kun je verder lezen in blog 289. Chaos en tumult op trouwfeest (deel 2)
Beste
vrienden, ik ben erg onder de indruk van alle hartverwarmende reacties,
felicitaties en zelfs ook persoonlijke berichten in mijn mailbox. Velen
hebben enthousiast gereageerd op mijn uitnodiging voor het trouwfeest
met Govert. Helaas liep het anders dan jullie misschien hadden verwacht.
Voor degenen die niet in de gelegenheid waren, kan ik wel even wat uit
de doeken doen. Wat een prachtig huwelijksfeest voor ons had moeten
worden, is geëindigd in een compleet drama. Zoals de meesten van jullie
weten, hadden Govert en ik voor familie, vrienden en 'vage onbekenden'
een grote party op touw gezet.
De keet, bij Govert achter de boerderij, was ruimschoots toereikend voor circa 250 gasten. Om 19.00 uur zou het feest, gisteren, 1 april, beginnen. De ellende begon al om een uur of drie toen ik mijn chique trouwjurk weer wilde aantrekken. Wat bleek: doordat Govert en ik begin van de middag nog door de geitenstal waren gelopen, was de onderkant van de jurk helemaal besmeurd geraakt door de keutels, die achterin het hok lagen.
Dat constateerden we pas buiten het geitenhok, toen we weer in het volle daglicht stonden. "Kiek noe es' riep Govert, 'dat ken nie, iee bent heulemaal slonzig geworden. Ik kon natuurlijk wel janken.
Govert's moeder wist gelukkig een oplossing. 'Trek 'm maar uut', zei ze kordaat, 'dan stoppen we 'm in de tobbe, daar hebben we nog net tied voor'. Zo gezegd, zo gedaan. Met groene zeep en een haren borstel werd de onderkant van de jurk bewerkt. Maar het werd alleen maar erger. Nadat de hele jurk weer uit de tobbe tevoorschijn kwam, zagen we opeens allemaal grijze, zachtgele en beige-achtige vlekken van onbestemde kleur tevoorschijn komen.
Wat nu, Govert? riep ik. 'Zo kan ik mij toch niet aan alle gasten vertonen? Iedereen is benieuwd hoe ik er als bruid uitzie'. Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk heb ik maar een oude zondagse jurk met biesjes van mijn schoonmoeder aangetrokken, een beetje aan de ruime kant, maar hij was in ieder geval crème. De grote bruine bloemendessins moesten we maar op de koop toe nemen. Ook mijn prachtige witte trouwschoenen met hoge hak, waren helemaal besmeurd. Alie, de zus, van Govert, is nog snel naar huis gereden (ze woont een paar boerderijen verder) om te kijken of ze schoenen van haarzelf had die mij zouden passen. Helaas pindakaas, Alie leeft op brede voet, maat 39 en dat was voor mij veel te ruim. 'Noe, dan trek 'ie toch een paar klompen aan', zei Govert. 'De mensen zullen doar toch aan moeten wennen, dat jij voortaan als boerin leeft'. Klompen zijn heus niet verkeerd. 'Wacht even'. Hij liep naar achteren en vond een kleinere maat goudgeelkleurige klompen. 'Die zie je toch niet', zei hij. Inderdaad, onder de vervangende jurk van mijn schoonmoeder, kon ik ze een beetje wegmoffelen.
We aten wat vroeger die avond om op tijd in de keet te zijn. Trijnie, mijn schoonmoeder (75), had een grote pan met zuurkoolstamppot gemaakt, omdat mijn schoonvader dat altijd zo lekker vindt. Dat eten ze steevast op dinsdag en donderdag, dus die gewoonte lieten ze door niemand veranderen. Ook niet op de dag van ons trouwfeest.
Ik zal daarom afscheid moeten nemen van mijn heerlijke pasta's, want macaroni en spaggetti, daar gruwelen Pa en Ma van. Ze kennen dat niet en lusten het ook niet. Als je met een boer trouwt, dan deel je alles op de boerderij met elkaar. We eten dus elke dag met z'n vieren rond de houten tafel in de bijkeuken van wat de pot die dag schaft. Meestal is dat een stevige en eenvoudige boerenmaaltijd. Op de twee kamers boven de deel kunnen we voorlopig wonen en in het huishouden kan ik gewoon meehelpen met mijn schoonmoeder, de overalls op de waslijn buiten, de laarzen schoonspoelen en het erf aanvegen. Er is altijd wat te doen. Als ik't een beetje gewend ben, dan kan ik ook wel een keer stamppot bruine bonen of snert van grove erwten klaarmaken.
'Niks mis mee', mompelde mij schoonpa zichzelf goedkeurend toe. 'Grote kruimelaardappels met verse jus, dat is pas echte kost'. Tja, als je er 's morgens om vijf uur al uitgaat en rond het middaguur je energie al aardig verbruikt is, dan gaat dat er wel in.
Rinus, mijn schoonvader vertelde nog volop over de Boerenpartij. Hij had samen nog met de vader van Hendrik Koekkoek op de landbouwschool in Assen gezeten. Dat was toen hij nog in Hollandscheveld woonde 'Die goeie olde tied' zei Rinus. Joop den Uyl was toen minister-president.
''Nu is het helemaal niets meer met het kabinet. Er wordt steeds minder gelachen en het wordt steeds minder. Dat vindt de vader van Hendrik Koekkoek ook. De één na de ander loopt weg, om bie 't gezin thuus te blieven. Ze praten helemaal niet meer met de gewone man. Zo gaan we allemaal naar de bliksem', mopperde hij.
Het was inmiddels bijna half zeven, maar wat we niet wisten was dat de eerste gasten voor de bruiloft al onderweg waren. Vrienden uit België en uit het noorden van het land, collega's van de zaak en diverse hyves-vrienden. Voor sommigen was het flink zoeken vanaf de N207...
Lees verder in blog 289 (deel2)
289. Chaos en tumult op trouwfeest (deel 2)
© Matti, 2 april 2010
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten