Nee, ik ben niet vervallen tot exorbitante uitspattingen, idiote verschijnselen of twijfelachtige instabiliteit. Onlangs werd ik getikt door Hester. In de trant van 'tikkie, jij bent 'm'. Meteen dacht ik: 'Tikkie terug', maar dat is niet de bedoeling. Er circuleert een soort kettingspel, waarbij je weer twee tikken mag uitdelen. Dat net in de tijd dat de 'corrigerende tik' volop ter discussie staat, maar dat terzijde. Nu ben ik ook helemaal niet gecharmeerd van kettingen, behalve halssnoeren, als ze niet te strak zitten. Dus is het bedoeling dat de ketting niet verbroken wordt. Voordat het echter zover is, mag je vijf merkwaardige 'tics' van jezelf neerpennen. Het gaat dus om adequate zelfkennis en een eerlijk, maar subjectief oordeel. Meestal laat ik anderen reflecteren op mijn karaktereigenschappen, onhebbelijkheden en dies meer zij, maar nu moet ik er zelf aan geloven. Ik ga dus met de billen bloot.
Daar heb je meteen mijn eerste reactie te pakken: Mijn billen gaan helemaal niet bloot, behalve onder de douche, bij de dokter en voor intimi. Voor de rest kan heel afwachtend Nederland dat meesmullen vergeten. Je hebt je kans gehad, dan had je maar naar mijn Fotoshoot in sexy lingerie moeten komen, vorig jaar n Noordwijk. Ik ben degelijk opgevoed en uit de kleren gaan is er 'en public' niet bij. Na dit inleidend verhaaltje ga ik dan maar van start:
1. Mijn eerste 'tic': Ik ben dol op shoppen, vooral schoenen mag ik graag scoren. In de wetenschap dat er thuis al zo'n 57 paar op het schap staan, zal ik toch niet graag een modieuze winkel passeren op dat gebied. Of dit nu verzamelwoede, hebzucht, koopverslaving, een afwijking of iets ziekelijks is, laat ik aan het oordeel van anderen over. De eerlijkheid gebiedt mij te vermelden dat schoenen zo vreselijk mooi zijn om te hebben. Ik weet natuurlijk drommels goed dat het grootste deel van de wereldbevolking blootvoets voorwaarts gaat. Sommigen hebben helemaal geen mogelijkheden tot de aankoop van leuke schoenen, laarzen, sandalen of slippers.
En een bijkomend iets is: er zijn soms hele charmante schoenverkopers!
2. De tweede 'tic' ligt meer in mijn eigen omgeving. 's Avonds controleer ik wel twee keer of alle sloten goed dicht zitten. De buitendeur doe ik zelfs op de grendel. Die 'tic' stamt uit mijn studententijd (wat klinkt dat bezadigd hè?), toen er op een zekere avond ineens een studiegenoot achter mij in de kamer stond. Hij was zachtjes naar binnen geslopen en wilde mij verrassen met een paar leuke boeken (Ja echt waar!). Onverwacht bezoek vind ik altijd heel fijn, maar niet 's avonds om 23.00 uur als ik net mijn pyama aan het aanhijsen ben.
3. Een derde 'tic' is dat ik graag met taal bezig ben. Dat zal niemand vreemd zijn, want mijn hele jeugd, opleiding en verdere vorderingen, liggen op het literaire- en taalkundige vlak. Lezen, schrijven, beoordelen, het volgen van taalprogramnma's op TV (zoals Het Groot Dictee der Nederlandse taal, de Taalmeester en '10 voor taal' etc.) is aan mij wel besteed. Deze tic ging op enig moment zover, dat ik met het rode potlood in de krant ging zitten krassen, wat natuurlijk een zeer eigenaardige en nutteloze bezigheid is. Je kunt nu eenmaal niet opbosken tegen gekke computerprogramma's of zetmachines, die de afbrekingstekens (interpunctie) wel heel ongelukkig plaatsen. Mijn moeder zei eens: 'Hou daar toch mee op, dat is onbegonnen werk'. Gelijk heeft ze.
4. Mijn vierde 'tic' ligt 'm in de snoeperij. Met een BMI van 23 mag ik best door het leven gaan, maar met lekkere bonbons, chocolademelk, ijs, taartjes en een goed glas rode wijn, houd je mij wel in je buurt.
5. De vijfde 'tic' die ik beschrijf (ik heb er nog veel meer), is dat ik ambitieus ben en graag mijn mondje opendoe. Ik zeg alles recht voor z'n raap en dat kan soms wel eens heel ongelukkig uitvallen bij anderen.
Onlosmakelijk daarmee verbonden is dat ik onstuimig en onbedaarlijk kan lachen om heel veel malle situaties. Gelukkig kan ik ook hartelijk om mijzelf lachen, want dat houdt je volgens mij kerngezond.
Zoals laatst. Ik was gaan zwemmen. Kom ik terug in het kleedhokje, blijkt dat ik mijn droge ondergoed vergeten ben. Ik moet altijd lachen om anderen die zoiets stoms overkomt. Ter plekke moest ik om mijzelf lachen. Wie stond daar te grinniken in het kleedhokje? Hoe moest ik dat oplossen? Heel creatief dus, want ook een legging had ik niet bij me. Ja, ik ben wel weer thuisgekomen. Gelukkig had ik geen rok aan, maar mijn jeans... Daarom heb ik thuis maar eerst een glas rood vocht uit de categorie van 'tic 4' genomen voor de schrik.
Een andere 'tic' is dat ik veel dingen zelf wil doen en moeilijk kan delegeren. Het getuigt in ieder geval niet van voortschrijdend inzicht op management-niveau, dat ik wel behoor te hebben zo langzamerhand. Een minpuntje (Weakness) op mjn SWOT-list. Toch wordt er van mij verwacht dat ik een team van vijf mensen aanstuur. Tenminste, voor zover dat nodig is binnen een zelfsturend team met allemaal capabele mensen. Gelukkig ben ik ook een 'teamworker' en ze pikken wel het één en ander van mij.. (sorry Esmèe, Jan, Nicolette, Henny en Patrick, mochten jullie dit toevallig lezen op mijn blog, ik zeg het maar weer recht voor zn raap...) Zou dat bij creatieve mensen horen? Dan stop ik dus maar meteen. Voordat ik nog meer gekke 'tics' ga beschrijven, delegeer ik twee 'tics'. Ik zal trachten om twee anderen te tikken. De eerste is Marieke en de andere 'getikte' is mijn leeftijdgenote Miranda. Ben benieuwd met wat voor 'tics' zij op de proppen komen... Drie keer M dus.
Wat wil je nog meer weten?
Ik ben uitgetikt.
© Matti, 25 september 2009
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
mmmmmm.
