daar dicht bij de kust
onstuimig hart
gestilde smart
gejaagd door de wind
voorheen bemind
bruisende liefde
en verhit temperament
vervlogen zonder doel
overstemt haar gevoel
voorbij, het bruisend water
van hier naar later
verdwenen in de kolkende rivier
oneindig ver van hier
Kom, neem haar mee
Naar strand en zee
het ritme van verlangen
luister naar kabbelende gezangen
sta stil, mijn kind
altijd bemind
nee, laat haar niet gaan
en wis haar traan
Laat haar nimmer dwalen
dompel liefde in zonnestralen
zij is het waard
kijk goed: ze is bedaard
observeer
ze wacht op meer!
© Matti, 7 maart 2008
Gedicht
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Je kunt ook lid worden van mijn bloghyves:
http://matti-blogs.hyves.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten