vrijdag 23 januari 2009

176. Vannacht (gedicht)

Vannacht was ik weer aan het dromen
en dacht heel even dat je bij me was
och kon je hier slechts één minuutje komen
dan was 'k vast beter 'in mijn sas'

Vannacht moest ik toch aan je denken
aan jouw reacties en spontane lach
die mooie zomer, toen ik jou leerde kennen
begon voor mij een 'nieuwe dag'

Vannacht kon ik alleen maar hopen
dat jij weer tastbaar bij me bent
soms lijken uren, langzaam voortgekropen
het lijkt een verstikkend isolement

Vannacht kwamen herinneringen boven
aan elk gebaar, jouw zacht gefluister
die eerste kus, jouw mooie woorden
ik hoor het nog, hier in 't halfduister

Vannacht moest 'k even zachtjes huilen
gesmoord gesnik, omdat ik je zo heftig mis
ik moet mij weren als mijn mond gaat pruilen
het lijkt haast een bekentenis

Het voorjaar komt en daarmee ook de zonnestralen
van binnen word ik weer een beetje blij
dan hoop ik snel op jouw signalen
kom naar me toe, en wacht toch niet tot mei.


© Matti, 23 januari 2009
- gewoon vanuit mijn gevoel -
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Meer blogs lezen? Kijk hier voor het Overzicht van mijn blogs

Geen opmerkingen: