'Welkom dames, het is hier lekker heet. Kom er maar gezellig bij'
Vanuit het 'niets' hoor ik een voor mij onbekende mannenstem deze 'welkomstgroet' uitspreken. Aanvankelijk schrik ik en realiseer ik me dat mijn badjas buiten het hokje ligt. Ik heb namelijk helemaal niets aan. Het heeft geen zin om mij ergens te bedekken, want ik zou niet weten hoe. Als mijn ogen een beetje gewend zijn, kan ik een beetje door de dichte damp heen kijken en zie ik drie mannen tegenover mij zitten. Helemaal bloot. We hadden net de deur geopend van het Turks Stoombad en stapten een kleine benauwde ruimte binnen. Er zijn banken, waarop we snel gaan zitten. We zijn in de sauna!
'We', dat zijn mijn nichtje José en ik. Als onderdeel van een 'verwenweekend' voor mijzelf, had ik mijn nichtje gevraagd om met mij mee te gaan naar de sauna. Het was voor mij de eerste keer, net als voor José. Ik had namelijk een cadeaubon liggen voor een dag sauna (twee personen), die nog tot en met februari 2010 geldig was.
José had mijn autootje een dag geleend en ze kwam mij ophalen met mijn eigen karretje. Grappig, want nu had ik een auto met chauffeuse. We hadden gekozen voor een sauna anderhalf uur verderop. Omdat ik helemaal niet bekend was met dat sauna-gedoe, had ik eerst de folder doorgelezen en natuurlijk hadden we gereserveerd. In de auto las ik de folder nog eens door. Er stond duidelijk: badkleding niet toegestaan. Voor de zekerheid had ik mijn bikini maar toch maar meegenomen. Een badlaken kregen we daar, maar onze badjassen hadden we ook bij ons. Ik had vorige week nog gevraagd of er een dames-gedeelte was, maar dat bleek niet het geval. Dan het er toch maar op gewaagd. Bovendien, met z'n tweeën, voelt het allemaal wat relaxter. Die bikini had ik dus thuis kunnen laten. Na binnenkomst kleedden we ons eerst om, beter gezegd: uit en sloegen de badjas om ons heen.
Eenmaal binnen, gingen we eerst maar een beetje 'op temperatuur komen' en relaxen in het water. Heel snel deden we onze badjas uit en lieten ons snel in het water glijden. Gelukkig waren we niet de enigen, want er waren nog twee vrouwen. 'Laten we dat stoombad eens proberen' zei José opeens. Zo gezegd zo gedaan.
Daar zaten we dan.
'Jullie hoeven niets te verbergen hoor, zei de man tegenover ons. 'Dat doen wij ook niet.'
Nee, dat zag ik. Er zat één oudere man, van boven de zestig en twee mannen rond de dertig, vijfendertig. Rustig bleven we dus maar even zitten. Zo nu en dan kwam er een lading hete stoom en damp binnen en het was bloedheet. Zo af en toe trok de damp een beetje weg voelde het ietsje aangenamer. Er kwam nog een vrouw het hokje binnen en de mannen schoven wat op. Belangstellend zaten de twee jongere mannen naar José te kijken. Ik had het idee dat ze 'beoordeeld' werd op haar voorkomen. Zoiets voel je gewoon aan. Ook ik ontkwam niet aan de nieuwsgierige en onderzoekende blikken. 'Waarom mag je eigenlijk niet in bikini zo'n stoombad binnen? , dacht ik bij mijzelf. Opeens zei de middelste man tegen mij: 'Ken ik je niet ergens van? Je komt me zo bekend voor.' 'Ik zou niet weten waarvan', zei ik en keek hem nog eens aan. 'Ken ik je van een zakenrelatie, van dansen of van de universiteit?. Kom je wel eens in Het Patronaat, The Matrixx of 013 ofzo? vroeg ik en meteen dacht ik: 'Aan mijn lijf geen polonaise.' Het leek me ook geen type voor een dancing. Als in een stroomversnelling ging ik al mijn zakelijke contacten bij langs. Had ik 'm ergens bij een bedrijf ontmoet? Was het een klant? Ik was niet van plan om in het benauwde hokje van een stoombad te gaan 'netwerken'. 'Ik weet het al', zei hij opeens. Zit je soms op hyves? Ik keek hem eens nadenkend aan en had het idee dat hij nauwkeuriger naar m'n boezem en 'driehoekje' keek... Hij kwam me helemaal niet bekend voor. Zo te zien leek hij wel oké (van buiten dan).
'Ja dat klopt', zei ik schoorvoetend, 'ik schrijf soms wel eens wat.' Verder hield ik me op de vlakte. 'Heet je soms Matti?' vroeg hij meteen daarna. Ontkennen had geen zin, dus ik zei aarzelend: 'Ja dat klopt.' 'Aangenaam', zei de man tegenover me en stak me de hand toe. 'Ik ben Rob**. Ik lees je blogs, meis en ik zit in je vriendenlijst. Met een avatar.' 'Oeps...dacht ik, 'dat overkomt mij weer' en aangenaam?. Ik wist niet of het wel zo aangenaam was. Ik heb geen lichamelijke gebreken en mag best voor de dag komen, maar het is nu niet de bedoeling dat ik mij geheel 'blootgeef', zeker niet op hyves. 'Zit jij ook op hyves?, vroeg ik aan de andere man. 'O hyves, dat vriendennetwerk, nee', zei ie, 'Daar heb ik geen tijd voor en 'k heb al vrienden genoeg. Ik zit liever in de sauna, hahaha, daar kun je ook vrienden maken, zo af en toe, hahaha'. Ik zei maar wijselijk niets. Ik keek nog eens naar 'm en volgens mij begon de hitte hem aardig op te winden. Of kwam het doordat wij erbij zaten in die benauwde ruimte? Er mankeerde kennelijk niets aan zijn bloedstuwing...
'Je bent aardig fanatiek' begon Rob** weer, en je verhaaltjes zijn leuk, maar nu ik je wat beter ken, je ziet er best goed uit.' 'Ja, dank je' zei ik snel. 'Kom je hier vaker? vroeg Rob. Nee, dit is mijn eerste keer' (en ook de laatste, dacht ik bij mijzelf).
Hij schoot in de lach... Haha, je eerste keer, daar heb je toch een keer over geschreven?
'Dat was een ongeluk' antwoordde ik en opeens dacht ik: 'voordat ik nog meer ongelukken krijg, gauw wegwezen hier.'
Het werd me veel te heet onder de voeten, ik bedoel: het zweet brak me uit. Letterlijk en figuurlijk. Kom José, dan gaan we nog even zwemmen', zei ik. We stonden op en wilden net het stoomhok uitgaan toen hij zei: 'Je gaat hier toch niet over bloggen hè?.
Ik weet het nog niet, doorgaans schrijf ik over van alles wat ik meemaak, maar laten we maar afspreken, zei ik tactisch, dat ik je naam niet zal noemen, als jij mijn naam ook maar nergens noemt. Akkoord?'
'Ja prima', zei Rob** 'Ik schrijf zelf helemaal geen blogs. Ik lees liever. Laten we dit maar in de privésfeer houden. Komen jullie hier volgende week weer?'
Toen José en ik naar het zwembad liepen, dacht ik: 'Nou ik wil Rob** helemaal niet in mijn privésfeer houden. [sorry, beste meneer ******** http://************.hyves.nl ]
Op een halve meter afstand, geheel bloot is al dichtbij genoeg, hahaha. Voordat hij ook mijn 'binnenste' gaat analyseren of onderzoeken, maak ik me uit de voeten. Even later zagen we hem met de andere hunk, allebei midden dertig schat ik, naar de kleedruimten lopen. 'Dat is me ook wat', zei José. 'Ze zagen er best goed uit trouwens' . We moesten allebei grinniken. We bleven nog een uurtje in de sauna, gingen op de ligstoelen liggen en kregen een 'drankje' van de zaak. 'k Moet eigenlijk wel toegeven dat zo'n sauna op zich wel lekker is. De voorzieningen waren allemaal netjes maar ik weet nu al: dit is voorlopig even de laatste keer. Of ik moet ergens in Zuid-Servië, Oost-Zwitserland, West-Frankrijk
of
Verweggistan een afgelegen wellnesscentrum vinden, waar echt niemand
mij kent. Wellicht denk ik er over een week weer anders over, al het
buiten zo koud blijft.
Misschien moet ik mij op hyves ook wel een poosje in een 'wazig' profiel gaan hullen. Trouwens, dat willen jullie vast wel weten: of zo'n sauna lekker is. Dat wel, het is ontspannend, maar realiseer je: het kan 'bloedheet' zijn!
Meid, we gaan zo lekker nog even in het centrum een kop cappuccino nemen, zei ik tegen José. 'Voor de schrik.' Opeens leek het of ik weer begon te zweten. Misschien moet ik voortaan toch maar naar een kleine privékliniek voor een hotstone-massage...
Die sauna-cadeaubon ben ik nu kwijt.
Rob** is een gefingeerde naam om privacy-redenen
© Matti, 11 februari 2009
** UITGELICHT op hyves.nl 12-02-2009**
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten