354. Schwarzwalder Erfahrungen (4)

Vervolg van 353. Schwarzwalder Erfahrungen (3)
[ Belevenissen in het Zwarte Woud ]

Hij draaide zich vlug om stapte zijn eigen slaapkamer binnen en ik hoorde gestommel en het vallen van zijn broekriem op de houten vloer. Een ogenblik later kwam hij weer terug, met de broek onder zijn linkerarm en daar stond Hermann helemaal gehuld in een khaki-kamerjas. Hij kuchte even en zei: '"Verontschuldigung, mein lieber Esmèe, aber meine braune Hose ist in der Wanne'. Zijn andere broek zat dus in een wastobbe of waskuip, begreep ik. Tegelijk slaakte ik een diepe zucht, want ik had met verkrampte handen de rand van de sprei vastgehouden en onbewust had ik mijn benen tegen elkaaraan gedrukt, terwijl ik om mij heen aan het kijken was naar een ontsnappingsmogelijkheid. Het beven hield meteen op. Hermann haalde de broek, die hij zojuist in de andere kamer uitgetrokken had, onder zijn arm vandaan, trok de provisorische ceintuur om zijn kamerjas nog wat dichter om zich heen en deed twee stappen naar voren. Ik kon nog net zien dat hij er een soort wollen onderbroek met pijpen tot op de knie onder aan had, maar dat was in een fractie van een moment.

'Kijk, hier gaat het om', zei Hermann. 'Eergisteren ben ik in het bos een knoop verloren en enkele weken terug is er ook al èèn stuk gegaan tussen de wringer.' Hij vouwde de gulp van zijn broek open. 'Jij lijkt mij wel een heel handig meisje en als je hier weer twee knopen aan kunt zetten, kan ik deze broek morgenochtend weer aan. Dan durf ik mij ook weer wat makkelijker te bewegen en dan zal ik je morgenochtend eerst een rondleiding geven door het atelier, je wat modellen klokken laten zien en uitleggen hoe je het gereedschap gebruikt. Er zijn steekbeitels, gutsen, kleine zaagjes, schroevendraaiers en nog veel meer.' Hij draaide zich half om en ik hoorde hem zeggen: 'Tsjonge, dat een meisje uit Holland het klokkenmakersvak wil leren', Hij mompelde bijna onverstaanbaar in zichzelf. Hij wees weer naar zijn broek en vervolgde: 'Die laatste knoop is er afgesprongen toen ik even een boom moest opzoeken. Je begrijpt het wel hè? Nou ja, bomen hoef je niet te zoeken natuurlijk, want het hele Wald staat er vol mee'. Hahahahaha. Hij streek met zijn hand over zijn kin en  lachte uitbundig om zijn eigen grap.'Wacht even dan haal ik even wat op. De doos van Gertrude. Zij bewaarde altijd van die handige spulletjes en ze was bedreven met naald en draad. Al die dingen die je als man niet zo gemakkelijk voor elkaar krijgt.'Een ogenblik bbleef hij in gedachten verzonken naar een onbestemd punt op de muur staren. 'Gertrude was mijn steun en toeverlaat',  zei hij zachtjes. 'Het doosje met haar spulletjes staat tegenwoordig in het kastje naast mijn bed, maar ik ben daar allemaal niet zo handig mee weet je. Vorig jaar toen dat meisje uit het Swabische Wald hier was voor een paar dagen, heeft zij een overhemd versteld en de broekspijpen van mijn werkbroek ingekort. Ik ben altijd erg dankbaar voor zulke hulp'.
Ik nam de broek over uit zijn handen en bekeek de schade. Ach, twee knopen aanzetten, dat moest geen probleem zijn. Hermann Waldbecker verdween achte de deur, ik hoorde een la open- en dichtschuiven. Een moment later was hij weer terug met een klein formaat opbergdoos. Hij haalde het platte deksel eraf.  'Hier zitten klosjes garen, wat knopen, spelden en naalden in.'  Onderin de doos lagen inderdaad verschillende knopen en er zaten er wel twee bij die geschikt waren. 'Danke', zei ik. "ik denk dat het niet zoveel moeite is om dat te doen, maar dan heb ik meer licht nodig'. 'Kom maar mee naar beneden', zei Waldbecker, dan steek ik de olielamp 'boven de tafel aan'. Hij draaide zich om en ik volgde hem de trap af naar beneden. Ik had bijna de laatste trede bereikt toen ik opeens een doordringend geluid hoorde van ....


Esmèe.

Hoe het verder ging?
Lees verder in deel 5  Schwarzwalder Erfahrungen (5)
Afleveringen gemist?
Terug naar deel 1: 354. Schwarzwalder Erfahrungen (1)

© Matti, 2 januari 2014
Fictie
Reacties op mijn blogs stel ik op prijs.