De deur naar de kantoorruimte van HRM van Deloisy & Bradford Inc. zat nog dicht. Erachter was zojuist een sollicitant voor mij naar binnen gegaan en hij was in gesprek bij de afdeling HRM. Het was best spannend. Hoeveel mensen zouden ze uitgenodigd hebben? Kon ik de toets doorstaan? Wat zouden ze vragen? Wat wilden ze weten? Gelukkig ben ik niet blond en ook niet dom. Het is altijd belangrijk dat je je goed prepareert op zo'n selectiegesprek. Zojuist had ik mij gemeld bij de receptie met de uitnodiging voor het gesprek: een sollicitatiegesprek. De dame achter de balie had mij even in de wachtruimte gepositioneerd en ik had nog zes minuten.
Ik keek nog eens goed naar de bevestigingsbrief. Het stond er toch echt:
Hierbij nodigen wij u uit voor een selectiegesprek op vrijdag 7 maart a.s., om 13.30 uur, met de heer J. Bronswijk, personeelsadviseur. Hoeveel brieven had ik al niet geschreven, maar nu was het eindelijk een keer raak. Een eerste uitnodiging voor een gesprek. Met mijn cv was niets mis, daar was ik van overtuigd. Ik had het diploma voor managementassistente in mijn zak en ook al drie jaar ervaring.
Maar het kwam door mijn pasfoto, nu wist ik het zeker. Niet alle bedrijven vragen om een foto, want je mag natuurlijk niet alleen op het uiterlijk afgaan.
Voor deze job kwam het er zeker op aan.
Ervaren representatieve managementassistent m/v
Ja dat stond er. Een secretaresse natuurlijk, iemand die snel een brief kon dicteren, een kop koffie halen voor de baas en iemand die er ook nog een beetje goed uitzag. Natuurlijk wilden ze een vrouw, dat kon niet missen, maar ik had ook goed gelezen: representatief. Een leuke vrouw met een spontane glimlach, die een pronkstuk was, aan de zijde van de directeur.
Stel je nou eens voor dat ze op me zouden afknappen, omdat ik een grote puist op mn voorhoofd had, nee zon' medewerker willen ze uiteraard niet. Bij een selectie zullen ze je dat nooit zeggen natuurlijk. Het is daarom best van belang om je er een beetje op je voordeligst uit te zien.
Gelukkig was het gesprek 's middags en niet 's morgens vroeg om half negen al. 's Morgens zie ik meestal nog wat witjes. Het was ook handig dat ik vorig jaar die cursus Photoshoppen heb gedaan. Daardoor kon ik mijn pasfoto een beetje opleuken. Ik mag het eigenlijk niet verklappen, maar ik heb mijn pupillen groter gemaakt.
Die truc is gebaseerd op een psychologisch onderzoek. Ze hebben het uitgetest. Studenten kregen honderden foto’s onder ogen. Ze moesten aangeven welke mensen zij het mooist en sympathiekst vonden. Onder de gefotografeerden, zo was gezegd, zaten ook tien mensen die werden verdacht van een misdrijf.
De studenten werd gevraagd of zij die op grond van gelaatstrekken ook zouden kunnen ’determineren’. Na afloop bleek dat de studenten een duidelijke voorkeur vertoonden voor foto’s van mensen wier ogen met behulp van Photoshop van grotere pupillen waren voorzien. Hoe groter de pupillen, hoe sympathieker de mensen leken.
Vroeger druppelden vrouwen hun ogen in met een middel waarvan hun pupillen groter werden en hun ogen gingen glanzen (of tranen door dat middel). Tegenwoordig kan dat digitaal, met Photoshop. Daar heb ik nu handig gebruik van gemaakt. Bovendien, ik was toch eenmaal bezig, heb ik mijn blousje was lager 'geshopt', mijn decolleté wat vergroot en opgeleukt met die mooie glanzende ogen, moest ik er natuurlijk op mijn verleidelijkst uitzien. Ik was benieuwd.
Ja, de volgende, mevrouw Brandenburg...
Zenuwachtig stond ik op en pakte mij map met diploma's. Ik wierp al mijn vrouwelijke charme in de strijd. Met extra grote ogen en een leuke glimlach keek ik de personeelsman aan en stak mijn borsten toch maar even wat verder naar voren.
Zou het niet opgevallen zijn?
Goedenmiddag, mevrouw Brandenburg, Jacques Bronswijk.
U heeft bij ons gesolliciteerd. U bent Emmy Brandenburg? Hé ik zou u haast niet herkennen. Hij liet zijn ogen over mijn voorgevel glijden. Oeps, waarop ze al niet selecteren. 'U lijkt heel anders dan op uw foto. Veel tengerder en wat is er met uw ogen? Kom verder, waar bent u goed in?...'
De ideale secretaresse is een seksbom met grote cupmaat, die altijd klaarstaat om te behagen. Ja toch? Forget it. No way.
Tsjonge, meteen kreeg ik spijt van mijn cursus Photoshoppen. Of zouden ze nog een Photoshopper nodig hebben?
Photoshoppen helpt bij vinden van baan
Bron: De Telegraaf, 8 maart 2008.
Foto boven: 'Gegoogled' en bewerkt met 'Photoshop' ;)
Voor het geval er onduidelijkheid bestaat: dit is niet mijn foto.
Mannen: let niet alleen op de buitenkant.
Gelukkkig zijn de meeste vrouwen normaal geproportioneerd.
© Matti, 8 maart 2008
Fictie
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Je kunt ook lid worden van mijn bloghyves:
http://matti-blogs.hyves.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten