Dat
het vandaag Valentijnsdag is, kan niemand zijn ontgaan. Je hoefde
afgelopen week maar een willekeurige winkel binnen te stappen, of je
werd omgeven door rose en rode harten. Het is natuurlijk het toppunt van
romantiek om de jongen of meisje van je dromen anoniem een kaart te
sturen of een bos rode rozen te laten bezorgen. Natuurlijk snapt
iedereen ook wel dat zo'n dag speciaal door de middenstand in ere wordt
gehouden om extra omzet te genereren. Valentijnsdag is meen ik uit
Amerika komen overwaaien in de tachtiger jaren. Als ik het aan mijn
vrienden vraag, dan vindt 90% van hen het veel te commercieel. Bovendien
is het per definitie niet zo dat iedereen wat bijzonders koopt voor
Valentijnsdag, om zijn of haar geliefde te verrassen. Dus dat het op
Valentijnsdag om de liefde gaat, vind ik nogal pretentieus om te
stellen. Dat hele Valentijn-gedoe is overdreven flauwekul. Het lijkt wel
of het 
hoe
langer hoe gekker wordt. Dat er badzeepjes en kaarsjes in hartvorm
waren, wist ik wel, maar je hebt nu ook badsponsen, tegeltjes, een
koekenpan in hartvorm, een rode lippen-telefoon, een broodrooster in
hartvorm, kussenovertrekken met hartjes, ja zelfs een heel bed,
geconstrueerd in hartvorm. Dat laatste lijkt me heel onpraktisch om
ergens op een huurappartement te plaatsen. Wie weet, zijn er wel van die
overdreven romantici. Bij zulke uitingen gaat het voornamelijk om de
buitenkant. Het is volgens mij veel waardevoller om iedere dag tegen
elkaar te zeggen: 'Ik hou van jou'. Dat heeft veel meer contunuïteit. 365 dagen Valentijn. Dat jarenlang.
Gisteren liep ik een winkel binnen en bij de kassa stond een doos met harten, van die superrose zoete zuurstoklolly's. De meesten waren gebroken. Ik stond er een beetje sip naar te kijken.
Het meisje bij de kassa zei: 'Neem er maar één gratis mee hoor, die kunnen we toch niet meer verkopen. Wie wil er nu een gebroken hart?'
'Nee', zei ik 'daar is niemand op gesteld.' De doos bleek namelijk van het schap gevallen en bijna alle lolly's met een hart van zo'n 8 cm lagen in diggelen. Mag ik er twee meenemen? vroeg ik. 'Ja hoor.' Vanavond bij de koffie neem ik zo'n gebroken lolly. Het gaat toch niet heel naar binnen. 't Smaakt er niet minder om. De andere stuur ik op met de opmerking: 'Geef mij je hele hart en zorg dat dit mij niet overkomt'. Toch zou zo'n gebroken hart ook wel bij Valentijnsdag passen, als je het mij vraagt. Hoeveel mensen zijn er niet met een gebroken hart?. Sommigen lopen misschien al jaren met een gebroken hart. Ze zouden best zo'n gebroken lolly eens kunnen opsturen naar hun (ex-) geliefde met de vraag: 'Kom je mijn gebroken hart weer lijmen?' Of zou zoiets niet werken? Of misschien beter helemaal zonder tekst. Misschien kunnen zo ook wel op zoek gaan met de vraag: 'Wie maakt mijn hart gelukkig?' Zoiets stemt tot nadenken.
M.
Het volgende mag/kun je gerust overslaan, het is een extra aanvulling op mijn blog.
Het verhaal (volgens de legenden) van Valentino
-----------------------------------------------------------------------
De
oorsprong van Valentijnsdag gaat volgens de meeste bronnen terug tot in
de 3e eeuw na Christus. In Rome leefde toen een priester genaamd
Valentinus. Hij stond bekend om de goede daden die hij deed voor zieken,
ouderen en armen. Valentinus genas de blinde pleegdochter van Asterius,
stadhouder van Rome. Asterius was hem hier zo dankbaar voor dat hij
zich bekeerde tot het Christendom en direct alle christelijke gevangenen
vrij liet. Voor keizer Claudius II was dit genoeg reden om 14 februari
270 Valentinus te laten onthoofden. Sommige bronnen zeggen dat
Valentinus werd onthoofd omdat hij in het geheim jonge stellen liet
trouwen, iets dat de keizer streng had verboden. Volgens sommige bronnen
kreeg Valentinus een heidense soldaat en een christelijk meisje op
bezoek, die hem smeekten ze toch te trouwen. Dat deed Valentinus, en dat
nieuws verspreidde zich snel, en al gauw was het een komen en gaan van
soldaten die wilden trouwen.
De avond voor de voltrekking van het vonnis kwam de beul naar Valentinus, en vroeg hem zijn blinde dochter te genezen. Op het schavot gaf Valentinus de beul een briefje en een bloem. Op het briefje stond: “Van Valentijn”, en toen de beul het aan zijn dochter gaf, kon ze meteen zien! Daarom is 14 februari dus Valentijnsdag. Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag. Met name in Engeland werd het feest veel gevierd. Het was in die tijd niet gewoonlijk om openlijk je liefde aan iemand te uiten, maar op 14 februari werd hierop een uitzondering gemaakt. Iedereen kon dan zijn geliefde ongestraft verrassen met een cadeau of brief.
Merkwaardig is wel dat daarvoor al eeuwenlang in het heidense keizerrijk 14 februari de dag was van de godin Juno, beschermster van het huwelijk. Er zijn ook bronnen die zeggen dat Valentijnsdag een afgeleide is van het Romeinse Lupercalia-feest. Lupercalia werd op 15 (!) februari gevierd ter ere van vruchtbaarheidsgod Lupercus. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Hier werden volgens het verhaal de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren deze twee jonge mensen dan elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men Lupercalia door Valentijnsdag.
In de middeleeuwen kwam vooral in Engeland de verering voor Valentijn als beschermer van verliefden goed op gang, en dat is meegenomen naar Amerika. In het Brabantse Westerhoven staat een kapel voor Sint Valentinus. Op 14 februari trekken velen 's avonds na het lof in de Sint-Servatiuskerk in een lichtprocessie naar de kapel. Aandacht voor de zieken en vriendschap onder elkaar staan daarbij centraal. Maar eigenlijk is het in Westerhoven iedere dag Valentijnsdag. In het putje bij de door vrijwillligers open gehouden kapel, bidden mensen om allerlei dingen, maar vooral om genezing.
Is dat een gedegen explicatie, of niet?
Lees hier meer op Wikipedia over het verhaal van Valentinus
-----------------------------------------------------------------------
Voor alle duidelijkheid: ik heb geen gebroken
PS. De grootste idioterie: Record zoenen bij Dolfinarium
Alsjeblieft
Maar liefst 3.274 stelletjes gaven gehoor aan de oproep van het dierenpark om tegelijkertijd te zoenen bij de ingang van het park.
'De meeste koppels waren speciaal in het rood gekleed.' (Het Parool)
© Matti, 14 februari 2009
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten