!
Misschien is het een leuk idee om met de kinderen samen, moeder mee naar het strand te nemen, want het wordt lekker weer. Nu maar niet hopen dat half Nederland bij Zandvoort, Noordwijk of Scheveningen in de file (en in de hitte) staat met een oververhitte motor. (haha, meteen alweer een idee voor een nieuw blog)
TIP: Zoek een rustig plekje op om er even tussenuit te gaan, dat vindt moeder vast fijn. Bijvoorbeeld, de Zeeuwse kust, Wassenaarse Slag of Kijkduin. Ook bij de Hondsbosse Zeewering liggen geen honderden zonnebaders denk ik.

Ik wens alle moeders een fijne ontspannen moederdag.

© Matti, 10 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

vrijdag 9 mei 2008

74. Een onstuimige nacht

Vervolg van: 70. Feestbeesten

Saturdaynight, May 3rd
Tegen negenen 's avonds arriveerden we bij de Beluzi's bar. De jongens waarmee we afgesproken hadden, zaten er al en meteen kregen we een drankje aangeboden.
'If you’re going to be falling down near this bridge it’s best to make Belushi’s a part of the party', zei 'I beleave in real love'. Ik zei alleen maar 'mmmm' en dacht: 'I think I love you and you have a very sexsual performence, of in gewoon Nederlands: het leek me een lekker ventje. 'Stonger feelings are rising when I look to you' zei hij terwijl hij naar me glimlachte. Opnieuw namen we een drankje en gingen even dansen. Ja, toen hij zo dicht tegen me aan stond ik ik tegen zn stoere lijf, begon er wel wat met me te gebeuren.
een slagzin. Pakweg 15 tot 20 mensen waren her en der verspreid, een paar bij de bar, enkelen aan een tafeltje en er draaide gezellige muziek. 'Do you like the Amaretto Lazzaroni' Brian asked me. Ik kende het spul niet, maar het smaakte lekker. Volgens mij wel behoorlijk sterk, dat mixje. Later vonden we elkaar op de 'dansvloer'. Dansvloer is een groot woord, een stukje achterin was ervoor gereserveerd. Midden in de ruimte stond een verkeerslicht rood-oranje-groen. Het was er niet groot, maar wel gezellig. Hij legde zn armen om mijn heupen en ik legde mijn armen om zijn nek en we zoenden elkaar. Hij zei:

Even later stonden Esmée en ik samen in het damestoilet. "Nou, dat zijn wel leuke ventjes hé? zei Esmée. 'Edward heeft gevraagd of ik straks even zn appartement kom bekijken. Dat zou ie leuk vinden'. 'Meid, volgens mij vind ie jou leuk' zei ik. Maar loop je niet wat hard van stapel? Trouwens, die Brian waar 'k net mee gedanst heb, is ook een lekker ventje hoor. Allebei giechelen natuurlijk. 'Hier' zei Esmée, en ze pakte een klein pakje uit haar handtas. Neem mee, Je weet nooit. Ik keek en vroeg: Hé, heb jij die dingen altijd bij je dan? Ben je wat van plan?. Esmée haalde lichtjes haar schouders op en zei: 'ach voor de zekerheid. Ik heb ze altijd bij me.' 'Dankje', zei ik tegen Es, en stopte het kleine pakje in mn tas. Gek, daar had ik helemaal niet aan gedacht. Ik was ook niks van plan. Maar Es had wel gelijk. Toen we weer in Ik ga even met Edward mee, ik zie je straks wel in het hotel. Maak je maar niet ongerust, Het is vertrouwd, dat voel ik. Trouwens heb ik mijn mobieltje bij me, dus je kan altijd bellen.'Dat worden dure tikken anders dan, Es, zei ik, want het is een Nederlands abonnement, dus moet het signaal eerst naar de centrale in Nederland en dan weer terug naar de UK. Nou ja, veel verstand van telefoonabonnementen en de techniek erachter heb ik niet, maar ik weet wel dat bellen naar het buitenland duurder is.
de bar kwamen, zaten er nog drie vrienden bij Brian en Edward. Er werden weer drankjes rondgedeeld, voor ons de cocktails. Typisch Engelsen. Natuurlijk moesten we met de rest ook even kennis maken. Na een half uurtje, het was toen al over half één, zei Esmée:
We kunnen beter dan richting Hotel gaan, dan neem jij het pasje mee en dan praat ik ondertussen wel met Brian, stelde ik voor. Om ongeveer kwart voor één verlieten we met zn vieren de bar....
We liepen achter de beide jongens aan 'We take the car' zei Edward en hij ging ons voor door een paar smalle straatjes naar een soort parkeerpleintje. We stapten in de auto, gingen in ons hotel met de lift naar boven. In onze hotelkamer trok Esmée nog even een wat warmer truitje aan in de badkamer en daarna vertrok ze met Edward. We keken elkaar nog even aan en ze zei: 'Ja, meid, ik doe voorzichtig, maak je niet ongerust' Brian en ik bleven achter en ik trok het koelkastje open en zowaar: drie blikjes bier. Ik pakte er één. 'A beer for you' zei ik en reikte hem met een zwaai het blikje aan. Een beetje onwennig wel, om met hem hier op de kamer te zitten dacht ik, maar toch ook wel leuk. En even later dacht ik: wat moet een afgestudeeerde Neerlandica met een Engelse boy, waarvan ik niet eens wist of íe zelfs maar gestudeerd had. Lekker dansen kon 'íe in elk geval wel. Zelf nam ik een slok uit de fles wijn. Uit de badkamer had ik een glas, die daar stond, opgehaald en zo ging het prima. Even later schonk ik nog -tijddens het kletsen- een tweede in en later nog één. 'k moest ook niet te veel meer hebben, dacht ik, want ik was behoorlijk lacherig. Per slot van rekening had ik vanavond daarin de bar ook al drie of vier cocktails op. I like that arrangements, antwoordde Brian, tikte op het bierblikje en kwam naast me op de rand van het bed zitten. 'Do you like Londen? vroeg hij en voegde eraan toe: 'I like you. You're a beautiful Dutch girl. I love especially longhaired girls'. Hij zette zijn bier neer op de grond, legde zijn armen om me heen en we kusten elkaar. Ik voelde zijn linkerhand naar beneden glijden. Don't make me crazy Brian', fluisterde ik en tegelijkertijd wist ik instinctief dat ik naar meer velangde. ik zag ook de halve kamer draaien ik ik weet (achteraf) zeker dat ik halfdronken was. Wat is dat toch een gek fenomeen. Was ik verliefd? Of hunkerde ik naar aandacht?. Wilde ik gewoon seks met een vreemde jongen? Nee toch... Waar werd ik door voortgestuwd? Lag het aan de drank? Met mijn beide handen knoopte ik zijn overhemd los, trok hem naar me toe en legde mijn hoofd tegen zijn strakke borst.
Ik voelde zijn hand op de bovenkant van mijn been. Ineens besefte ik dat dit een cruciaal moment was. Op dat moment had ik me achteruit kunnen draaien met een: 'Sorry, no, this is not wat I want'. Ik hoorde mezelf echter zeggen: 'I feel happy, Brian' en besefte bij mijzelf dat ik het bewust wilde. Het kon me ook niks meer schelen. Dit was anders dan drie jaar geleden met Gerard. Toen liep het op een fiasco uit. Ik had het toen geforceeerd uitgelokt en dacht dat hij verliefd op me was. Het was nu alsof de lucht trilde en ik zwaarder ging ademen. Het leek alsof ik een verlangen uit iets ondefinieerbaars tevoorschijn voelde komen. Ik voelde me opgewonden en warm. Het kwam vanzelf. Sinds die ene keer, drie jaar terug, had ik het uit mijn hoofd gezet. 'Er bestaat geen passie of echte liefde', had ik toen tegen mezelf gezegd, nadat ik hem de bons had gegeven, die egoist. Nu was het anders. Dit moment leek heel relaxed. De hele wereld kon ik aan! Het moest door de drank komen. Ik voelde me ook ontspannen, maar ook wel heel nerveus. Brian reageerde behoedzaam en het voelde vertrouwd. 'If you dont want, it's okay. Just be with you is nice' zei hij.
'What you don't know about me, I'am always very carefully and I never had sex with a woman. ik antwoordde; seriously? Yes, he answerred, believe me. I think you're definitly a woman who knows what she wants'. Ja hij had gelijk; ik wilde het. Ik weet niet meer zeker of ik hem geloofde dat hij geen seksuele relaties had gehad. Ik keek hem in de ogen en ik meen dat hij eerlijk was, of het moest een grote toneelspeler zijn. Ik vroeg nog wat door naar vriendinnen enzo. Niet veel later was mijn beha uit en voelde ik zijn warmte. Of het nu juist door het Engels of door de drank kwam, maar het klonk lief: Darling, let's make love. Don't hesitate. We have time enough. You look so lovely, I like to feel your pussy'' 'A moment please', zei ik en liep naar de stoel waar mijn tasje lag. In een 'helder' moment (was ik eigenlijk nog wel helder?) pakte het kleine pakje dat ik die avond van Esmée had gekregen en stopte het in zijn handen.
'Safety first, okay?'. Brian knikte, glimlachte, maakte het pakje open en ik keek toe ...
'k Kreeg er haast een kleur van, maar niemand die mijn blozen zag. Ik was op dat moment heel nerveus en voelde mezelf trillen. Wat daarna volgde was: passie verlangen, sensatie, genot ...

Het was veel en veel later, toen ik me zachtjes met mn linkerhand opdrukte en in een andere houding dicht tegen hem aan ging liggen. Zijn hand lag nog op mijn schouderblad...
Even later fluisterde hij: 'It's time, I have to go.' In het halfduister zag ik hoe hij zijn broek ophijste...


Saturdaymorning May, 3rd 07.55 AM
Toen Esmée uit de douche tevoorschijn kwam, was het mijn beurt. Ik liet het warme water over mij lijf stromen. Veel te lang voor mijn besef stond ik eronder. Mijn lange haren plakten op mijn gezicht, op mijn schouders. Ik deed mijn ogen dicht en zag allerlei beelden van de afgelopen nacht weer voorbij komen. Het was heerlijk. maar aan de andere kant dacht ik: wat had ik gedaan? Kon ik het vertellen? Wat zouden ze thuis zeggen? Mag je ervan genieten? Was ik tever gegaan? Aan de ene kant: ik had ook nooit gedacht dat het zo fijn kon zijn. Of was het radikaal verkeerd? Ik ben niet getrouwd, gewoon single. Brian is niet mijn vaste vriend. Misschien was ik 'één van de velen'. Maar wat trok dan zo aan? Maar ik ben geen slet, huppelkut of whatever. Ik ben zeker geen type voor aleen maar seksplezier. Ik kwam er niet uit, begon zachtjes te huilen, maar het douchewater spoelde alles weer weg. ik begon nog harder te huilen en was ontzettend boos op mezelf. Nu wist ik het zeker: ik was half dronken, ja misschien wel helemaal bezopen geweest. Ik huilde tranen met tuiten. Niemand die het zag. Op dat moment en als in een roes droogde ik mij weer af. 'Gelukkig', dacht ik, ik kon in ieder geval niet zwanger worden. Ik ging met mn gedachten weer naar de dag die komen zou. Straks zouden we nog gaan winkelen in Regent Street. Als het meezat ook naar de Westminster Abbey. Vanavond gingen we met het vliegtuig vanaf Luton weer terug naar Nederland. Zou ik 'm nog terugzien?
Of zou hij nog aan mij denken? Misschien volgende week een ander liefje vinden in die grote stad? Ik was een hele, heftige, bijzondere ervaring rijker en had in ieder geval veel om over na te denken. Ja, misschien was het best serieus en ik ging 'm beslist nog wel mailen. De terugreis zou veel tekort zijn...

Aanvulling 12 juli 2008:
Het mailadres van Brian bleek naderhand niet te kloppen. Wat een k*tstreek. Ook op andere manieren heb ik geprobeerd hem te achterhalen. Helaas...
Ik ben ontzettend naief geweest en voelde me 'ontgoogeld'. Dit zal mij nooit, maar dan ook nooit meer gebeuren. Nu begrijp ik de reclameslogan:'Drank maakt meer kapot dan je lief is', veel en veel beter.

-------------------------------------------
Pffffffffff... lang geaarzeld, maar dit is er uit. Ik heb het op een blog gezet, toen haast weer gewist, maar toch laten staan. Het is wel persoonlijk en ik weet eigenlijk nu nog niet of ik er wel goed aan doe, dit op hyves te zetten. Vooruit, ik ben het kwijt, het ei is gelegd, we zien wel. :$
-------------------------------------------

© Matti, 9 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

woensdag 7 mei 2008

71. Wachten

Het leven lijkt een achtbaan
je moet mee, laat je gaan
heen en weer
keer op keer
plotseling stilstand
wat is er aan de hand?
dan suis je verder in volle vaart
als je net even bent bedaard

Het is soms verrassend, je word bemind
je ervaart het onbevangen als een kind
keer op keer
meer en meer
een streling, een zoen,
je kunt er niets aan doen
de taal van de liefde die gaat spreken
met niets en niemand vergeleken

het lijkt heel even, wellicht een farce
gevoelens zitten je soms dwars
wat is waarheid
kleine meid?
ben je volwassen of nog klein?
vind je de aanraking soms fijn?
de taal van de liefde kan misleidend zijn
echte liefde, ja dat is pas fijn

Nog even wachten, nog even geduld
de waarheid is misschien verhuld
leer steeds meer
ja elke keer
echte liefde komt onverwacht
misschien had je daaraan niet gedacht
wellicht als je t nog niet verwacht:
is 'hij' het die nog op je wacht.


© Matti, 7 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

70. Feestbeesten

Vervolg op: 68. Kroonjuwelen

London, Knightsbridge, Saturday May 3rd
Het is zaterdagmorgen. 'Hey, gaan we vandaag nog wat doen?', hoor ik ergens heel ver weg. Met een licht hoofd en kloppende hoofdpijn van een lichte kater doe ik voorzichtig mijn ogen open. Esmée zit op haar knieën, nog niet aangekleed, naast me. Opeens weet ik het weer... Nog voordat ik alle beelden en belevenissen weer aan me voorbij zie komen, merkt Esmée het al op: 'We hebben het wel weer mooi verbruid. Nachtbrakers zijn we. Even Londen aandoen.'
'Goeiemorgen Es',
antwoord ik en kijk haar met half toegeknepen ogen aan.. Ben jij al helder? Ja, we hebben ons beestachtig gedragen', vul ik aan. 'Feestachtig, mag dat ook?, zegt mijn kamergenootje, terwijl ik haar uit bed zie stappen, op zoek naar haar beha. 'Feestbeesten zijn we. Zo lang zijn we hier niet in Londen hoor', vulde ze aan. 'Leuk appartement had die Edward, maar veel tijd om alles nauwkeurig te bekijken, had ik niet, giechelde ze. 'Ik ben mee naar zijn slaapkamer geweest en ja, het is een lekkere vent, waauw. Die Edward was fantastisch, wat een vent zeg.
'Ja, drinken op kosten van het bedrijf en nog vrijen op de koop toe',
lach ik schamper.
'Hij heeft me hier weer keurig bij het hotel teruggebracht vannacht. Jij hebt het zeker ook wel uitgehouden met die Brian? Of is ie niet lang gebleven?'
Ze hoefde niet veel te vertellen. Zoiets weet je meteen. Ze had 'het' met hem gedaan, net als ik met Brian. Ik voel met mijn hand naar beneden en kijk naar links. Mijn beha ligt half over een stoelzitting aan het andere eind van de kamer en ik ontdek aan het voeteneinde mijn slipje. Tjee, wat een een nacht. Bijna niet te geloven. 'Ik ga wel eerst onder de douche', roept Esmée, met tien minuutjes kan jij'. Het valt me nog mee dat ik Esmée hier naast me zie, bedenk ik me. Voor hetzelfde geld was ze daar bij die Edward gebleven. Ze had haar mobiel meegenomen, voor het geval we elkaar uit het oog zouden verliezen. Fijn dat ze toch weer naar het hotel was gekomen vannacht. Gelukkig maar dat zo'n hotel dag en nacht geopend is.
Het had ook verkeerd kunnen aflopen. Hoe vaak had je in de krant bij ons niet gelezen over vermissingen en kidnappingen? Om van erger nog maar niet te spreken. Ik schud het denkbeeld resoluut van me af. In Nederland kan je ook zomaar wat overkomen... Om over vieren, dacht ik, kwam ze binnen, kleedde zich meteen uit en kroop naast me in de tweepersoons. Ik lag toen al half te dommelen, maar dat had ik nog net meegekregen. Ze had haar hand over mijn wang gestreken en gezegd: 'Hey meid ik ben dr weer. O, wat was dat lekker, ik heb m leren kennen hoor, wat een vent. Wel twee uur lang...waauw wat gaaf. Je vind 't niet erg hè?' Wat ze verder zei, weet ik niet meer. Ik had niets teruggezegd, behalve een kort: 'Hallo meid, 't is goed.'

Terwijl Esmée in de badkamer verdwijnt en ik het douchewater hoor kletteren, ga ik overeind zitten, trek mijn knieën op, vouw mijn handen om mijn krieën, laat mijn hoofd erop zakken en blijf even met mijn ogen dicht bedachtzaam zitten. Ja, het was heftig en na een paar cocktails gisteravond hadden we behoorlijk doorgehaald. Onstuimig zelfs. Het was heerlijk. Nu echter, begint mijn hoofd te protesteren. Terwijl ik wakker probeer te worden, kijk ik op de klok: tien voor acht. Het was een korte nachtrust, dat wel. Of eigenlijk: bijna geen nachtrust. Terwijl ik zo zit te mijmeren en het water in de badkamer hoor stromen, laat ik alle gebeurtenissen nog even naar boven komen. Het is helemaal uit de hand gelopen. Met mijn hand voel ik tussen mijn benen en trek een aantal conclusies. Wat hebben we gedaan en hoe kon het opeens zover komen?, Waarom?, vraag ik me opeens af.
Diverse gebeurtenissen dringen nu wat beter tot me door en ik merk dat ik opeens zachtjes zit te huilen. Zo ben ik niet opgevoed. Na de korte affaire met Gerard, drie jaar geleden, had ik dit nooit kunnen denken, dat ik me zo heb kunnen laten gaan. Drie-en-twintig en dan dit... Het kwam vast door de drank, maar die Amaretto's, nee, dat niet alleen. Brian trok me beslist aan. Bij het dansen in Belushi's had ik mijn hand in zijn strakke bruine hals gelegd. Zijn leuke zwarte koppie en het grappige Engels. Ja, ik had mijn handen uiteindelijk om zijn nek gelegd en we hadden hartstochtelijk gezoend. En misschien waren het de hormonen wel. Toch was er een soort click. Ik vond hem aantrekkelijk zelfs, ja sexy. Of hij moet helemaal op mijn gevoel hebben ingespeeld. Ik weet het niet meer. Verder ben ik een type die iemand eerst goed wil leren kennen, voordat je verder gaat. Een vreselijk zwak moment. Onnadenkend. Wat zouden ze thuis wel niet denken? Maar goed dat mijn buurvrouw, de oude mevrouw Telders, dit niet weet. Ik zou onmiddellijk een etiket met 'slet' hebben opgeplakt gekregen. Ze was al vreselijk bezorgd in mijn studententijd. Toch heb ik me destijds redelijk netjes gedragen. Nee, een schoonheidsprijs had deze ontmoeting helemaal niet. Ik ken hem nauwelijks. Gisteren twee uurtjes en vandaag een paar. Ik weet niks van zijn achtergrond of jeugd. Bovendien, wat moeten mijn vrienden en vriendinnen wel niet denken? Misschien laat een aantal mij wel per direct vallen. Ook is het maar gelukkig dat ze op de zaak ook niet alle 'ins en outs' weten van ons 'uitstapje naar Londen'. Ook ben ik nog geen enkele collega op hyves tegengekomen. Stel je voor. We hoeven bij de evaluatie niet alles te melden uiteraard. Dat ben ik ook niet van plan. 'De meeting was prima en Londen leuk om te bezichtigen.' Daar houd ik het dan bij.

Het is vrijdagmiddag. Nadat we bij de Tower de Britse kroonjuwelen hadden bekeken, gingen we naar het beroemde warenhuis Harrods. Londeon is nog helemaal in de ban van de lokale verkiezingen. Die waren donderdag of gisteren ofzo geweest. Overal schreeuwen de krantenkoppen over ene Brown, die met 53 procent heeft gewonnen:
'LONDON - British Prime Minister Gordon Brown's ruling Labour Party is 11 points behind opposition Conservatives and the majority of his own supporters want him to stand down, an opinion poll in The Times showed on Wednesday'.
We namen we de Undergroud naar metrostation Knightsbridge. Dat ligt pal tegen Harrods aan de Brompton Road. Natuurlijk hadden we het in omgekeerde volgorde moeten doen, bedachten we later, want we gingen nagennoeg weer terug richting hotel.
Harrods is het indrukwekkende warenhuis van Londen. Het mooie gebouw beslaat zowat een heel woonblok en het staat vol met exclusieve producten. Harrods verkoopt haar luxueuze waren niet zomaar. Het wordt prachtig uitgestald in een omgeving vol pracht en praal.
Je kunt er kiezen uit een enorm aanbod van artikelen en je wordt keurig geholpen door verkopers met een prachtig Brits accent.
In Harrods vindt je het beste van het beste tegen een iets hogere prijs,
maar kopen is hier op zich al een belevenis. Wij gingen natuurlijk uitgebreid bij de mode kijken, maar je moet niet schrikken van prijskaartjes waarop keurig £ 269,- staat. Gelukkig hadden ze ook wat goedkopere blousjes, jurken en shirts, maar over het algemeen ligt het wat prijziger dabn C&A, de H&M of Quins. Het heeft een tijdje geduurd, maar we vonden genoeg leuke dingen van onze gading. In Harrods heb je ook een Japans Sushi-restaurant (en nog wel een wat duurder restaurant op de bovenste etage), maar we hadden al genoeg geld uitgegeven, dus een beetje dimmen kon geen kwaad. Als je wilt, kun je in Harrods je hele jaarsalaris wel kwijt. Een 'must' is beslist de kruiden- en specerijenafdeling op de begane grond. Heel nostalgisch en net als de etalages, alles prachtig uitgestald en gerangschikt. Tja, die Fayed, de eigenaar dus, heeft beslist zijn naam weten hoog te houden. Het Sushi-restaurant was best een mooie ervaring. Even puzzelen op de kaart, maar dat viel wel mee. Gelukkig niet alleen Japanse tekst. Het eten was heerlijk en toen we tegen zeven uur op weg gingen, moesten we natuurlijk nog even flink wat winkels bekijken. We besloten maar wat bezienswaardigheden te bewaren voor zaterdag. Nadat we op een stadsplattegrond het adres van Belushi's hadden opgezocht, dus weer op pad. Het 'mind te gap' klonk ons nu niet vreemd meer in de oren.

[wordt vervolgd]
74. Een onstuimige nacht
Terug naar: 68. Kroonjuwelen


Aanvulling:
1.O ja: we hebben uiteraard diverse spulletjes en cadeutjes gekocht bij Harrods.
2. Hopelijk is dit blog niet te 'confronterend'
3. Ik heb het toch aangedurfd om dit blog te plaatsen. Zoals ik in mijn eerste blog op 25 februari al zei: 'Hier schrijf ik van me af, ik neem geen blad voor mn mond, wat ik meemaak en hoe ik me ook voel...'

© Matti, 7 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

maandag 5 mei 2008

69. Vrede en Vrijheid

  









6 juni 1944
Omaha Beach, Normandië
De landingsklep zakt, bijna op het strand
hij houdt zijn wapen stevig in zijn hand
daar is de vijand, dat is zijn verheven doel
dan snelt hij voorwaarts, gewoon op zijn gevoel
een ogenblik, hij beseft: het is zijn tijd
vrijheid?

mei 1945, Nederland
de jeeps, ze rijden voort, gevuld met soldaten
De kleine Peter, hij kan het toch niet laten
heel voorzichtig steekt hij zijn kleine vlag omhoog
hij reikt de hand, van een soldaat, die net naar voren boog
en slaakt een zucht, de oorlog is voorbij, die nare tijd
vrijheid?

4 april 1968, Memphis
De mensen drommen samen en wijzen naar het balkon
daar stond de man die het voor hen opnemen kon
niet lang geleden, sprak hij de woorden: 'i have a dream'
hij streed voor gelijke rechten, zou het lukken misschien?
dan onverwacht, een kogel, door niemand gezien
vrijheid?

16 januari 1969, Praag
De Praagse lente is nagenoeg voorbij
Het is rumoerig, wat is er aan de hand?
Daar gebeurt iets vreselijks, een stil protest
Jan Palach, de student, hij brandt: het is niet best
het stalinisme, is het voorbij? verleden tijd?
Vrijheid?

2005-2008, Uruzgan, Afghanisatn
De hitte van de zon brandt in zijn nek
hij moet verder met zijn missie, dit is zijn plek
hier in het verre Afghanistan
werkt hij aan vrijheid, stabiliteit, als het kan
vrijheid?

5 mei 2008, Nederland
de vlaggen, rood-wit-blauw, wapp'ren in de straten
de kleine Lisa, ze speelt en heeft niet in de gaten
dat zij hier onbevangen speelt in een echt vrij land
ze beweegt de schommel nog eens met haar hand
vrijheid!

-------------------------------------------
© Matti, 5 mei 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Je kunt ook lid worden van mijn bloghyves:
http://matti-blogs.hyves.nl/
Dan blijf je op de hoogte van nieuwe schrijfsels.

-------------------------------------------
Achtergrondinformatie:
D-Day, Normandië
Bevrijding Nederland
Jan Palach, Praag
Martin Luther King
hanteerde geweldloosheid als wapen tegen rassendiscriminatie.
Vredesmissie Afghanistan

In 1937 werd per Koninklijk Besluit bepaald dat de kleuren van de nationale vlag rood, wit en blauw zijn (heraldische kleuren: helder vermiljoen, helder wit en kobaltblauw).