Een serie van herinneringen...
Een heerlijke opfrisser
Lees hier de voorgaande verhalen:
49. Zeeland: langs de kust (deel 1)
53. Kindertijd: rollebollen (deel 2)
110. Vakantie: Eiffeltoren, Paris (deel 3)
'Eins, zwei, drei, vier.' Vanaf een afstand hadden we het al
gehoord: een duidelijke stem vergezelde zijn passen. We konden hem nog
niet zien, maar even later, toen we wat naar beneden waren gelopen,
zagen we hem. Nogmaals klonk het duidelijk:
'Eins, zwei, drei, vier'.
We waren op vakantie in het Bayerische Wald in Zuid-Duitsland, een
aantal jaren geleden. Mijn vriendinnetje mocht die veertien dagen met
ons mee en we hadden zojuist een flinke wandeling 'durch dem wald'
achter de rug. Veertien, vijftien jaar oud waren we.
Toen we uit het
bos, van een heuvel naar beneden waren gelopen, zagen we een
rechtvormige betonnen bak en daarin liep een enigszins gezette man, een
55-plusser, met forse
overdreven
passen rond een soort leuning door het water te stappen. Waarom hij er
luid 'een, twee, drie, vier', bij riep, was ons niet duidelijk.
Kennelijk om zichzelf moed in te praten. Hij ging het trapje op en aan
de andere kant eraf en met dezelfde overdreven stappen, met de knieën
hoog opgeheven, ging hij weer verder.
'Kijk, een dikke vette Duitser', zei mijn vriendinnetje, gelukkig net niet hard genoeg, dat hij het kon horen. Ik stootte haar aan:
'Ssssttt, straks hoort 'ie het nog'.
We moesten allebei ontzettend grinniken. Giechels, ja, dat waren we.
Vlak ernaast, op de kant, stond een vrouw van middelbare leeftijd met
een handdoek uitgespreid tussen haar handen te wachten. We waren
aangekomen bij een zogenaamd
'wassertret becken'. Het
becken werd gevoed met een dun straaltje water, dat ergens uit het niets
uit het struikgewas scheen te komen. Paps en mams, die ons al even
vooruit waren, stonden al glimlachend te kijken naar het tafereel.
'Herlich, wunderbar',
zei de man en hij wenkte ons om er ook maar in te komen. Op een bordje
die aan een paal was bevestigd, stond een hele uitleg. Zo'n
wassertretbecken war 'erfrissund und heilsam', met andere woorden:
gezond en verfrissend voor je voeten.
'Hup pappie, eins, zwei, drei, vier'
riepen we en hij deed zijn schoenen uit en stapte al plonsend achter de
andere man aan. Het zag er allemaal overdreven en absurd uit, maar ook
wij wilden het wel even proberen.
Kneippsche Anwendungen im Wassertretbecken Kneipp-Wassertret
für gute Durchblutung. Bitte dauerzeit mamimum drei minuten anwenden'
of iets dergelijks stond er op het bord, waaruit we begrepen dat het
aanbevolen was om niet langer dan 3 minuten in het water rond te
stappen. Snel dus onze wandelschoenen en sokken uit en het 'becken' in.
Die 'aanbeveling van 'maximum 3 minuten' hadden we eigenlijk niet nodig,
want zodra we in het water stapten, sprongen we er ook bijna meteen
weer uit. IJskoud was het. Daarna voorzichtig nog eens proberen, maar je
voelde de kou langzaam naar boven opstijgen. Je moest dus blijven
bewegen, dat was de beste remedie. Vandaar dat die andere man zo
parmantig zijn voeten steeds uit het water tilde. Daar gingen wij ook,
volgden al lachend zijn (overdreven) voorbeeld en riepen in koor:
'Eins zwei drei vier' en steeds harder.
'Eins, zwei, drei vier. Eins, zwei, drei, vier.'
De vrouw naast het wasserbecken moest lachen om ons. We hielden het
maar een minuutje uit en lieten daarna op het bankje onze voeten weer
opdrogen. Wij hadden geen handdoek bij ons, maar dat gaf niets. Peter,
mijn broer, kwam toen ook aangelopen met zijn (toen nog) vriendin.
Waarom ze zo lang treuzelden en flink achterop waren geraakt, kun je wel
begrijpen bij een verliefd stel. Toen we weer waren opgedroogd, voelden
we ons als herboren. Zo'n verfrissing van je voeten is best lekker, als
je een tijd hebt gewandeld met klamme zweetachtige voeten. Een
heerlijke opfrisser. We waren klaar voor de laatste spurt: terug naar de
camping.
Wat lijkt de tijd snel gegaan, tien jaar geleden alweer. Hoog tijd om me weer eens op te frissen.
© Matti, 16 oktober 2009
n.a.v.
'Schrijf over herinneringen onder je voeten...'
Ook gepubliceerd op mijn
Schrijfblog bij Trouw.
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten