dinsdag 9 juni 2009

224. The Great Puzzle of Life

De vorige keer dropte ik wat vragen in de rubriek www. Het leverde meteen een scala aan reacties op. Nu wilde ik weer wat plaatsen, maar ik heb er toch maar een blog van vervaardigd. Een chaotisch weblog, dat wel, maar het is misschien (voor mijzelf) ingrijpender dan het koesteren van een lappenpop (blog 223). Soms spelen er vele gedachten door je hoofd. Je weet niet overal het antwoord op. Maar hoe kom je daar uit? Ik ben geen type om een uitgebreid consult bij een psycholoog te ondergaan. Ook diverse vriendinnen zeggen gewoon: 'Meid, doe wat je hart je ingeeft'. Maar is wat je voelt wel het juiste? Hoe krijg je daar antwoord op? Weer anderen zeggen: 'Ach, het hele leven is een puzzel'. Maar vragen stellen is toch niet verkeerd? Mag je deze vragen wel stellen? Hebben ander mensen ook zoveel vragen, of denken ze wat minder diep na dan ik? Wat gecompliceerd allemaal. Met een hoofd 'barstensvol levensvragen' drop ik eerst maar dit epistel en ga daarna maar slapen.

Wat is de ideale man? Hoe lang moet een verkering duren? Hoe ontdek je echte liefde? Wat is het beste moment om te trouwen? Hoe zit het met kinderen? Is het verstandig naar het buitenland te verhuizen? Moet ik mijn baan opzeggen? Hoe vindt iemand in Nederland een plek op de arbeidsmarkt tijdens de recessie? Hoe kijken ze hier tegen buitenlandse stedebouwkundigen en planologen aan? Vind ik wat anders op een andere plek? Wat moet je met Nederlands in het buitenland? Wat is er op tegen om in Nederland te blijven? Is samenwonen wel verstandig? Hoe leer je het beste iemand kennen? Hoe zit het met studeren in het buitenland? Krijg je ook elders studietoelage? Is mijn relatie langdurig? Waar zit ik over 5 jaar? Wanneer hak je een knoop door? Wat kost een verhuizing? En een trouwerij? Waar kun je het beste mee uit de voeten? Hoe vertel ik het thuis? Wat is er te winnen en wat te verliezen? Wat moet ik met mijn vrienden en vriendinnen? Hoe onderhoud je goede relaties? Wanneer gaat afstand een rol spelen?

O, wat een vragen, quello che tutte le questioni en maar weinig antwoorden....
Chi dà le risposte giuste. Dat zijn er nog maar een paar en ik heb nog veel meer...
Nee, het komt echt niet zomaar uit de lucht vallen, ik ben heus wel bij de tijd en verstandig genoeg. Alert, adequaat handelend en voldoende opgeleid. Natuurlijk weet ik dat ik verstandig moet zijn en alles eerst op een rijtje moet zetten. Natuurlijk pas ik zelfreflectie toe en ik weet ook wel wat van psychologische effecten. Wie vragen stelt, is beter uit, dan die ze niet durft te stellen. Niet over nadenken, over een paar dagen is het weer zover. Dan voel ik me altijd een beetje chaoot. Het zullen de hormonen wel zijn. Stom hé?, om alles zomaar op hyves te droppen. Ik gooi het er toch maar uit, dan heb ik in ieder gevel geen last van stress. Opkroppen is ook niets. Misschien is nog nog wel veel dommer om zoveel vragen te stellen...

O ja, voor ik het vergeet: op diverse websites (met hulp en advies) heb ik al heel veel over mijzelf ingevuld en veel dingen zijn wel duidelijk...

© Matti, 9 juni 2009
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.

Geen opmerkingen: