31. Fotoshoot sexy lingerie

Altijd heb ik al een mooie fotoshoot willen laten maken. Het beginnende modellenbureau StarsShoot4U creëert daarvoor een bijzondere gelegenheid. Ze zochten laatst een aantal meiden met lef, die er niet voor terugdeinzen om van lingerie te wisselen op het strand en uit de kleren durven gaan. Eerst worden er foto's in mooie badkleding gemaakt van TOPmerken, zoals D&G en Armani, daarna in sexy lingerie en voor drie durfallen (twee van de vijf wilden niet) een gedurfde naaktsessie. Er is zelfs al belangstelling van een gerenommeerd landelijk fotopersbureau. De weersverwachtingen zijn redelijk goed, maar ze nemen ook badjassen en zelfs grote paraplu's mee voor het geval dat...
Daarom heb ik morgen natuurlijk de hele dag vrij genomen. Ik ben nu al zenuwachtig. Een gewone shoot kost al gauw € 225,-
Onder de inschrijvers (tot de leftijd van 30 jaar) is een gratis shoot verloot. Ik heb bericht gekregen dat ik gewonnen heb en morgenmiddag op het strand van Noordwijk worden 5 meiden helemaal van top tot teen gefotografeerd. Supergaaf, in die kekke setjes. Er komen visagistes mee en omdat men geen stormloop wilde, is de locatie eerst nog niet bekend gemaakt.

De locatie is tot vandaag geheim gehouden, maar ik ontving net bericht dat de shoot plaatsvindt, morgenmiddag, dinsdag 1 april om 15.00 uur bij strandpaviljoen 'De Zeemeeuw' in Noordwijk. Dat is dus op het strand. Dat is vlakbij de vuurtoren. Zelf ben ik daar nog nooit geweest, maar ik ga samen met Petra. Ik mag met haar meerijden. Bovendien heeft de fotograaf aangeboden dat ik met een aantal vrienden in sexy lingerie op de foto mag. Tien foto's zijn helemaal gratis en van elke foto worden er twee afdrukken gemaakt, Dus ook één voor jou! Aan één vriend en twee vriendinnen heb ik al toegezegd, maar voor maximaal zeven leuke mannen is er dus nu een uitgelezen kans op met mij op de foto te komen. Dat lijkt me supergaaf. Je moet wel een beetje casual gekleed komen en in je zwembroek mag ook uiteraard!
Dat mogen ook mijn hyves-vrienden zijn. De hele sessie zal ongeveer anderhalf uur duren, verwachten ze.
Na afloop gaan we gezellig op mijn kosten wat drinken. De shoot zelf kost me namelijk niks. Je kunt denk ik wel bij 'De Zeemeeuw' gezellig zitten, maar misschien is het ook een leuk idee om samen te gaan eten en stappen in Noordwijk.


Nou, het wijst zich vanzelf, lijkt me. Mocht je het missen, dan kun je altijd daar even vragen waar de lingerieshoot precies is.


Nagekomen bericht, 19.15 uur:
Twee hyves-vrienden hebben zich al aangemeld. Ze wachten om 14.30 uur onderaan bij de strandopgang.


© Matti, 31 maart 2008.
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

29. Fitna en de pruimeboom

De pruimeboom
Eene vertelling ¹

De Fitna-film
Een reflectie 2

Jantje zag eens pruimen hangen,
O! als eijeren zo groot.

Geertje zag eens moslems lopen
O, hij vond ze idioot

't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
Schoon zijn vader 't hem verbood.

't scheen dat Geertje ze wou pesten
Ofschoon 't kabinet dat zeer verdroot

Hier is, zei hij, noch mijn vader,
Noch de tuinman, die het ziet:

Het is hier, of Midden-Oosten
Noch in Quatar dat men 't ziet

Aan een boom, zo vol geladen,
mist men vijf zes pruimen niet.

In een land vol allochtonen
mist men één, twee moslems niet

Maar ik wil gehoorzaam wezen,
En niet plukken: ik loop heen.

Maar ik wil toch laten weten
Door een filmpje, hoe 'k er op schiet

Zou ik, om een hand vol pruimen,
Ongehoorzaam wezen? Neen.

Zou ik om opinie geven?
Ach, mijn Fitna, die verscheen

Voord ging Jantje: maar zijn vader,
Die hem stil beluisterd had,

Voorts ging Geertje, naar de massa
Die zijn film bekeken had

Kwam hem in het loopen tegen,
Vooraan op het middelpad.

Kwam de pers in Nieuwspoort tegen
Vooraan liep men hem haast plat.

Kom mijn Jantje! zei de vader,
Kom mijn kleine hartedief!

Kom op Geertje, zei men minzaam
Doe nou rustig, alsjeblief'

Nu zal ik u pruimen plukken;
Nu heeft vader Jantje lief.

Wat heb jij toch vreemde nukken
Malle vent, een rare pief.

Daarop ging Papa aan 't schudden
Jantje raapte schielijk op;

Onbedaarlijk moest men lachen
Geertje zei: t viel toch wel mee

Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
En liep heen op een galop.

Hij kreeg dan ook geen ovatie
Neen, mijn Geertje, ga toch heen.

¹ Hiëronymus van Alphen
(1746 - 1803)

2 Matti @Hyves
(2008)

[ Proeve van Kleine Gedigten voor Kinderen , 1779 ]
Proeve van variant voor volwassenen, 2008]

'Shalaam'
Fatima
Zou Geert wel eens een pruimpje geproefd hebben?


© Matti, 28 maart 2008
Ironische persiflage op de actualiteit.
Voor alle duidelijkheid: met deze ironische reflectie beoog ik op geen enkele wijze forse
(politieke en/of maatschappelijke) kritiek te leveren op welke persoon dan ook,
ook op de heer Wilders niet.
Dit blog is slechts een creatieve uitingsvorm, een gedachtenspinsel.
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Je kunt ook lid worden van mijn blog op hyves:
http://matti84.hyves.nl/
Dan blijf je op de hoogte van nieuwe schrijfsels.

27. Levenslust

Ariadne, bekend met het labyrinth
een sterfelijke vrouw, door liefde verblind
ze had een sterk wapen: een lange draad
daarmee stond ze uiteindelijk paraat
Dionysos nam haar spoedig tot vrouw
Hij schonk haar levenslust, devotie en trouw





Icarus vloog rechtstreeks naar de zon
hij dacht dat ie dat overwinnen kon
zijn vleugels waren echter van was
dat kwam hem even niet zo goed van pas
ze smolten nog voordat hij verder kon gaan
acht, wat een held, weg was zijn bestaan.

***




Achtergrondinformatie:
Ariadne: Dochter van koning Minos van Kreta, hielp de held Theseus te ontsnappen uit het labyrinth.
Daidalos de vader van Icarus, bouwde voor de koning het beroemde labyrinth, om daarin de Minotaurus op te sluiten.
Ikaros (Icarus) was de zoon van Daidalos. In zijn onbezonnenheid vloog hij te hoog en kwam te dicht bij de zon. Door de gloeiende stralen smolt het was; de vleugels vielen uit elkaar en Ikaros stortte in de onder hem bruisende golven, waarin hij verdronk. De Grieken noemden deze zee, tot aandenken aan zijn dood, de Ikarische.

Grieks en Latijn zijn beslist niet saai.
Kijk maar eens op www.koxkollum.nl of op:
http://klassieketalen.startpagina.nl
http://www.museum.upenn.edu/Greek_World/Index.html

© Matti, 27 maart 2008
Parodie / kort gedichtje op twee Mythologische figuren
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

26. Een middagje Wassenaarse Slag (Deel 1)

Hierbij het verslag van ons middagje relaxen aan het strand.
Aan de westkust, bij Wassenaar.
Datum: 28 juli 2007

Zo met de lente voor de boeg, moest ik daar opeens weer aan denken. Hoewel.. relaxen, is niet de juiste omschrijving. Het is meer een weergave van onze schrikbarende uitstap, waarbij we uiteindelijk kleddernat, moe, bezweet, hongerig en met het zand in ons kruis weer de terugtocht naar huis aanvingen... Nog maar niet te spreken van de escapades in ons blootje bij de kustzeilvereniging, maar daarover later. Luister. Het was midden in de zomer 2007.

Warmgedraaid en 'opgejut' door een wervend foldertje van de plaatselijke VVV, kozen we ervoor om er eens even tussenuit te gaan. We konden mooi het nuttige met het aangename verenigen. Mijn vriendin Yvonne, die in een buitenwijk van Voorschoten woont, had me uitgenodigd. Ze zit op kamers vlakbij zo'n statige vooroorlogse laan, de Baron Schimmelpenninck van der Oyelaan. Ze maakte me enthousiast om in de massagesalon van haar neef Gerard eens een exclusieve behandeling te beleven. 'Heeft ie lekkere zachte handjes, dat neefje van jou?', vroeg ik aan mijn vriendin en ze gniffelde. 'Hij zal je best wel willen verzorgen', zei ze onbewogen. Hij (die neef) had een maand geleden net zijn zaak geopend en het leek Yvonne en mij wel wat: een 'Hotstone behandeling' met inheemse kruiden... We konden dat mooi combineren met een paar uurtjes op het strand. Eerst relaxen in de zon, daarna relaxen in de salon. Tenminste, dat was aanvankelijk de bedoeling. Maar daar kwam helemaal niets van terecht...Ja, de Wassenaarse Slag, daar raakten we helemaal van slag. Onze belevenissen begonnen die dag in Voorschoten.

Voorschoten (Forescate) is een soort forensendorp in de randstad, tussen Leidschendam en Leiden. Het is een landelijk gelegen dorp in de Randstad op enkele kilometers van de Noordzee en de Hollandse meren. Het is ongeveer 4000 jaar geleden ontstaan op een oude duinstrook. Omdat het gebied tussen de duinstroken uit ontoegankelijk veenmoeras bestond en de vroegste bewoners zich via deze verhogingen verplaatsten, ligt het voor de hand dat de eerste nederzettingen ontstonden op een duinstrook. Nu wonen er ruim 23.000 mensen. 'Veurschoten' zegt de gedistingeerde hagenees. Het beloofde een exclusief en ontspannen dagje te worden, maar het verliep helaas anders.

We waren op tijd opgestaan. Eerst bezochten we de beroemde Paardenmarkt in Voorschoten, waar we ons tussen de parmantig opgestelde dieren een weg baanden. Die paardenmarkt is daar een soort traditie. Al sinds 1282 is het elk jaar weer een hoogtepunt in Voorschoten met de paardenmarkt. Of het de enige toeristische attractie is, dat weet ik niet. Van heinde en ver komen handelaars hier hun levende veehandel verkopen. Om zes uur 's morgens begint de bedrijvigheid al. Op de markt zelf geldt een zogenaamde 'vrijmarkt' en tijdens de openstelling mogen de ordebewakers niet ingrijpen. Best wel griezelig, want misschien kunnen ze je zomaar bij de kladden pakken en bij opbod verkopen. Het idee alleen al. We begonnen al vroeg, om kwart over negen, net na het ontbijt. We liepen eerst richting de Voorstraat, in het centrum. Circa 300 paarden en pony's stonden in het historische centrum van Voorschoten opgesteld. Ook zadels, paardenbeugels, zwepen en aanverwanten, cowboyhoeden, echte chewing tabbaco en niet te vergeten echte Hollandse klompen werden volop verkocht. Klompen hadden echter niet onze belangstelling. Na een hele ochtend rondlopen tussen de paarden, pony's, halve ezels en weet ik wat nog niet meer, hadden we het meeste wel weer gezien. Wat moest ik met een Arabische volbloed? Ik bezit niet eens grond, een aankoop van levende have was niet aan de orde. Ja, een klein balkonnetje, maar daar kun je, behalve een cavia, hamster of konijn, geen beesten houden. Het bleef die morgen bij belangstellend rondkijken. Het handgeklap van de handelaren, deed je geloven dat ze goede zaken deden. Rond een uur of twaalf pakten we een oppepper (allebei een cola) bij een cafeetje in het centrum. Eigenlijk wilden we eerst even langs bij de massagepraktijk 'Exotic Dreams' van Gerard Steltman, je weet wel, dat familielid van Yvonne. 'Daar kom je so-wie-so heel relaxed vandaan', zei ze. Nou ja, dat moest nog blijken natuurlijk, want hij had zijn zaak net geopend en ervaringsverhalen hadden we niet. Daarom wilden we eigenlijk eerst wel eens weten hoe het er daar uitzag. Die salon was helaas te ver uit de buurt, helemaal aan de andere kant van het dorp. We besloten meteen om dat aan het eind van de middag te plannen, anders kwam er niets meer van wandelen en zonnebaden op het strand terecht. Bovendien: de zon scheen toch wel zeer aantrekkelijk. Nu had ze gezegd dat een stuk strand bij Wassenaarse Slag heel rustig was. 'Je kan het makkelijk op de fiets doen, meid', had ze eraan toegevoegd.

Dat resulteerde in een onvervaarde gezamenlijke zoektocht naar een geschikt vervoermiddel. De honden van Yvonne hadden we namelijk ook meegenomen. Cocker Spaniels. 'Dorus en Driekus', zo heeft Yvonne ze genoemd. We gingen op zoek naar iets met flinke fietstassen of een mand. Er stonden heel veel gratis fietsen voor de Rabobank aan de Schoolstraat in Voorschoten, maar het leek ons niet gepast om daarvan twee even te 'lenen'. Onze studententijd lag immers achter ons, daarom beloofden we onszelf ons netjes te gedragen. Vervolgens veegden we op de Veurseweg aan een paar graspollen de paardenstront van onze lakschoenen en namen plaats op het terras voor een snelle hap bij 'Hotel De Gouden Leeuw' op de Veurseweg 180. Ja, je leest het goed, 'het terras', want de honden mochten niet mee naar binnen. 'Vanwege de warenwet', zei één van de kelners plechtig en hij keek naar de o zo rustige hondjes met een afkeurende blik. We namen het maar voor wat het was en nestelden ons op het terras. Allebei bestelden we een uitsmijter. Het zou straks heerlijk zijn voor die beestjes, lekker ravotten op 't strand. Eigenlijk zijn honden ook verboden op het Wassenaarse strand van 15 mei tot 15 september, maar tussen strandpaal 91 en 92 mogen de honden altijd los lopen, wist Yvonne.

In het centrum van Voorschoten was een fietsenzaak, van Kobus Roestmans. * Boven de zaak had 'ie een slogan geschilderd: Met een fiets van Roestmans krijgt corrosie geen kans.
Wat zal het zijn dames?, vroeg een oudere kalende man, toen we naar binnen stapten. Dat moest ongetwijfeld Kobus himself zijn, een ondernemer die helemaal met zijn zaak vergroeid was. We willen twee fietsen huren, met manden of tassen, zeiden we giechelend. 'Damesfietsen?' vroeg hij retorisch en keek ons minzaam aan. Een lachje kon er niet af, het leek wel of zijn mond met solutie zat dichtgeplakt en zelf leek ie net zo buigzaam als de stalen frames van de fietsen in zijn winkeltje.'Tja, dat is dan € 3,00 per dagdeel' zei ie en meteen er direct achteraan: 'per fiets'. Plus honderd euro borg. 'Een fietstas of een mand haal ik wel even van een oude tweedehands af, maar dan moet je m zelf er even opzetten...'.
Wel wel, een minuutje extra service kon er waarschijnlijk niet vanaf, van die zes euro. Even later kwam hij met twee fietsen voor de dag. Nou, die waren samen nog geen vijfenzeventig euro waard, dat kon je zo wel zien. Enfin, we konden er vast wel mee naar het strand komen.
'Uiterlijk zes uur weer inleveren', zei hij nors, terwijl hij het briefje van 100 en zes losse euro's in de kassa schoof. 'vijf voor zes', zei ie haastig... We stapten op de huurfietsen, installeerden Dorus en Driekus parmantig in de grote mand achterop de fiets en verdwenen richting Wassenaarse Slag.

Het was best een flink eind fietsen naar het strand en we hadden wind tegen, maar het was lekker weer, vooruit met de geit...
Onderaan de duinopgang parkeerden we de beide fietsen. Nu moesten we er natuurlijk wel voor zorgen dat we de fietssleuteltjes niet kwijtraakten, want anders waren de rapen gaar. Meteen zagen we dat daar op het strand wel meer niet was toegestaan: niet surfen, zeilen, fietsen, brommen, paardrijden of wat dan ook. 'Dat is ook wat', dacht ik. Geen wonder dat de toeristen wegblijven hier. Ik keek nog eens naar het bord ... 'Volgens mij is Yvonne hier ook niet welkom met Dorus en Driekus...'
'We gaan richting Meijendel', zei Yvonne vastberaden. 'Daar is het lekker rustig'. Bovenaan het duin gekomen, begon de ellende. We maakten die middag heel wat mee. De haren rijzen je te berge... Allereerst kwamen we er achter dat we onze zwemspullen waren vergeten. Geen bikini, geen handdoek, geen zonnebrand. Bovendien begon mijn maag behoorlijk te draaien, dus...

* Kobus Roestmans = gefingeerde naam, in werkelijkheid heet jij anders....
[wordt vervolgd]
Lees hier Een middagje wassenaarse Slag (Deel 2)


Meer informatie: Paardenmarkt Voorschoten.
Pearde maark in Forescate, da's tradisie... kom der volgend jaar maar 's kijken!
bron: www.paardenmarkten.nl
De volgende Paardenmarkt in Voorschoten is op 28 juli 2008.


© Matti, 25 maart 2008
Met dank aan E. N.a.v. de vraag: 'Ken je Wassenaarse Slag?.
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

__________________________

9 Hyvers respecteren dit

• 
• 
• 
• 
• 
• 

Toon alle 11 reacties

• 

  Edwin

  Is dit nu fictie of werkelijkheid, ik vond het geweldig om te lezen overigens.

  26 mrt 2008, 23:59
  

  , Respect
• 

  Ingrid

  Het leest heerlijk weg, kan niet wachten op het vervolg
  
  Inkie

  27 mrt 2008, 07:24
  

  , Respect
• 

  Wendy

  haha wat een heerlijk verhaal Ik kom zelf uit Voorschoten en moest ontzettend lachen om de fietsenman van Roest. Zo herkenbaar! Die vent straalt niets uit.
  Erg leuk geschreven!!! en niets verzonnen over mijn dorpje

  27 mrt 2008, 11:32
  

  , Respect
• 

  Yozev

  Je hebt dus naakt gezwommen???

  27 mrt 2008, 22:37
  

  , Respect
• 

  Matti

  @ Yozev: Wait for part 2

  27 mrt 2008, 22:45
  

  , Respect
• 

  Matti

  @ Simon: Ook Gij Brutus Simon?

  28 mrt 2008, 19:14
  

  , Respect
• 

  Loki

  Zou dit het dus kunnen zijn?
  Dat viel mij dan dus niet op.
  Dus zal ik me wel vergissen.
  Of heb je deze blog ontdust?
  ...
  
  xxx
  Loki

  28 mrt 2008, 21:29
  

  , Respect
• 

  Leyla

  Hoe gaat dat aflopen, haha, met twee honden naar de hotstone-massage???

  30 mrt 2008, 14:57
  

  , Respect
• 

  Matti

  @Loki: Ja, dit is 'm. Inmiddels ontdust dus...

  30 mrt 2008, 23:08
  

  , Respect
• 

  -A

  Mochten jullie echt De gouden leeuw niet in met honden?? Hmm heel raar want toen ik daar was met kerst. Mocht het wel!

25. De bevrijding

De ruimte waarin ik me bevind is klein en benauwd. Er is ook nauwelijks licht. Ik zit opgesloten. Voorzichtig probeer ik me te oriënteren. De wanden voelen glad en structuurloos aan. Hoelang zit ik hier nu al niet? Het zal zeker niet lang meer moeten duren, want je zou er claustrofobisch van worden. Ook kan ik moeilijk plaatsen wat mijn positie is: is boven nu onder of omgekeerd? Zit ik ondersteboven of lig ik achterover? Ik weet het niet. De temperatuur begint inmiddels behoorlijk op te lopen en voor mijn gevoel komt de hele wand op me af. De bewegingsruimte is nihil. Ik kan me haast niet bewegen. Mijn besluit staat vast: ik moet hier uit en wel zo snel mogelijk. Hulp van buitenaf hoef ik niet te verwachten. Ongetwijfeld ben ik op mijn eigen krachten aangewezen.
Mijn huid voelt klam aan en ik krijg het idee dat de vochtbalans op dit moment behoorlijk te wensen over laat. Ik verlang naar vrijheid, naar verse zuurstof en naar licht. Gewooon de warmte van de zon en niet meer die opstulpende temperatuurstijging van binnenuit.

Na een poosje probeer ik het er toch op te wagen. Ik ga proberen om een zwakke plek in de wand te vinden. Het zal toch zeker zo zijn dat er een doorbraakpunt te vinden moet zijn. Ik probeer het eerst schuin achter me, maar de krappe ruimte belet het me om me helemaal om te draaien. Ik zal toch nog even in dezelfde positie moeten blijven zitten.
Dan maar een poging rechts boven mij. Voor mijn gevoel lijkt de wand daar wat brozer en zal er met een forse krachtinspanning een slagingskans moeten zijn. Het moet ook niet lang meer duren. Veel energie heb ik niet meer over, maar als ik er eenmaal door ben, dan zal ik vast tijd hebben om uit te rusten en weer op krachten te komen. Waar kom ik terecht? Het lijkt erop dat daarbuiten veel ruimte is. Het ziet er veel lichter uit en ik hoor ook geluiden... Nog een enkele forse krachtsinspanning. De wand rechts van mij lijkt een barst te vertonen. Daar moet ik me op concentreren. Even later komt er op die plek een scheur en dan zie ik eindelijk kans de opening te vergroten. De wand barst nu open en ik vergroot bliksemsnel de opening. Ik wil eruit, nu! Ja, even later kan ik me er doorheen wurmen. Het wordt opeens enorm licht en ik voel ook de warmte van de zon en ja: eindelijk frisse lucht. Daar had ik naar verlangd. Dat is wat ik wilde.... een bevrijding, op weg naar... leven en groei.

Piep piep zeg ik... ik ben uit het ei gekomen en kijk verrast naar dat andere ovale ding naast me. Dat wordt vast mijn broertje of zusje...

© Matti, Pasen, 23 maart 2008
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Je kunt ook lid worden van mijn blog op hyves:
http://matti84.hyves.nl/
Dan blijf je op de hoogte van nieuwe schrijfsels.

24. Aequinoctium Vernum

24. Aequinoctium Vernum

22 mrt 2008, 18:23 Dit jaar hebben we vroeg Pasen.
Waarom dat zo is, heb ik dus maar even uitgezocht, want kennis verrijkt immers.

Let op: Goed uit je hoofd leren!
De datum van Pasen werd vastgelegd op het Eerste Concilie van Nicea in het jaar 325. Het werd: de eerste zondag ná de volle maan ná de lente-equinox (aequinoctium vernum).
In de eerste eeuwen vierde de christelijke kerk Pasen op dezelfde dag als het joodse Pesach (de 14e Nisan), maar het Concilie van Nicaea wilde in 325 overgaan tot een zelfstandige berekening van de paasdatum. De regels van dit concilie gaan uit van een vereenvoudigde berekening met de gemiddelde posities van zon en maan (cirkelvormige banen en vaste snelheid) en 21 maart 0:00 uur als vast begin van de lente. De ware maan wijkt tegenwoordig tot ± 0,7 dag af van de gemiddelde maan, en het astronomische begin van de lente (lentepunt) varieert b.v. tussen 19 maart 9:00 (CET) in het jaar 2096 en 21 maart 21:00 (CET) in het jaar 1903. Daardoor ontstaan soms verschillen tussen de kerkelijke en de astronomische paasdatum ("paasparadoxiën").

Aanvankelijk werden de regels op verschillende manieren toegepast. Bijvoorbeeld vierde in 387 Rome op 21 maart Pasen, Alexandrië op 25 april en andere kerken op 18 april. De Scytische monnik Dionysius Exiguus stelde in het jaar 525 in Rome tabellen en een rekenschema op volgens de Alexandrinische regels. Hij paste de berekening zo aan dat Pasen op zijn vroegst op 22 maart en uiterlijk op 25 april valt. De Paus besloot voortaan Pasen te vieren volgens deze regels en tabellen en de bepaling van de paasdatum over te dragen aan de patriarch (bisschop) van Alexandrië.

Het concilie (raad) werd bijeen geroepen door keizer Constantijn de Grote en was een samenkomst van 318 bisschoppen. Hier werd met namen de officiële leer van de toenmalige kerk en van de latere Rooms-Katholieke en Oosters-Orthodoxe Kerken vastgelegd. Dat was de belangrijkse reden voor het bijeenroepen van die 318 bisschoppen. Het vastleggen van het moment om Pasen te vieren, werd er dus 'en passant' maar even bij meegenomen.



Een equinox (Latijn: aequinoctium gelijke nacht) (of: nachtevening) is het tijdstip waarop de zon loodrecht boven de evenaar staat, of anders bekeken, als de zon in één van de snijpunten van de ecliptica en hemelequator staat. Tijdens de equinox is de lengte van dag en nacht overal op aarde gelijk en komt de zon precies in het oosten op.
Het lentepunt (ook: lente-equinox), maartequinox of lentenachtevening) is het snijpunt van de schijnbare zonnebaan (ecliptica) door de hemelevenaar en geldt als het nulpunt van het hemelcoördinaatstelsel.

Tijdens de maartequinox (rond 21 maart) gaat de zon door het lentepunt. Het is dan het begin van de lente op het noordelijk halfrond. Samen met de herfstequinox (herfstpunt) zijn dit de enige twee dagen dat de zon precies in het westen ondergaat en in het oosten opkomt. De dag en de nacht duren tijdens de equinoxen precies even lang. (equi = gelijk, nox = nacht)

De periode tussen twee lentepuntdoorgangen van de zon is het tropische jaar.
Door de precessie verschuift het lentepunt langzaam in westelijke richting, waarbij het zich verplaatst over ongeveer één graad per 71,6 jaar.

Op het concilie van Nicea werd dus bepaald (Nec sequitor Marcum, nec praecedunt Benedictum), dat Pasen kan vallen tussen 22 maart en 25 april.
Nu hebben we dus een vroege Pasen.

Waarvan acte.

Wikipedia: Paas- en Pinksterdatum

© Matti, 22 maart 2008
Kennisblog
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

23. Lentekriebels bij mannen

21 maart, lente
Ben jij die lange winter ook zo zat en verlang je net als ik naar de warmte van de zon? De flinke regenval van de laatste dagen draagt nou ook niet bepaald bij aan het aantrekken van luchtige lingerie en hete nachten. Het extra dikke dekbed is nog maar nauwelijks opgeruimd. Jazeker: 's morgens is het vroeger licht. Psychologen onderzochten eerder de invloed van licht op de gemoedstoestand. Wat blijkt? We voelen ons energieker door zonlicht en staan open voor intenser contact met andere mensen. We gaan naar anderen verlangen en nog even dan komen de 'aantrekkelijke gevoelens' wel los.
Ja, dan moet die zon wel komen, maar als ik naar buiten kijk, dan is het treurnis. Als het buiten niet echt vrolijk is, dan maar binnen. Daarom heb ik vandaag een mooie bos met krullende takken neergezet. Van de acacia. Met kleine gele eitjes eraan. Want het komende weekend is ook Pasen.

De astronomische lente is begonnen. In de lente, als de dagen gaan lengen, gaat het het gras weer groeien, de jassen worden ook dunner, dan begint het te kriebelen. We denken weer aan het strand, de zon, lekker ontspannen, de winterjas uit en de bikini aan. Zo werkt dat. Bij mij tenminste wel. Niet dat ik een enorme fashionista ben, maar het kriebelt wel om weer met wat leuks voor de dag te koemen. Het kriebelt gewoon. De eerste warmte van het voorjaarslicht laat sneeuw en ijs helemaal ontdooien. Het is nog maar net boven nul buiten, maar het zonnetje komt er zeker aan. Ik verlang weer naar allemaal vrolijke mensen op een terrasjes, de warmte van de zon op je huid... heerlijk.

Voorjaarskriebels in al haar facetten. In de lente gaan de vrouwen weer lekker aan de slag met schoonmaken, het huis flink uitzuigen, het spinrag eruit. De kasten opruimen, keukenkastjes uitsoppen. Ook gaan we ons weer luchtiger kleden - bloesjes met korte mouw of leuke T-shirts, korte rokjes en leuke schoentjes komen weer voor de dag. Weg met de winterlaarzen en dikke truien.

Lentekriebels is een typische vrouwenaandoening, zeggen ze. Maar hoe komen ze dáár nou weer bij. Natuurlijk hebben mannen ook last van lentekriebels. Zeker weten. Opeens komen bij de mannen ook de lentekriebels. Ze raken weer energiek: natuurlijk gaan ze als een speer aan de slag met het grasmaaien. Die klusjes, die toch al een tijdje zijn blijven liggen, worden met voortvarende hand aangepakt: de scharnieren van de deuren smeren, dat latje vastspijkeren of even wat kozijnen schilderen. Maar ze moeten het allemaal eerst op hun gemak bekijken, want zo eenvoudig is het allemaal niet. En waar kijken de mannen dan naar?? Nee, vermoedelijk niet naar de handige planning waarmee ze vlot en effectief door de thuisklussen komen. Nee, eerst gaan ze de stad in om bij de bouwmarkt even wat spijkertjes, latjes, verf en schroeven op te halen. Dan komen ze toevallig langs dat gezellige terrasje, waar ze naar opeens naartoe worden 'gezogen' voor een biertje ofzo..

Hee, schat, waar bleef je zo lang'
Ach, het was zo druk bij de bouwmarkt en ze hadden alles weer op een andere plek neergezet'

Nee, je hoeft het niet toe te geven, dat je 'verdwaald was'
De lentekriebels komen bij de mannen. Ja zeker, ook bij de mannen en dat mag!
Dan wordt het eventjes uitblazen en kijken ze rustig rond.
Waar kijken ze naar? Genieten ze - net als de dames - eens lekker van de nieuwe modelijnen? Eén keer raden. Ook zullen ze - een uitzondering daargelaten - nauwelijks weten welke modetrends het voorjaar weer biedt. Ze bestuderen ook niet de labels van de kleding, de wasvoorschriften zal ze worst zijn. Ook kijken ze vast niet naar de voorjaarsaanbiedingen bij de super of bladeren ze op het terrasje gezeten, naarstig in de bouwmarktfolders om uit te zoeken, waar ze die klopboormachine nu het voordeligst kunnen aanschaffen...

Nee natuurlijk niet, ze kijken naar de borsten, de konten en de navels.
Vrouwen weten dat al lang. Dat je geobserveerd wordt, dat merk je wel aan de 'kriebels'...
Daarvoor hoeven vrouwen heus niet extra hun best voor te doen, zich 'kriebelig' te gedragen, extra met de heupen te bewegen of te behoren bij 's werelds allermooisten.
De alleraantrekkelijkste vrouwen paraderen in Hollywood op de jaarlijkse Victoria's Secret Fashion Show.
Nee, veel vrouwen lijken in de verste verte niet op Claudia Schiffer, Heidi Klum, Alessandra Ambrosio, Eva Herzigova of Gisèle Bündchen. Maar als de zon gaar schijnen, willen ze wel graag naar buiten, lekker wandelen en shoppen. Toegeven aan je voorjaarskriebels. Ja, natuurlijk ook bekeken worden en - hoe ondeugend ook - een beetje flirten. dat hoort bij de 'lentekriebels'.
Voor sommige mannen is de hele binnenstad in het voorjaar een 'Secret fashion show'. Soms loopt er 'toevallig' wel eens iemand tegen je aan in een warenhuis, of bij het passeren in een drukke winkelstraat en volkomen verrast zeggen ze dan:

Hee, schatje, ken ik jou niet ergens van?
Ja, vast van het voorjaarsshowtje bij Marlies Dekkers...

En.. het mag allemaal best hoor, laat die kriebels maar komen; eerst de zon, dan de warmte en ook... de rest! Verder: dat klussen, ja dat kan ik best zelf!

© Matti, 21 maart 2008
Luchtige voorjaarskrabbel bij voorjaarskriebels

Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

20. De muis en de giraf

Kindergedichtje


dag muis
zei de giraf

dag giraf
zei de muis

is dat je hol?
erg klein, wat een lol

en waar woon jij?
soms in de wei?

o, waar ik woon?
onder die boom

en als het giet
ben 'k bin-nen en ge-niet

wat ben je klein
'k maal je haast fijn

wat ben je groot
e-nor-me poot

wat lijk je gek
ik zie geen vlek

jij bent zo bont
ook op je kont

ik zie een snuit
hoor piep-ge-luid

een lange nek
wat is dat gek

je ziet zo grijs
ben je wel wijs?

ik eet graag blad
da's lekker glad

geef mij maar kaas
maar niet als aas

daar komt een poes
't lijkt net een snoes

dat is niet pluis
'k duik in mijn huis



dag muis
zei de giraf

dag giraf
zei de muis

© Matti, 17 maart 2008
Kindergedichtje
18-03-2008 *UITGELICHT* op hyves.nl

19. Modebewust

Middeleeuwen (circa AD 1347)
De non Beatrijs is een jonge kosteres in het klooster die haar habijt aflegt voor een jeugdliefde. Ze nodigt hem uit buiten de muren van het klooster, waar de geliefden elkaar ontmoeten onder de egelantier (wilde rozenstruik). Ze stond in haar ondergoed.

Doen si beide te samen quamen,
Si begonste hare te scamen
Om dat si in enen pels stoet
Bloets hoeft ende barvoet.

Ze vluchten samen weg en het geluk lijkt Beatrijs toe te lachen: ze krijgen twee kinderen en leiden een luxueus leven. Haar 'vriendje' gaf haar nieuwe kleren en zei tegen haar [ Doen seidi ]:

'Wel scone lichame,
U soe waren bat bequame
Scone ghewaden ende goede cleder.

(Vertaling onderaan dit blog)

Hoeden en schoenen 2008
Sommige hoofddeksels zijn ware kunstwerkjes. Voor zo'n modieus hoedje van ontwerpster Sonia Rykiel, hoef je je zeker niet te schamen.
Bloothoofds? Welnee joh, helemaal niet nodig. Zo'n hoofddeksel heb je toch al gauw voor pakweg € 1.200,- tot € 1.400,-
Mooie kleding is er eveneens zat te vinden.
De bekende ontwerpers hebben weer heel wat moois gepresenteerd. Merkkleding, daar moet je naar op zoek. Op blote voeten hoef je ook niet. De schoenwinkels liggen weer vol met leuke dingen.




Catwalk Parijs, voorjaar 2008
Ja, dat moet je hebben, een beetje fatsoenlijke kleding. De mode draait om meer volume. Er zijn prachtige ontwerpen.
Heupen krijgen accent, sierlijke constructies maken van jassen en jurken prachtige sculpturen.
De A-lijn klokt wijd uit tot knie of lager.
Prachtig, die asymmetrische jurken bij Martin Margiela. Je moet 'm volgens mij alleen buiten dragen als het windstil is. Het beste in de zomer, bij een leuk uitstapje.
Nog even sparen dus....



Hebter mi om niet te leder,
Ic salse u gheven sciere.'
Doen ghingen si onder den eglentiere,
Ende alles die si behoeft,
Des gaf hi hare ghenoech.


Een leuk zonnenbrilletje, ja!
De zonnenbrillentrend gaat veranderen.
Elegant en gedurfd, zo'n bril.
Een leuke zonnebril siert. Het staat ook best sexy. Een Aviator, zo'n merkbril, ja, dat lijkt me wel wat. Bijvoorbeeld ééntje van Gucci. Je hoeft er heus niet mee in de buurt van een Egelantier te gaan zitten. Gewoon opzetten als je gaat wandelen langs het strand, is ook niet onaardig. Er zijn ook heel wat immitatiebrillen verkrijgbaar, die best modieus staan. Maar omruilen voor zo'n echte Wayfarer, dat is niet verkeerd.



Een echte Wayfarer
Nadat Ray-Ban zijn klassieke pilotenbril Aviator de vorige zomer tot must-have zonnebril zag uitgroeien, probeert het brillenmerk nu ook de beroemde Wayfarer weer tot een succes te maken. Net als de Aviator is de Wayfarer, die in 1952 werd uitgebracht, een klassieker. President John F. Kennedy liep er mee rond, Audrey Hepburn droeg hem in Breakfast at Tiffany’s, de bril vormde een belangrijk onderdeel van het imago van de Blues Brothers. Wat zouden ze kosten? Een echte Armani zonnebril heb je al voor nog geen € 15,-. Ze staan best modieus. Ik wil er best zo éen cadeau krijgen. Mischa Barton en Ashlee Simpson dragen 'm ook. Trouwens, die tas van Ashlee is ook wel gaaf. Waar zou ze 'm gekocht hebben?


Foto: Ashlee Simpson


Hi gaf haer cleder twee paer;
Blau waest dat si aen dede daer


Keus genoeg
Vooruit, nog maar een jurkje uitkiezen. Blauw hoeft ie niet te zijn natuurlijk. Nee, geen felblauw. Is trouwens ook mijn kleur niet helemaal. Dat geeft misschien conflicten met mijn huidstint. Zo'n nauwsluitende blauwe jurk lijkt meer op een boerkini. Daar ga 'k dus niet mee lopen. Hoewel, zo'n merkjurkje is uiteraard wel leuk om mee voor de dag te komen. Niet die blauwe dus, liever een andere kleur. Gelijk maar twee stuks, dan kun je afwisselen. Jammer dan voor Veronique Leroy. ik kies liever andere kleuren. Dan toch maar even in Milaan kijken:




Catwalk Milaan, wintermode 2008/2009
Ja, je moet er op tijd bij zijn hé?
Giorgio Armani komt met sierlijke ontwerpen van franje- en glitterjurken, die je kunt dragen bij platte schoenen.
Schitterend, gauw even pinnen voor € 2.750,-







Wel ghescepen int ghevoech.
Vriendelike hi op haer loech.
Hi seide: 'Lief, dit hemelblau
Staet u bat dan dede dat grau.'


Fashionweek Parijs
Geen grauwe kleding. Nee, natuurlijk moet je je niet in suf grijs kleden. Een vrolijker kleurtje dus. Stijlvol, met een gedurfde snit.
Die vloerlange jurken van Stella McCartney, geshowd op de Fashionweek Parijs, zijn trouwens ook niet gek.
Komt wellicht in de buurt van de € 1.500,- tot € 1.800,-.
Misschien wel € 3.000,- Geen idee.





Twee cousen toech si ane
Ende twee scoen cordewane,
Die hare vele bat stonden
Dan scoen die waren ghebonden.

Laarzen of schoenen met hoge hak?
Leer of vinyl, ja je kunt je benen prachtig versieren. Laarzen, stevige donkere kousen (of zoals bij Chanel blank van voren, zwart van achteren) smalle broeken en leggings onder trui, tuniek of jurk en 'beenlingen' in leer of vinyl bedekken het been.
Liefst in zwart of grijs, soms in een fellere kleur (gezien bij Chanel, Alexander McQueen, Maison Martin Margiela).
Extra hoge hakken, soms dun, vaker als stevige blokken schragen het volumineus silhouet. Ook extra hoge zolen zijn favoriet. Enkele ontwerpers zoals Giorgio Armani kozen bewust voor plat schoeisel (onder anderen Alexander McQueen, Stella McCartney, John Galliano, Louis Vuitton, Dior).
Mooi die lange laarzen, € 600,- tot € 850,- of toch misschien hoge hakken?

Natuurlijk: Hoewel artsen al jaren zeggen dat hoge hakken slecht zijn voor knieën en voeten, blijkt uit een nieuwe studie dat er ook voordelen zitten aan het dragen van een flinke hak.
Hoge hakken zouden zelfs een gunstig effect hebben op je seksleven.
Niet omdat stilettohakken erotiserend werken, maar omdat door het dragen van hoge hakken bekkenspieren sterker worden.
Manolo Blahnik, de schoenenontwerper, van wie de schoenen zo vaak in de serie 'Sex and The City' werden gedragen dat hij de ‘vijfde ster’ van de serie werd genoemd, is erg blij met het onderzoek. Dat zegt dus wel wat.


Hoet cleder van witter ziden
Gaf hi hare te dien tiden,
Die si op haer hoeft hinc.
Doen cussese die ionghelinc
Vriendelike aen haren mont.
Hem dochte, daer si voer hem stont,

Uit: Beatrijs
Zie ook: 10. Beatrijs 2008

Wat moet ik aantrekken?
Goh, ik wil er best wel aantrekkelijk uitzien, als ik een leuke vent ontmoet.
Ja, misschien wel verleidelijk, sensueel.
Wat zou ik toch aan moeten trekken bij een mogelijke afspraak voor een date? [btw: het is nog niet zover hoor]
Paisley- en Perzische kleedjespatronen, bonte dessins van de beroemde Hermès-carré's en foulardstoffen met veelkleurige vlekdessins (denk aan: gesmolten M&M's) worden tot allerlei kleren verknipt. Ze bepalen straks de trend, dus mogelijkheden genoeg. Kleurige, klassieke sjaals gaan als bij chique oude dames (Queen Elizabeth) nu bij ons als jonge modebewuste vrouwen om het hoofd, hals of hengsel van de handtas. Van tuttig naar trendy! (Dries van Noten, Hermès, Gucci, D&G, Gaspard Yurkievich). Ja, vooral die tas, erg trendy. Kost maar € 899,- ofzo.

[media id=2051540630dl8 size=large] Daar kan ik best zijn eerste uitnodigingsbriefje voor een afspraakje in opbergen, dat gaat wel lukken... Zou 'ie het zien dat ik wat exclusiefs van Armani of Hermès aan heb getrokken? Of die jas van Dolce & Gabana?
[i]'Goh, Matti, wat een leuke tas heb je en grappig, dat sjaaltje'[/i]
Ja, 'k ben modebewust, je mag me best meevragen, een leuk jurkje uitzoeken...$$$$$$$
Ook op het gebied van nachtkleding is er heel wat te vinden. Natuurlijk hoeft het licht niet uit als je wat moois aan hebt.
Voor in de avond is zo'n verleidelijk silk lingeriesetje ook best mooi....



Een dagje shoppen, vrijdag 29 februari.
Lekker een dagje vrij genomen. Een extra dag om uitgebreid te shoppen. Het weer ziet er ook best wel redelijk uit en we gaan er even tussenuit in Utrecht. Eerst pakken we maar een terrasje. Nou ja, dat waren we van plan, maar we zijn toch maar binnen gebleven, in een snel-service tent. We kiezen dus maar voor Hoog Catharijne. Daar zitten we ergens aan een klein tafeltje. Beginnen maar met een heerlijke cappucino en een appelgebakje.
Dat hebben we wel verdiend, toch?
Toen snel in de benen, gezellig met mijn vriendin shoppen. 'k had toch nog wat te besteden, dus dan neem je ook alle tijd om even langs de modehuizen te gaan.
Flinke prijskaartjes hangen er soms best wel aan. Ja, ik word helemaal gek van die mooie jurken of elegante ontwerpen. Ik kan niet kiezen en wat moet je combineren?
Best lastig.


Armani, Vuitton, Chanel, Dior of Gucci?
En die merken zeg: prachtig, een jurkje van Armani, Vuitton of een paar mooie platte schoenen van Gucci, natuurlijk ik ben best wel merkengeil. Ik wil ze gewoon hebben. Om zn minst moet ik er één in mijn garderobe hebben. De London Fashion Week heeft ook heel wat moois voor de dag getoverd. Natuurlijk heb ik gevolgd wat op de catwalks in Londen, Parijs en Milaan weer voor de dag kwam. Verder geven de bladen genoeg leuke inspiraties.







Tsjonge, we hebben ons de benen uit het lijf gelopen en heel veel moois gezien. O ja, waar kwamen we mee thuis?
Een leuk wit lenteblousje uit een rek bij de HEMA, nog uit de opruiming.
Voor maar € 15,95. Nee geen witte zijde, gewoon praktisch wit katoen.

[ Hoet cleder van witter ziden. Gaf hi hare te dien tiden ]

Ook niet gekregen van iemand. Zelf betaald.
Met die koffie en het lekkere appelgebakje erbij: een hartstikke leuke middag voor maar € 25,-
Prima, zo'n [url=http://matti84.hyves.nl/blog/9809274/8_Schrikkeldag_lekker_veel_geld_uitgeven/GI97/]schrikkeldag [/url], lekker shoppen. Nog even nagenieten maar.

***

Beatrijs: Beatrijs, Koninklijke Bibliotheek
Catwalk Parijs: Mode uit Parijs
Hoge hakken Bron: Lifesyle, Elsevier
--------------------
*Vertaling van dit gedeelte van de Beatrijs:
Vol van vrees kwam ze onder de bomen
en de jongeling zag haar komen
en hij zei: ‘Lieveling, schrik maar niet,
het is je vriend, die je hier ziet.’
Toen die twee daar samenkwamen,
toen begon ze zich te schamen,
want ze stond in haar ondergoed,
met niets op ’t hoofd of aan de voet.
Hij zei: ‘Meisje van mijn verlangen,
ik zal je lichaam gaan omhangen
met mooie sjaals en mooie kleren,
je hoeft je niet lang meer te generen,
want alles ligt al voor je klaar.’
Toen gingen ze onder de rozelaar
en daar waren kleren genoeg,
veel meer dan waar ze ooit om vroeg.
Van alles gaf hij haar een paar;
de blauwe kleren nam ze daar,
fijn van snit en goed van pas.
En zo vriendelijk als hij was…
Hij lachte: ‘Lief, dit hemelsblauw
staat beter dan dat kloostergrauw.’
Twee kousen trok ze aan,
twee Cordoba-schoenen, welgedaan,
die haar zoveel beter stonden
dan die sandalen, met linten gebonden.
Hij wilde haar ook verblijden
met sluiers van witte zijde,
die ze over haar hoofd heenhing.
Nu kuste haar de jongeling
vriendelijk op haar mond.

(Vertaling: Willem Wilmink)


© Matti, 14 maart 2008
*Parodie n.a.v. gedeelte van de Beatrijs
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

18. Achttien lentes

studeren en plezier
voor later en hier
dat is wat zij doet
ja, zo lijkt het goed

ze zocht ook vertier
soms daar, ook wel hier
ze genoot van de pret
met een jongen in bed

De tengere Lilian*
ze kon er wat van
ze vrijde vol passie
met menig 'gassie'

O wat, domme pech
vergat bescherming, zeg
werd niet ongesteld
bij de dokter gemeld

'je bent zwanger meid
het duurt nog een tijd
het groeien begint
je krijgt heus een kind'

wat had ze gedaan?
ze pinkte een traan
ja, de vader was Piet*
maar dat wist hij nog niet

ze voelt zich bezwaard
het is haar veel waard
haar minnaar gebeld
en alles verteld

een moeilijk besluit
want alles kwam uit
ze gaf het toen bloot
waarvan ze genoot

ook ouders gezegd
met gesnik uitgelegd
nog amper zestien
abortus misschien?

ze zei onverstoord
dat nooit, het is moord
ik ga er voor zorgen,
vandaag, maar ook morgen

aanvaard ook mijn lot
resultaat van t genot
maar heel veel geleerd
't kan niet meer gekeerd

ze kreeg zeker spijt
wat nu, beste meid
zag haar dikke buik
nee, dat was niet puik

vijf maanden daarna
ja heus: ze wordt 'ma'
't ging snel, dat is waar
de aanloop werd zwaar

een ongetrouwde vrouw
ze stond in de kou
ze beseft heel reëel:
dit wordt me teveel

opeens kwam haar vriend
die ziet dat ze grient
hij legt zacht zijn arm
om haar heen, teder, warm

zegt: 'had nooit gedacht
dit is onverwacht
maar ga met je mee'
dat stelt haar tevree

toen ook snel getrouwd
een huisje 'gebouwd'
met erg weinig geld
de uitzet besteld

de tijd tikt voorbij
ze is nauwelijks blij
bevalling in zicht
t wordt vast niet heel licht

de lampen gaan uit
ze hoort een geluid
het valt zeker niet mee
uiteindelijk: keizersnee

ze beviel van een zoon
t was buitengewoon
ja bijna zes pond
gelukkig gezond

het kind aan haar borst
ze merkt dat ze morst
onhandig nog wel
ze aanvaardt het zeer snel

Piet is nu ook blij
zegt: 't is ook van mij
geeft vadergevoel
en levensdoel

ze zijn nu een paar
met kind weliswaar
ze beseffen dat t kind
hier vreugde van vindt

De tijd gaat heel snel
al twee jaar een stel
en het groeiende kind
wordt door allen bemind

Het joch is gezond
eet zijn buikje soms rond
Lucien*, kleine vent
wordt door beiden verwend

Lilian*, ze kijkt terug
wat gaat het soms vlug
nu na een paar jaren
kwam ze weer tot bedaren

ze vrijt met haar vent
die ze nog beter kent
hij geeft haar zijn trouw
en zegt: 'hou van jou'


Lilian*, Piet en Lucien* zijn niet de echte namen, om privacy-redenen
Opgedragen aan D. en E.

© Matti, 12 maart 2008
Gedicht
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

16. Lichtpuntjes op een onstuimige reis

Verlangen naar liefde, lichtpuntjes op een onstuimige reis

Het filmdoek van het leven wordt langzaam zichtbaar. De lichten in het schemer dimmen en het geprojecteerde beeld wordt scherp. Onstuimig ontplooien zich creaties van realistische visualisaties, waarneembaar voor de toeschouwers. De projectie intrigeert, het imponeert. Lichtspinsels zijn vermengd met het giftige poeder van het irreeële. Is boven nu onder of onder boven? Is rechts nu links? De richting is grillig. Moeten de soldaten van volharding dwars over of langzaam terug? Volgen zij de hypotenusa van het leven, de langere maar betere weg?.
Allerlei indrukken komen indringend het schemer van het besef binnen. Soms als een mokerslag, spietsend als een wig tussen de spanten. Een eruptie van existentie. De signalen dansen als piroetten van herkenning traag en onbetwist door: bol van oorlog, ellende, narigheid, zinloos geweld, rechtsgevoel, het spel van welles-niets, de strijd om het bestaan. Soms ook vertederend, illuster, helder en verkwikkend. Ladingen informatie, vanuit het schijnbare niets, komen gestaag door. Het scherm licht geregeld op, met flitsen van ongeluk en onvermogen. Wat wil de informatiezuiger zien? Zappen van de ene indruk naar de andere, het heeft geen zin, het is verspilde tijd. De fles drank met vertroebelend vocht loopt steevast leeg in het glas van behoefte. Zij, die met onbedoelde mistroostigheid daarvan proeft, laat de inhoud verdwijnen in het blijvend verlangen. Onlesbare dorst naar meer. Syllogistische bevrediging. De volgende dag wacht alleen de kater van dat moment van ongewilde zwakte.
Ziek, zwak en misselijk is het beklemmende gevoel dat resteert, het resudu van ongebrijdelde behoefte.

Weerspiegeling op een niet rimpelloos wateroppervlak. Wat weerkaatst de gedachten? De richtingsaanwijzer resuluut gebiedend naar rechts of links?. Even stilstaan. Waar moet de zoekende heen? De zwerftocht naar herinnering en onbegrensd onpeilbaar besef gaat onvermoeid door.

Voor de Julia, verzwolgen en geborgen in liefde, kan het van het ene op het andere moment omslaan. Bedrog, sarcasme, verdriet onbegrip en verwijt. Zij heeft, als antwoord op verlangen, de prins op het witte paard ontmoet. Het geschenk van liefde, dat doet opwellen van vreugde. Zij rijden in lichte draf naar verre horizonten. Haar Romeo, met zijn hand op de belofte, de voet stevig in de stijgbeugel van het leven.
Dan overwacht, glijdt zijn voet, onvast naar de brakke bodem van de realiteit en mist verharde ondergrond. Het rijdier maakt onheuse sprongen. Het paard is ouder geworden, grijs, rimpelig, afgemat en moe.

( Romantiek )
Francesco Hayez
Rinaldo en Armida
(beiden figuren uit "Gerusalemme liberata" van
Torquato Tasso )



Daar ligt zij: Sneeuwwitje, de gepassioneerde Armida, gevangen in een rose wolk. Haar koninklijke bruidegom kijkt met onverholen aandacht naar wat komen gaat. Opeens verschijnt hij aan de einder, versnelt zijn pas en vlijt zich neer aan haar zijde. Zijn hart is onstuimig, zijn liefde onverzadigbaar. Hij wekt haar met de kus van de bevrijding, de tederheid van het broze geluk.
De jaren en tijden, hoe snel verglijden zij? Opeens het tragische besef: haar jurk is smoezelig, verbleekt in de schrale avondzon. De wolk is ver afgedreven, verjaagd door de wind van de ervaring.

Zij vonden hun bestemming Julia en Romeo, sneeuwwitje en haar prins Rinaldo. Eerst verblind, later de ogen geopend door de keiharde expertise van het bestaan. Vier zielen onder de wachtenden die nog zich uitstrekken naar momenten van geluk en echte liefde?

De ware liefde wacht, het geduld lijkt oneindig door te tikken op het uurwerk van verwachting. Misschien, eens op een dag, verschijnt de koene schipper op het deinende schip, dat resoluut aanmeert. Zijn bagageruim bestaat uit elementen van verrassing en aanvaarding. Hij staat trots en onwankelbaar op de boeg, in zijn ene hand geluk, verlangen, hartstocht, liefde, erotiek en passie. Zijn andere omsluit realiteit, kracht, stabiliteit, bescherming en vertrouwen. Wellicht, ver bij de achtersteven opgeborgen: onverwacht bedrog, bevestigde argwaan en momenten van zwakheid. Nog een korte tijd, wat langer misschien, het lijkt onverdragelijk.

Ze glijdt zachtjes, onhoorbaar welhaast onbewogen van haar gedachtentroon, en neemt plaats op de zetel van verlangen; meegevoerd naar de groene zachte zomen van het wollige avondtapijt. Ze staart omhoog, naar verre oorden, daar waar de gerechtigheid de waarheid ontmoet. Kleine fonkelende sterren aan de inktzwarte lucht. Lichtpuntjes op de golven van onzekerheid. Zij zoekt naar woorden, zij zoekt naar een naam. Hoe heet hij, waar ligt zijn bron? Nomen est omen. De naam verglijdt als een vage herinnering. Hora est, tijd om te gaan. Veni, zegt hij, ik zal komen. Zonder aarzelen zal hij het zien en doorzetten naar tastbare waarden. Ja, overwinnen zal hij. Fonkelende sterretjes op de mantel van verwachting en gerechtigheid. Zal hij komen, de prins, die de aspecten van vervulling in zijn tas vol geluk met zich meedraagt? De schipper, die koers zet naar veilige haven? Hij, de adonis, die met genoegen zal proeven van de fruitmand van trouw en geluk? Komt hij met gerechtigheid en verblijding van het hart? Bedekt hij het onvermogen met stromen van pracht en waarheid?

Komt hij op een moment dat alle hoop is vergaan, of aan het einde van de verzuchting...of wellicht als een waterval, die kletterend zijn grillige weg zoekt naar stille wateren? Kan zij het verdragen, het geschenk voor haar dat hij onbetwist meedraagt? Tovert hij het furieus tevoorschijn of wacht hij op het bestemde, berustend ogenblik? Wordt zij bedekt met de overweldiging? Zijn reisplan is onnavolgbaar, zijn aankomsttijd onbekend. Wie kent hem, de onvolmaakte ridder die het hof maakt aan de jonkvrouwe, die zijn glimlach zal beantwoorden met passie?
Zij wacht, zij verlangt, zij hoopt...zij verlangt naar liefde en waarheid, die voor haar zal verschijnen, zij strekt zich ernaar uit.

Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid; Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.

-------------------------------------------


n.a.v. Rinaldo en Armida
(Romantiek)
De naam romantiek is ontleend aan de middeleeuwse romances - verhalen waarin feilbare mensen de droom van volmaaktheid najagen. Aanvankelijk had het woord de misprijzende connotatie die tegenwoordig aan een woord als sentimenteel kleeft.

Voetnoot:
Wellicht iets 'te hoog gegrepen' voor de doorsnee bloglezer. (excuus).
Gelukkig zijn is relatief, alles is relatief, syllogistisch evenredig aan niets is belangrijk. Quod erat demonstrandum, maar vertel het niet verder want de waarheid is minder contagieus dan een vleiende leugen.

Illustratie onder: Ontwaakte Liefde



© Matti, 10 maart 2008
Proza
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.