maandag 16 februari 2009

189. Sonnet 'Koning Midas'



















Zijn onvolprezen daad, strekte hem tot welbehagen
de kleine man, hij deed zijn plicht getrouw:
trok sater Silenus uit 't water, gauw,
nochtans hoopte Midas dat niemand ernaar zou vragen

Als dank 't geschenk van Dionisus, de god van wijn
om alles wat hij zag, te veranderen in prachtig goud
maar voedsel en kind veranderden weldra, hij kreeg 't benauwd
dat vond hij niet bekoorlijk, daar zat bij hem 't venijn

Midas wist zijn zucht naar goud te overwinnen
en werd vereerder van de berggod Pan
Hij verbleef in 't zicht van herders en herderinnen

Dit kon Apollon, god van muziek, niet bekoren:
Wat dacht die stakker wel, Pan uitmuntender dan hij?
Tenslotte creƫerde hij voor Midas lange grijze ezelsoren

----------------------------------------------------------
Tekening: Hans Holbein de jongere. Midas met Ezelsoren. 1515.
Originele tekening uit het Bazelse exemplaar van Erasmus’ Lof der zotheid.


Een verhaal uit de Griekse Mythologie
Er was eens een koning en die mocht een wens doen. Hij koos voor ‘gouden handjes’. Alles wat hij aanraakte, veranderde in goud. Daardoor werd hij de rijkste koning van de wereld. Fantastisch natuurlijk! Tot het moment dat hij ontdekte dat je goud niet kunt eten of aaien.

Naar: ( AT 782: 'Midas and the ass's ears') .
* Koning Midas
* Midas's Short-Sighted Wish
* Wikipedia: Midas, Greek Mythology


© Matti, 16 februari 2009
- een vluchtig dichtsel tussendoor, bedacht tijdens het rondneuzen in de bieb -
Aangepast Alternatief rijmschema : abba, cddc, efe, ghg hahaha
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

Geen opmerkingen: