Dat was nog eens heerlijk ontspannen rijden, met zo’n aircondictioned bus naar Paris en de Loire, dacht hij aanvankelijk. Alle monumenten wilde hij zien, van de Eiffeltoren, Fontainebleau tot de Arc de Triomf, de kastelen langs de Loire en als het meezat een hele lange stop bij een wijnlandgoed. Het absolute en ultieme hoogtepunt was ongetwijfeld 'Le Chateau de Versailles'. Maar dat was pas op de terugreis. Nee dit was geen 'Disneylandreis', maar een special voor de liefhebbers. Maar wat waren dat allemaal voor lui die waren ingestapt? Het liep anders dan hij in gedachten had. Hoe je het ook wendde of keerde, zo'n lange rit maakte je so-wie-so murw. Niet twee uurtjes, maar allereerst een rit van meer dan zeven uur in dat ding. Hij had bovendien met deze cultuurreis de pech dat hij met een stelletje oversized geschiedenisleraren uit Utrecht in de bus zat. Toen hij eenmaal Parijs in het zicht had, was hij het stomme geleuter helemaal zat. Ze zaten nog niet bij Breda, of het was al begonnen. Oeverloos gezemel over een heel regiment Franse helden, de revolutie, quatorze juillet, de marseillaise, Marie Antoinette... Het voelde alsof hij geestelijk gemangeld was tussen stapels geschiedenisboeken. Van een beetje slapen was helemaal niets terecht gekomen. Hij had nog wel zo'n drukke periode op de zaak achter de rug en zo'n lange busrit was misschien wel een gelegenheid om te relaxen. Om de haverklap stootte de kerel naast 'm hem weer aan. [i]'Hee, weet je eigenlijk wel jochie wat die Marie Louise met die Nap had? O ja, de Zonnekoning heeft ook in Versailles gewoond, ben je daar van op de hoogte? Louis XIV, weet je..[/i] Hij had zijn schouders maar opgehaald. Net was hij weer een beetje ingedommeld, of hij kreeg weer een por. 'Waarom ga je eigenlijk met zo'n culturele reis mee, als je je niet goed voorbereidt, was het volgende item. 'Ken jij de Tuilerieën wel? Wist je dat die Napoléon ook naar Egypte is getrokken? De Franse revolutie, weet je eigenlijk nog wel wat de aanleiding was? Och wat kon hem de Franse revolutie schelen. Hij voerde zijn eigen revolutie: zo snel mogelijk bij dat stelletje gesjeesde historici vandaan.
Nadat hij een paar morrende antwoorden had gegeven, hield de Utrechtenaar het voor gezien. Hij hobbelde naar z'n kameraden achter in de bus en begon daar opnieuw een heel historisch exposé. Heel vaag hoorde hij de termen Waterloo, Route Napoléon en Le Grande Armée.
'Mag ik even naast je komen zitten?' Opeens stond ze daar. De rondborstige reisleidster van Unioncars. 'Jij hebt niet zoveel met geschiedenis hè, begrijp ik?. Waarom ga je dan met zo'n soort reis mee? Hij keek de lieftallige schoonheid eens aan en antwoordde bijna automatisch: 'Nee, ik kijk liever naar wat er vandaag de dag allemaal te voorschijn komt, had hij subtiel glimlachend geantwoord.
Doe je dit werk al lang? vroeg hij. 'Ach, na de Toeristische opleiding in Breda, wilde ik eens wat van Europa zien, dus die job bij Unioncars leek me wel wat. Meestal een dag of tien, dan rijden we weer naar huis en ben ik een paar dagen vrij.
Bij de volgende nodige plaspauze, stopte de bus bij een derderangs wegrestaurant. Na de sanitaire stop slenterde hij terug naar buiten en vooraan, bij het terras, daar zat ze, haast leek het of ze hem op zat te wachten. Opnieuw had hij oogcontact en een kort gesprek. Ze wenkte hem om naast haar te komen zitten. Ze pakte een sigaret uit het pakje dat hij haar voorhield. “Vind je die busreizen ook zo waanzinnig vervelend?”, vroeg ze hem. Ze stak de sigaret in haar mond en keek vragend naar zijn rechterhand waar hij zijn aansteker in vasthield. Hij gaf haar een vuurtje en antwoorde: “ik vind reizen in een touringcar ongeveer net zo leuk als een zenuwbehandeling bij de tandarts. Vooral met zo'n stelletje geschiedenisfanaten.
Wat doe jij eigenlijk op zo’n bus? Je kan toch beter meer verdienen op een leuk kantoor als receptioniste, of als adviseuze bij een reisbureau ofzo?Ze nam een lange haal aan de sigaret en inhaleerde diep, ze keek opzij naar hem en hij zag dat ze twijfelde of ze het hem moest vertellen of niet. “Ik heb daar zo mijn redenen voor”, antwoorde ze ontwijkend. “Soms valt zo’n tiendaagse reis best mee, het hangt een beetje van de passagiers af die meerijden en hoe ze zich op de overnachtingslocaties gedragen”. Ze keek hem veelbetekenend aan. Na nog een stevige trek aan de sigaret voegde ze eraan toe: “ik doe dit inmiddels al twee en een halfjaar en het biedt me de mogelijkheid om veel van huis te zijn. Als ik thuis zit dan denk ik veel te veel na…”.
Ach je kent het wel, alle topics gaan we bij langs. Eerst Parijs, dan langs de Loire. Op de terugweg langs Versailles en nog een paar van die opgesmukte gebouwen. Achter hen stond plotseling één van de twee chauffeurs en hij keek op zijn horloge. Hij wierp met een sierlijke boog zijn sigarettenpeuk weg. Het kwam midden in een bak met varens terecht. Nu maar hopen dat het niet zou gaan smeulen. Henk, de oudste chauffeur zei net voordat hij weer in de richting van de bus liep: “Melissa, roep iedereen maar weer terug. We gaan verder rijden...”.
Hij sliep nooit in touringcars. Het was altijd een beetje dommelen, maar was nu toch tot zijn verbazing bijna in slaap gevallen. Ze moesten nu net over de Franse grens zijn. Een tijd had hij zitten luisteren naar de achtergrondmuziek die Henk had opgezet, maar het deerde hem niet. De club Utrechtenaren, onder aanvoering van 'mister weetal' was weer heftig met elkaar in discussie achterin. Hij merkte dat er iemand tegen hem aan lag en opende voorzichtig zijn ogen. Hij keek bij wie de arm hoorde die over zijn buik lag en zag ook de blote voet in zijn knieholte.
Ze hadden eerst samen een uur gekeuveld, wat wetenswaardigheden en interesses uitgewisseld. Gellukkig, ze was ook niet vies van een goed glas wijn. Uiteindelijk had hij voorzichtig zijn rechterhand op haar schouder gelegd en ze had niet tegengestribbeld. 'Best een mooi wijf', dacht hij. Welke meid gaat nou groepen reislustigen rondleiden op zo'n cultuurtocht van tien dagen?
Er lag een been warm over het zijne heen. Hij herinnerde zich plotseling dat hij bij het instappen had opgemerkt: 'Hey Melissa, ik vind die overdreven museumgangers maar niks. Dat gezemel over Napoleon, Lodewijk en wie weet allemaal en hun liefjes. Kom gezellig naast me zitten' De jonge vrouw die half tegen hem aan lag was ook net wakker geworden en schrok een beetje toen ze merkte dat ze zo ongeveer in elkaar gevlochten zaten. Nee, van gezellig zitten was geen sprake meer. Ze had zich ten hem aan genesteld. Hij keek nog eens opzij. 'minimaal cuppie C', dacht hij. Ze glimlachte naar hem alsof ze betrapt was en zei slaperig: 'Hoe heet je eigenlijk?, dat had ik je nog niet gevraagd. Freek, zei hij. Okey dan Freek, zei ze. Ik mag je wel... en hij kon nog net een lichte glimlach om haar mondhoek ontdekken.....
-----------------------------------------
2. In de bus [ geschreven door Leeuwinnetje ]
Die glimlach vond hij uitnodigend om haar nog eens wat verder te bestuderen. Ze had haar ogen weer gesloten en leek weg te dommelen. Ze zag er goed verzorgd uit en natuurlijk wist hij ook wel dat dat bij haar vak zo hoorde. Een warm gevoel bekroop hem en hij kroop iets dichter tegen haar aan. Het leek hem ineens niet zo erg meer om met dit reisgezelschap mee te gaan, nu hij het zo goed kon vinden met Melissa.
Eerst was hij van plan geweest om de TGV te nemen. Maar op het laatst had hij zicht bedacht en twee weken voor zijn vakantie zou beginnen besloot hij dat hij maar weer eens een georganiseerde reis moest gaan doen. Gewoon, voor de cultuurgedachte en omdat het weer eens tijd werd om leuke mensen te ontmoeten. Hij was alleen vergeten dat je ook nog wel eens van die betwetertjes kon treffen op zo’n tripje. Maar goed, hij besloot zijn reis niet te laten domineren door galbakken als die oversized geschiedenisleraartjes daar achterin de bus, dus richtte hij zijn aandacht weer op die mooie Melissa. Eigenlijk treft hij het wel, zo’n dame als directe gezelschap. Hij vond het altijd al wel interessant als vrouwen zowel mooi zijn als intelligent.
Hij had zich voorgenomen om niet alle dagen aan de cultuurtripjes mee te doen die bij de reis in zaten. Sommige dingen zouden veel leuker zijn om alleen te bezoeken. Met dit gezelschap naar de Montmartre, de zo schitterend mooi hoog gelegen schilderswijk? Dát leek hem dus echt niet gezellig. Hij ging liever met Melissa. Tenminste, als ze vrij zou zijn en met hem mee zou willen, want dat wist hij nog helemaal niet.
Ach, wat lag hij hier nou eigenlijk vooruit te plannen? Het kwam zeker door die rose wolk waar hij op was gaan zitten. Hij ging even verliggen en net terwijl hij iets dichter tegen haar aan kroop, hoorde hij achter in de bus ineens een vreselijk kabaal…..
-----------------------------------------
[b]3. Dromer....... [/b] [ geschreven door Webcore ]
Het leraartje had zover onderuit gezakt gezeten dat hij van zijn stoel was gedonderd. Melissa was geschrokken van het kabaal en zat verstijfd rechtop. Verdomme dacht hij lag net zo lekker tegen haar aan. Een aantal reisgenoten bekommerde zich om de man. Hij had een brede lach op zijn gezicht, van alle aandacht. "SUKKEL!" Beiden hadden zij even over hun stoel gekeken. Maar Melissa bleef daarna rechtop zitten en had een boekje gepakt. Hij keek maar wat naar buiten en liet zijn gedachte door zijn eigen boek dwalen. Rustig bladerde hij de bladzijde in zijn hoofd door. De gedachte dat hij wat dagen zou kunnen door brengen met Melissa.......
Zijn gedachten kwamen uit in die boomgaard die hij op internet had bezocht. Zou het niet heerlijk zijn om met Melissa daar te picknikken en uren lang te vrijen. Even keek hij naar haar terwijl ze zat te lezen. Haar gezicht was vrijwel zonder make-up. Haar donkere haar met een gouden glans. Een dun zilveren kettinkje met medallion om haar hals, dat stond op een paar stevige smalle schouders. Hij sloot zijn ogen en proefde in gedachte haar lippen. Hoe zij hem beantwoorde met een innige zoen. Zij hem uitnodigde om met haar achterover in het gras te vallen. Zijn handen die door haar haren gingen. Dat zij samen......... Ineens stond Melissa op. Wat ga je doen? Ze legde een hand op zijn knie, we zijn er bijna. Hij zag hoe zij door de bus naar voren liep. Ze zag er niet goed uit, NEE ze zag er geweldig uit. Deze vrouw wilde hij beminnen......
Dames en heren, wij zijn aangekomen in Montmartre. Als u allen buiten de bus wilt wachten, dan krijgt u uw bagage.... Hij kwam als laatste uit de bus. Had naar haar blijven kijken. Hoe zij aanwijzingen gaf, en zijn reisgenoten verder hielp. Het hotel waar zij allen in zouden verblijven serveerde koffie en thee op een groot terras, met daarop kuipen beplant met grote blauwe regen..............
-----------------------------------------
[b]4. Een kamer te weinig[/b] [ geschreven door Tjerja-Dave ]
Koffie met een Franse slag, beter kon je de zwarte drab die door de maitre op het terras werd geserveerd niet omschrijven. Dat kon er ook nog wel bij. Daar zat hij dan, in zijn geliefde Parijs, met smerige koffie en een groep gefrustreerde geschiedenisleraren, die zijn stad waarschijnlijk alleen van de boekjes kent. Veel kabaal, maar bar weinig inhoud.
De enige met inhoud en impact was Melissa, zelfs veel meer dan dat, maar ze was in geen velden of wegen meer te bekennen. Hij stond op, negeerde enkele groepskreten over arrondissementen, de lichte kleur van de meeste Parijse woningen en de wijk Marais, om haar te gaan zoeken. Ze had warm en klam aangevoeld toen in de bus haar vingers zijn knie hadden beroerd. Onwennig nog liep hij het hotel binnen en daar stond ze, bij de receptie. Het was alsof ze zijn ogen voelde branden in haar rug, want precies op dat moment draaide ze zich om en keek hem diep aan. Diepblauwe ogen mooier dan tien miljoen regenbogen.
"Door Unioncars is er een kamer te weinig geboekt, dus jij slaapt bij mij!" Zijn hart sloeg twee keer over, maar Melissa leek er van te genieten. Ze lachte op dat moment zo gemeen en ondeugend tegelijk dat hij haar het liefst direct, daar in de hotellobby had gepakt, de kleren van haar lijf had gescheurd en...afijn. Soms is het beter helemaal geen vragen te stellen en bovendien was Melissa al weer weggebeend naar de rest van het gezelschap. Op deze manier zou hij wel veel van haar achterkant blijven zien, maar dat was geen straf. Verre van dat. Deze reisleidster was niet alleen zeker van haar zaak, ze was ook mooi en interessant om naar te kijken. Een samengesmolten versie van Parijs en Venetië......
-----------------------------------------
[b]5. Plannetje...[/b] [ geschreven door Vlinder ]
Melissa was tevreden over zichzelf. Ze vond deze man aantrekkelijk en hij leek naast prettig gezelschap wel in voor wat warmte en genegenheid. In eerste instantie had ze het gevoel gekregen dat deze reis nog wel eens lang kon duren met deze betweterige geschiedenismannetjes. Maar deze man had haar wat soelaas geboden en hij had dat in haar gevonden. Ze merkte dat hij haar meer dan interessant vond en dat bood perspectieven. Deze reis zou nog wel eens erg leuk kunnen worden. Per slot van rekening was zij zo weinig thuis met een reden maar dat betekende niet dat ze geen behoeften en verlangens had. Tijdens de rit had ze hem even uitgeprobeerd. Even voelen of wat ze over hem dacht klopte. Ze had zich heerlijk tegen hem aangevleid en gedaan alsof ze in slaap dommelde. Hij had daar dankbaar gebruik van gemaakt en in haar hoofd was ze al bezig met haar welbekende plannetje.
Aangekomen bij het hotel had ze de gasten op het terras achtergelaten en was ze naar de receptie gegaan om te checken of alles in orde was. Zoals wel vaker, als ze een leuke vent had gespot, boekte ze dat haar eigen kamer af. Met de hotels langs de route had ze al snel een deal getroffen waarbij ze bij aankomst liet weten of ze deze kamer wel of niet wenste te gebruiken.
Ze regelde hier dus dat ze hem niet nodig had en was tevreden over de reactie van hem toen ze mede deelde dat er te weinig kamers waren en hij dus bij haar sliep. Ze zag in zijn ogen vuur en vlam en het welbekende hitsige gedrag. Ze wilde hem nog even laten smeulen. Gewillige en smeulende mannen leverden over het algemeen goede seks op.
Eenmaal weer bij het gezelschap gevoegd vertelde ze de tijden van het ontbijt en vertrek voor de volgende morgen. Ze liet hen weten hoe laat het hotel haar deuren sloot en liet hen vrij te gaan waar ze maar wilde. Deze betweterige mannetjes weten zogenaamd alles te vinden, ik hoor daar morgen wel de verhalen van.
Eindelijk alleen met deze heerlijke vent keek ze hem zwoel aan. “Wat dacht je van een drankje in de bar en een etentje bij kaarslicht…”
-----------------------------------------
[b]Deel 6 Champagne[/b] [ Geschreven door Juno ]
Eigenlijk voelde hij zich uitgeput na de veel te lange reis en de ergernissen onderweg. Kaarslicht zou de vermoeide trekken rond zijn gelaat verdoezelen en als in antwoord op haar vraag pakte hij haar arm vast en nam haar -en een fles champagne- mee naar buiten.
“Ik heb nog nooit zo snel beet gehad”, dacht hij tevreden. “Ik heb nog nooit zo weinig hoeven uitgeven”, wist zij beslist.
Toch enigszins onwennig, het was ten slotte al enige tijd geleden sinds zijn laatste verovering als je dat al die titel mocht geven, dronk hij zichzelf moed in met de alcohol. Zij wist dat het nu zaak was nuchter te blijven en deed alsof ze gulzig uit de fles meedronk. Hij sprak over een romantisch restaurantje aan de Seine gelegen, waar hij haar mee naar toe wilde nemen, maar zij duwde hem met haar zachte heupen en hangend aan zijn lippen en armen een hele andere richting op. Hij was een gelukkig man en bezong, een Frans accent nabootsend, iedere stoeptegel die ze passeerden. Ondertussen beloofde hij haar dat ze ook in Parijs de top zou bereiken die ver boven het hoogste punt van de Eiffeltoren uitsteeg. Met een tong die dreef op bubbels beloofde hij haar gouden bergen.
Had hij geweten dat gouden bergen niet haar eindbestemming waren had hij zich nu niet als een God in Frankrijk gevoeld. Toen hij met zijn Melissa aan zijn zij een donker steegje insloeg was het laatste beeld voor zijn netvlies dat van een lange slanke man. Had hij het goed gezien en hadden de man en Melissa een blik van verstandhouding uitgewisseld? Zijn hoofd voelde zwaar en vochtig. Waar was hij. En belangrijker: Waar was Melissa?
Hij riep haar naam en hoorde de angstige echo door de smalle straten van Parijs kaatsen zonder beantwoord te worden.
Met zijn laatste krachten, die mensen in het nauw schijnen te bezitten, wist hij zich een weg terug naar het Hotel te banen. Na een koude douche stapte hij eenzaam in het bed van twijfelachtig formaat. De katoenen gordijnen zwierden door het open raam het Franse balkon op en wapperden als een witte vlag. Nog voor zijn hoofd het kussen raakte wist hij dat in het hier en nu geschiedenis werd geschreven…..
-----------------------------------------
[b]Deel 7[/b] [ Geschreven door Rengertje ]
[b]Deel 7 Gekneveld[/b]
In de verte hoorde hij zijn naam, langzaam deed hij zijn ogen open, en hoorde zich zelf zeggen mag het licht uit, want het leek wel of in zijn hoofd een kudde olifanten op hol geslagen waren. Hij werd zich bewust dat hij naakt in bed lag, en hoorde de gordijnen dicht schuiven, ineens was hij klaar wakker grijpend naar zijn hoofd opende hij nog een keer zijn ogen en keek recht in de zee blauwe kijkers van Henk, even kneep hij zijn ogen weer toe om ze direct weer te openen. Ik vertrouwde die Melissa al niet, en ze is nergens meer te vinden, we hebben u keer op keer geroepen we moesten vertrekken, toen heb ik gevraagd of ze de deur wilde openen. Met dat hij dit zei beurde hij zijn hand op waar hij vier fel gekleurde sjaaltjes in vast hield met een mondknevel. Henk legde het op bed neer en zei ik kan het hooguit nog een kwartier rekken die geschiedenisleraren uit Utrecht willen hun geld terug, met dat hij bij de deur was draaide hij zich om met een blik in zijn ogen die hij even niet kon thuis brengen, ze wilde dat u naakt werd gevonden ik heb die laken over u heen gelegd en u los gemaakt, en hij verdween de deur achter zich dicht trekkend.
Henk schreeuwde hij hem achterna zijn hoofd vast houdend die op ontploffen stond. vertrekken jullie maar ik heb nu andere plannen.
Zijn lichaam ving de schok op die door hem heen kwam toen hij zei ik heb nu andere plannen, hij stapte uit bed en zocht direct naar zijn evenwicht alles draaide om hem heen.
Hij hoorde Henk nog zeggen oké en sterkte. Met half toegeknepen ogen een hand vooruit schuifelde hij naar de badkamer en draaide de kraan van de wastafel open en douwde zijn hoofd onder het koud stromend water en liet het over zijn gezicht en hoofd lopen, naar een paar minuten zo gestaan te hebben leek alles in zijn hoofd weer op zijn plek te zijn gevallen op het bonken bij zijn slapen na.
Hij draaide de kraan dicht en zag zichzelf in de spiegel en vloekte hard op, haar lippenstift had sporen achter gelaten rond zijn tepels in zijn nek, met een snelheid waar hij zelfs verbaast van was rende hij uit de badkamer en keek koortsachtig de kamer door en vond zijn broek op het dressoir, net als de rest van zijn kleren die in zijn koffer hadden gezeten, in een flits zag hij dat de zoom van een broekspijp die naar beneden hing eruit was met een snelheid stoof hij er op af springend over het bed wetende dat de chip weg was, en nog taste hij de zoom van zijn broek af, zakte in de stoel weg en keek naar het bed.
Ze had hem in die steeg achter gelaten, en was later op de kamer terug gekomen omdat ze achter die man aan ging die ze dacht te herkennen, maar ze wilde er verder niet over praten en hem interesseerde het niet op dat moment, omdat ze over hem heen gebogen zat en hem begon te zoenen langzaam naar zijn oorlel en later naar zijn nek ging, haar vingertoppen spelend met zijn tepels. Hij vervloekte zichzelf hoe had hij zo dom kunnen zijn, met dat hij achterover zakte in de stoel en zijn rug tegen de stof van de rugleuning aankwam, werd hij zich bewust van het brandende gevoel, en wist dat dit de sporen van haar nagels waren hij wreef over zijn tepels die gisteren genoten van haar lippen tong en tanden maar nu zo zeer deden. Hij sprong weer op of hij gestoken was. hij moest naar de bus!
IJsberend door de kamer koortsachtig denkend, bedacht hij, nee hij moest Melissa vinden de route die de bus aflegde kende hij haar fijn die haalde hij wel in.
Hij moest die chip terug vinden, hij wist wat hem te doen stond, liep weer naar de badkamer waar hij een douche nam, en zichzelf bleef vervloeken, en plannen smeedde wat hij met haar zou doen als hij haar zou vinden. Met dat hij uit de douche stapte zag hij ineens een klein flesje staan op de wastafel die hem net niet was opgevallen hij rook er aan en liet een druppel op zijn vinger vallen en proefde met het puntje van zijn tong, dit moet GHB zijn een olifanten drugs geen wonder dat hij zo ver weg was geweest. Hij kon heel goed tegen drank, dit moet ze ook tijdens het etentje in zijn drank hebben gedaan! En zag in een flits haar met twee glazen wijn in lingerie weer in de deuropening van de douche staan, Hij had genoten van haar spel in bed en hoe ze hem vast bond om vervolgens met haar koffer in de douche te verdwijnen, om zich te verkleden en hoe ze vertelde altijd een fles rode wijn voor speciale gelegenheden bij haar te hebben, en hij weet nog hoe hij verdronk in haar verschijning, en als een kleine jongen gulzig het glas aan zijn lippen liet zetten en er van dronk, door het gekraak van hout kwam hij weer tot zichzelf en staarde naar het gat in de deur en naar zijn vuist die hij beiden gebald had en elke spier in zijn lichaam stond gespannen, zijn gezicht stond strak en vastberaden.
Naar dat hij zijn koffer had ingepakt het personeel had ondervraagt en de schade had betaald van de deur wachtte hij op een taxi die hem naar een autoverhuurbedrijf zou brengen, dankzij het personeel wist hij wat meer en had een aanknopingspunt ..
-----------------------------------------
Palais de Versailles, 25 Octobre....
Wie durft het aan om een volgend deel (8) of het slot te schrijven? Kun je goed schrijven? Heb je fantasie? Vul het aan en schrijf een korte passage van maximaal 20 tot 25 zinnen en eens kijken of we er samen een boeiend verhaal van kunnen maken.
Zet even een korte kop en een vervolgnummer bij je blog: 8 (9,10,11 waar zijn we?)....enz. Da's handig voor de lezers.
Als het niet teveel gevraagd is: stuur mij ook in een pb even jouw bijdrage, dan kan ik het binnenkort aanvullen en ook een link naar jouw bloghyves maken...
Merci pour votre inspiration...
© Napolèon, 13-8-2008
Gepubliceerd op mijn (AE) hyves: http://napoleon1813.hyves.nl
________________________________________________
________________________________________________
-
Leeuwinnetje
Het tweede deel vindje hier14 aug 2008, 12:05
Wie durft het aan om het derde deel te schrijven? Zet je er dan even een 3 voor? Dat is handig voor de lezers. Ik ben benieuwd.
Groetjes,
Wil
-
Claudia
Hey, leuk.....heel erg leuk........heb niets met Frankrijk.... niets met Paris.......of moet ik nu het verhaal vertellen van toen ik mij met rugzak en al voor de taxi gooide......nee dus......maar leuk verhaal, heel leuk.......14 aug 2008, 14:49
-
-
-
Thea
Geweldig16 aug 2008, 02:00
Ik ga ook door naar de leeuwin
ben errugg benieuwd wat voor wending dit blog gaat krijgen
gr Thea
-
-
-
Axelle
Lekker hoor, vastbinden. Ik vergeet ze altijd los te maken maar heb daar zelf gelukkig weinig last van.6 nov 2008, 21:05
closeAds by Spotflux - Why am I seeing this?
1 opmerking:
Pure nostalgie, leuk om deze variant weer te lezen.
Een reactie posten