Hierbij het verslag van ons middagje relaxen aan het strand.
Aan de westkust, bij Wassenaar.
Datum: 28 juli 2007
Zo met de lente voor de boeg, moest ik daar opeens weer aan denken. Hoewel.. relaxen, is niet de juiste omschrijving. Het is meer een weergave van onze schrikbarende uitstap, waarbij we uiteindelijk kleddernat, moe, bezweet, hongerig en met het zand in ons kruis weer de terugtocht naar huis aanvingen... Nog maar niet te spreken van de escapades in ons blootje bij de kustzeilvereniging, maar daarover later. Luister. Het was midden in de zomer 2007.
Warmgedraaid en 'opgejut' door een wervend foldertje van de plaatselijke VVV, kozen we ervoor om er eens even tussenuit te gaan. We konden mooi het nuttige met het aangename verenigen. Mijn vriendin Yvonne, die in een buitenwijk van Voorschoten woont, had me uitgenodigd. Ze zit op kamers vlakbij zo'n statige vooroorlogse laan, de Baron Schimmelpenninck van der Oyelaan. Ze maakte me enthousiast om in de massagesalon van haar neef Gerard eens een exclusieve behandeling te beleven. 'Heeft ie lekkere zachte handjes, dat neefje van jou?', vroeg ik aan mijn vriendin en ze gniffelde. 'Hij zal je best wel willen verzorgen', zei ze onbewogen. Hij (die neef) had een maand geleden net zijn zaak geopend en het leek Yvonne en mij wel wat: een 'Hotstone behandeling' met inheemse kruiden... We konden dat mooi combineren met een paar uurtjes op het strand. Eerst relaxen in de zon, daarna relaxen in de salon. Tenminste, dat was aanvankelijk de bedoeling. Maar daar kwam helemaal niets van terecht...Ja, de Wassenaarse Slag, daar raakten we helemaal van slag. Onze belevenissen begonnen die dag in Voorschoten.
Voorschoten (Forescate) is een soort forensendorp in de randstad, tussen Leidschendam en Leiden. Het is een landelijk gelegen dorp in de Randstad op enkele kilometers van de Noordzee en de Hollandse meren. Het is ongeveer 4000 jaar geleden ontstaan op een oude duinstrook. Omdat het gebied tussen de duinstroken uit ontoegankelijk veenmoeras bestond en de vroegste bewoners zich via deze verhogingen verplaatsten, ligt het voor de hand dat de eerste nederzettingen ontstonden op een duinstrook. Nu wonen er ruim 23.000 mensen. 'Veurschoten' zegt de gedistingeerde hagenees. Het beloofde een exclusief en ontspannen dagje te worden, maar het verliep helaas anders.
Dat resulteerde in een onvervaarde gezamenlijke zoektocht naar een geschikt vervoermiddel. De honden van Yvonne hadden we namelijk ook meegenomen. Cocker Spaniels. 'Dorus en Driekus', zo heeft Yvonne ze genoemd. We gingen op zoek naar iets met flinke fietstassen of een mand. Er stonden heel veel gratis fietsen voor de Rabobank aan de Schoolstraat in Voorschoten, maar het leek ons niet gepast om daarvan twee even te 'lenen'. Onze studententijd lag immers achter ons, daarom beloofden we onszelf ons netjes te gedragen. Vervolgens veegden we op de Veurseweg aan een paar graspollen de paardenstront van onze lakschoenen en namen plaats op het terras voor een snelle hap bij 'Hotel De Gouden Leeuw' op de Veurseweg 180. Ja, je leest het goed, 'het terras', want de honden mochten niet mee naar binnen. 'Vanwege de warenwet', zei één van de kelners plechtig en hij keek naar de o zo rustige hondjes met een afkeurende blik. We namen het maar voor wat het was en nestelden ons op het terras. Allebei bestelden we een uitsmijter. Het zou straks heerlijk zijn voor die beestjes, lekker ravotten op 't strand. Eigenlijk zijn honden ook verboden op het Wassenaarse strand van 15 mei tot 15 september, maar tussen strandpaal 91 en 92 mogen de honden altijd los lopen, wist Yvonne.
In het centrum van Voorschoten was een fietsenzaak, van Kobus Roestmans. * Boven de zaak had 'ie een slogan geschilderd: Met een fiets van Roestmans krijgt corrosie geen kans.
Wat zal het zijn dames?, vroeg een oudere kalende man, toen we naar binnen stapten. Dat moest ongetwijfeld Kobus himself zijn, een ondernemer die helemaal met zijn zaak vergroeid was. We willen twee fietsen huren, met manden of tassen, zeiden we giechelend. 'Damesfietsen?' vroeg hij retorisch en keek ons minzaam aan. Een lachje kon er niet af, het leek wel of zijn mond met solutie zat dichtgeplakt en zelf leek ie net zo buigzaam als de stalen frames van de fietsen in zijn winkeltje.'Tja, dat is dan € 3,00 per dagdeel' zei ie en meteen er direct achteraan: 'per fiets'. Plus honderd euro borg. 'Een fietstas of een mand haal ik wel even van een oude tweedehands af, maar dan moet je m zelf er even opzetten...'.
Wel wel, een minuutje extra service kon er waarschijnlijk niet vanaf, van die zes euro. Even later kwam hij met twee fietsen voor de dag. Nou, die waren samen nog geen vijfenzeventig euro waard, dat kon je zo wel zien. Enfin, we konden er vast wel mee naar het strand komen.
'Uiterlijk zes uur weer inleveren', zei hij nors, terwijl hij het briefje van 100 en zes losse euro's in de kassa schoof. 'vijf voor zes', zei ie haastig... We stapten op de huurfietsen, installeerden Dorus en Driekus parmantig in de grote mand achterop de fiets en verdwenen richting Wassenaarse Slag.
Onderaan de duinopgang parkeerden we de beide fietsen. Nu moesten we er natuurlijk wel voor zorgen dat we de fietssleuteltjes niet kwijtraakten, want anders waren de rapen gaar. Meteen zagen we dat daar op het strand wel meer niet was toegestaan: niet surfen, zeilen, fietsen, brommen, paardrijden of wat dan ook. 'Dat is ook wat', dacht ik. Geen wonder dat de toeristen wegblijven hier. Ik keek nog eens naar het bord ... 'Volgens mij is Yvonne hier ook niet welkom met Dorus en Driekus...'
'We gaan richting Meijendel', zei Yvonne vastberaden. 'Daar is het lekker rustig'. Bovenaan het duin gekomen, begon de ellende. We maakten die middag heel wat mee. De haren rijzen je te berge... Allereerst kwamen we er achter dat we onze zwemspullen waren vergeten. Geen bikini, geen handdoek, geen zonnebrand. Bovendien begon mijn maag behoorlijk te draaien, dus...
* Kobus Roestmans = gefingeerde naam, in werkelijkheid heet jij anders....
[wordt vervolgd]
Lees hier Een middagje wassenaarse Slag (Deel 2)
Meer informatie: Paardenmarkt Voorschoten.
Pearde maark in Forescate, da's tradisie... kom der volgend jaar maar 's kijken!
bron: www.paardenmarkten.nl
De volgende Paardenmarkt in Voorschoten is op 28 juli 2008.
© Matti, 25 maart 2008
Met dank aan E. N.a.v. de vraag: 'Ken je Wassenaarse Slag?.
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
__________________________
-
Edwin
Is dit nu fictie of werkelijkheid, ik vond het geweldig om te lezen overigens.26 mrt 2008, 23:59
-
-
Wendy
haha wat een heerlijk verhaal Ik kom zelf uit Voorschoten en moest ontzettend lachen om de fietsenman van Roest. Zo herkenbaar! Die vent straalt niets uit.27 mrt 2008, 11:32
Erg leuk geschreven!!! en niets verzonnen over mijn dorpje
-
-
-
-
Loki
Zou dit het dus kunnen zijn?28 mrt 2008, 21:29
Dat viel mij dan dus niet op.
Dus zal ik me wel vergissen.
Of heb je deze blog ontdust?
...
xxx
Loki
-
-
-
-A
Mochten jullie echt De gouden leeuw niet in met honden?? Hmm heel raar want toen ik daar was met kerst. Mocht het wel!
Wait for part 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten