vrijdag 5 juni 2009

222. Silenzioso svegliarsi! (Rustig wakker worden)

Vervolg op: 215. Protezione Solare

De kop is ook dit keer Italiaans, maar dat zullen jullie misschien nog wel vaker bij mij tegenkomen. Waar nodig vertaal ik het. Wees niet bezorgd, want ik blijf voornamelijk in het Nederlands bloggen hoor!

wijnrode jurk uit Firenze, die ik van hem heb gekregen. Ik had 'm al 'geshowd'. Schitterend, zo'n duur cadeau. Maar nog blijer ben ik met zijn aanwezigheid. Onvoorstelbaar, dit had ik een half jaar geleden nooit kunnen denken.
Het is voor mijn gevoel nog heel vroeg in de morgen. Door de witte louvré-deurtjes bij het raam zie ik het zonlicht naar binnen sijpelen. Toch fijn, dat ik die destijds heb laten aanbrengen, bedenk ik. Het is gemakkelijk om daarmee het licht een beetje te temperen. Op een hangertje aan de kast hangt een mooie

Ver op de achtergrond hoor ik het verkeer op de straat. Langzaam begin ik wakker te worden, maar ik lig nog een beetje te doezelen. Nadat we eergisteren een hele dag naar het strand waren geweest, kwam er gisteren een dagje naar het Zuiderzeemuseum achteraan. We hadden daar uitgebreid geslenterd en later bij Pizzeria 'Bella Vita' in Enkhuizen heerlijk gegeten, samen met Carla, mijn vriendin. Met z'n drieën dit keer. Een antipasto en alledrie ook weer wat anders. Ik bestelde de Salmone affumicato (met kaas, room en gerookte zalm). Echt smullen, een aanrader! Daarna reden we naar huis en hadden we een fijne avond samen op mijn flatje. De twee flessen chianti zijn leeg blijven staan op tafel en het was enorm gezellig en relaxed. De enorme bende op het aanrecht is de stille getuige. Toen was Carla vertrokken en liet ons samen achter...

Mijn blote lijf voelt heerlijk ontspannen onder het dekbed en ik probeer mij voorzichtig wat uit te rekken. Met mijn linkerhand voel ik op zijn gedeelte van het bed. Het is leeg en ik schrik. Langzaam ga ik overeind zitten en kijk om mij heen. Ik vouw mijn beide armen om mijn knieën en blijf in die houding even zitten. Ja, mijn slaapkamer, maar waar is Giovanni? Hij zal toch niet...?
Vanuit de keuken hoor ik gerommel. Hij is eruit gegaan en ik hoor de koelkast open en dicht slaan en iets van een pannetje op het gasstel. Misschien wil hij wel niet dat ik wakker word. Het bed is heerlijk en ik besluit om nog even te blijven liggen. Ik heb mijn ogen toch nog half dicht.
'Mááatti, ma bellezza, amore mio.. ho bisogno di te (mijn schooonheid, mijn liefje, ik heb je nodig). Zijn handen die onrustig mijn lichaam beroerden, het zoenen wat zo vredig en rustig begon, maar steeds onstuimiger werd. Opeens ruik ik als het ware weer zijn geur, toen ik mijn hoofd op zijn borstkas legde. Zijn buik, toen ik onder het dekbed langzaam naar beneden schoof en met mijn tong elk plekje zoende. Ik voel me weer net zo stout als gisterenavond, of vannacht. Hij had zachtjes gezegd: fermare, mi fanno impazzire, stop, you make me crazy. (stop, je maakt me gek). Ja, ik wilde hem gek maken, gek op mij. Ik voelde weer de spanning in mijn buik, de kriebels, toen ik hem bij de schouders pakte en zei: 'Bom chicko wah wah'. Daarbij schoot ik ook hardop in een schaterlach. Het was vast geen Italiaans of wat voor taal dan ook, maar hij begreep me. Ik weet nog hoe hij mij beha-bandje losmaakte en zijn handen tergend langzaam naar voren deed. Onmogelijk om alles in detail te beschrijven, maar het moet vast uren later geweest zijn, toen ik tevreden tegen hem aan in slaap moet zijn gevallen... De nacht samen, voor ons alleen..
Ik begin bijna te glimlachen als ik aan zijn blik denk en het fluisterende:

Het lukt me niet om verder alles voor mijn geest te halen. Ik sta zachtjes op en pak mijn badjas uit de douchecel, kijk even in de spiegel en knoop dan de band van de witte badjas wat steviger vast. Ik hoor Pyt, mijn hamstertje in zijn kooitje heen en weer schuifelen. Hij is ook wakker en krijgt zometeen zijn korrels. 'Straks maar douchen', denk ik. Zachtjes, bijna onhoorbaar, sluip ik naar de keuken en blijf vlak voor de drempel staan, met mijn schouder tegen het muurje geleund. Ik voel de spanning in mijn lichaam, net of een lading vlinders weer omhoog willen fladderen. Ik zie hem staan in zijn boxershort, bij het aanrecht. Hij is druk in de weer met een pannetje op het gas. De lucht van gebakken eieren komt mij tegemoet. Ik zie de keukenladen uitgetrokken staan. Er staat ook een schaaltje met scrumbled eggs klaar. Twee yoghurtschaaltjes heeft 'ie uit de kast gehaald. Hij is als een speurhond bezig geweest. De kastdeurtjes staan nog open, een beetje chaotisch. Dat past ook bij hem. Het lijkt alsof hij hier hoort, maar als ik signaleer dat er thee in de yoghurtschaaltjes zit, schiet ik bijna in de lach. Zo schattig, als ik hem zie klungelen. Hij heeft niet in de gaten dat ik vlak achter hem sta. Of het een beweging van mijn hand was of wat anders, ik weet het niet meer, maar plotseling draait hij zich om.
'Buon giorno, ma belle', zegt hij en slaat zijn armen om mij heen, met een houten spatel nog in zijn hand. Hij kust me zachtjes op de mond. Een rilling gaat door mijn lichaam heen, net als vannacht. Zijn handen glijden naar beneden, over mijn bips, weer omhoog en hij houdt me nog steviger vast. Mijn armen sla ik om zijn schouders en ik mompel: 'Buon giorno signore il cuoco' (Goedemorgen, meneer de kok). Hij strijkt zijn hand zachtjes langs mijn wang. Mijn badjas glijdt af, ik zie hem even ontspannen en glimlachend kijken, voel zijn handen op mijn blote rug. Hij pakt de badjas weer op van de grond en legt hem voorzichtig om mijn schouders. En passant geeft hij een kus op mijn buik.
Terwijl hij me voorzichtig terugduwt naar de slaapkamer, zie ik dat de klok al bijna kwart voor negen staat. Hij duwt me zachtjes op de rand van het bed en zegt: Un momento primo il nostro uova, (eerst onze eieren...). Hij komt terug uit de keuken met een dienblad, waarop het prutje met eieren staat, wat crackers en de yoghurtschaaltjes met thee. Hij zet het blad tussen ons neer, terwijl zijn hand zachtjes over mijn bovenbeen strijkt. We eten samen op de rand van het bed het ratjetoe op. Daarna pakt Giovanni het dienblad en zet het op de grond. Hij trekt me achterover op het dekbed.
De louvré-deurtjes zitten nog dicht. Ik weet dat de ochtend nog niet afgelopen is...


Lees hier alle eerdere (persoonlijke) blogs:
215. Protezione Solare
207. Bella Prospettiva
178. Ik ga mijn eigen weg
173. Bei negozi (prachtige winkels)
170. Regali de Natale (Kerstcadeaus)
166. Natale con i tuoi (kerstfeest in familiekring)
162. Out of my comfort zone
160. Romance in Toscane (deel 3)... relaxen in de zon
152. Romance in Toscane (deel 2)... het dilemma
144. Romance in Toscane (deel 1)... de ontmoeting
130. Mijn schoenenwinkel


© Matti, 5 juni 2009
pfff., het staat er weer...
- persoonlijk blog -
Grazie per aver letto il mio blog!

Bedankt voor het lezen van mijn blog
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

Geen opmerkingen: