Lees daarom eerst Deel 1
Zoals gezegd, er kwamen vrienden uit België en uit het noorden van het
land, collega's van de zaak en diverse hyves-vrienden. Voor sommigen was
het flink zoeken vanaf de N207. Om kwart voor zeven stonden er diverse
auto's vast aan het begin van het Beijerswegje. Een vrij zware Renault
Megane was vastgelopen in de berm, vlakbij de afvalwaterzuivering. Er
ontstond een opstopping, toen bij de rotonde diverse auto's wilden
ontsnappen uit de file. Er verscheen uiteindelijk een motoragent om het
verkeer te regelen. Doordat ook de twee tractoren met de leden van de
Boerenbloaskapel er langs moesten, kwam alles muurvast te staan.
Wat ik wel heel jammer vond, maar dat hoorde ik pas later: een betrokken stel vrienden van hyves had spontaan besloten om met een groepje gezamenlijk te komen. Dat zou een heel leuke verrassing geweest zijn. Natuurlijk had ik niet verwacht dat al mijn hyves-maatjes zouden komen, dat is een utopie, maar bij elkaar genomen hadden meer dan vijfenzeventig hyvesvrienden besloten om in één of andere vorm acte de présence te geven. Siebren Trommelaer, Maria Damsma en Wilma Leeuwenkunst hadden samen afgesproken en hadden eerst Truida van Kadijk opgehaald bij het NS-station van Gouda. Truida was 's middags al vertrokken uit de kop van Noord-Flevoland. Op het NS-station was inmiddels ook Margriet Eldersma uit de Gelderse Achterhoek gearriveerd en gezamenlijk togen ze voorwaarts in de opgelapte gifgroene Citroën DS van Siebren. Maria was zo slim geweest om haar mobiele tom-tom mee te nemen om de feestlocatie in te programmeren. Echter, door een fout in de programmatuur kwamen ze helemaal op de verkeerde aanrijroute terecht. Het apparaat stuurde hen via Blijswijkersloot en Ridderkerken richting Langerakseveld. Daar was de weg versperd, vanwege de aanleg van de hogedrukleiding. Wilma had de druk nog hoger opgevoerd en de suggestie gedaan om een klein stukje op de éénrichtingsweg tegen de rijrichting in te rijden, maar Siebren vond dat geen goed idee. 'Ik ben een man van strikte navolging van wetten en regels', had hij geroepen. 'Ik ben opgevoed met het uitgangspunt dat je niet ondeugend en tegendraads mag zijn, dus: wij gaan gewoon via de rotonde bij de N207'. Je begrijpt het al, ze kwamen achter in de file terecht.
'Kijk, daar heb je nog meer hyvers', riep Truida, toen ze de auto voor hen zagen. Vlak voor hen stonden Liesbeth, Monique van Amstel en Gerda S. in de rij, die samen in de donkergroene Ford KA van Liesbeth waren gekomen. Na een uur zuchten en steunen, stelde Maria voor om uiteindelijk om de moed maar op te geven. Het was al laat geworden en Truida van Kade had na twee uur wachten in de auto geroepen: 'Ik heb inmiddels een hele droge keel gekregen. Dit kan zo niet langer. Ik wil zoepn. We kunnen beter omdraaien en in 'Het wapen van Gouda ' een stevige borrel nemen. 'Sorry, maar ik laat mijn beurt voorbij gaan, mompelde Siebren. 'Ik moet nog verder rijden en bovendien ben ik geheelonthouder'. 'Ik vind het best hoor, dan gaan we maar rechtsomkeerd naar huis' zei Truida kordaat, 'we sturen dan nog wel een felicitatie met een krabbel op hyves.
Margriet had daarop geroepen: 'Wat
een malaise. Ik ben niet voor niets helemaal naar Gouda gereisd, zet
mij dan maar af bij de bushalte op de hoofdstraat. Ik heb nog een
oud-tante hier in de omgeving wonen, dus misschien kan ik bij haar
overnachten.
Toch wel jammer voor hen, dat het allemaal zo gelopen is, want nu hebben helemaal gemist hoe tante Lucia aan het begin van het feest over een microfoonkabel van de Boerenboaskapel struikelde en middenin de bruidstaart terecht kwam. Wat een consternatie allemaal. Maar dat was pas later op de avond.
Bij
de keet was het om bij zevenen al een hele zenuwentoestand geworden.
Door een flinke regenbui was er water naar binnengelopen in de keet, dus
een aantal hooibalen, waar onze gasten op moesten zitten, waren
drijfnat geworden door het water dat via de openstaande luiken naar
binnen sijpelde.
Rinus, de oudere broer van Govert, was inmiddels begonnen de hooibalen van hun plaats te trekken, maar omdat hij niet zo nauw kijkt, waren diverse balen uit elkaar gevallen en het hooi lag inmiddels door de hele keet verspreid. Gijs Veneman, de buurman van drie boerderijen verder aan de Gouderaksedijk, haalde zijn tractor op en begon verse droge hooibalen aan te voeren.
Miep, de vrouw van mijn zwager Rinus, was met een bezem bezig het losse hooi bij elkaar te vegen, maar het stoof als een gek. Ondertussen waren de buren, die verderop ook aan de Gouderaksedijk wonen, al komen aandraven en ook wat bekenden uit Gouda, Schoonhoven en Gouderak en omgeving. Alie, de zus van Govert, was het nu helemaal beu geworden, tegen een zenuwinzinking aan en zij mikte alle rozen, die de mensen hadden meegenomen in een grote zinken teil. Ongeveer acht uur waren er wat auto's met gasten uit de richting Gouda en ook uit Schoonhoven gearriveerd. 'Oh', riep Govert ineens, moeten we niet een receptieboek hebben, dan kunnen er nog wat mensen hun adres noteren. Govert verdween weer naar de boerderij om wat schrijfbaars op te halen. En daar stond ik dan, bij de ingang van de keet. Opeens zag ik dat een groot aantal gasten een verrassing in petto hadden. Ze kwamen op de keet toelopen en ze hadden borden en spandoeken angstvallig achter zich verborgen gehouden. Ze begonnen te zingen: 'Lang zullen ze leven'... 'Wacht even', gilde ik, 'Govert is er nog niet'. Ze trokken zich er niets van aan. Onverwacht haalden ze de borden en spandoeken te voorschijn. Met grote letters hadden ze erop geschreven:
-------------------------------------------------------------------------------------
Naschrift:
Jullie begrijpen het al, beste bloglezers, ook mijn vorige twee hilarische blogs 287. Uitnodiging huwelijksfeest en 288, komen - net als dit blog - allemaal uit de dikke
. Ik ben helemaal niet in het huwelijk getreden met ene 'Govert Grasmans', nota bene 18
jaar ouder, met een vader van 76 jaar. Ik heb nimmer aan voorrondes van
'Boer zoekt vrouw' meegedaan. Laat staan dat ik een feest ga geven in
een ontruimde geitenkeet, die ingericht is met hooibalen en volgepropt
is met houten tafelbladen. Ik voel er niets voor om te gaan wonen op
twee bovenkamers van een boerderij, samen met bejaarde oubollige
schoonouders op de lip, achteraf in de polder.
Ik hoop jullie met deze drie '1-aprilblogs' een glimlach op je gezicht getoverd te hebben. Excuus aan degenen die echt dachten dat ik overhaast getrouwd zou zijn. (Overigens: trouwen? misschien is de wens de vader van...)
De 'trouwfoto's' heb ik gewoon 'her en der' van Internet geplukt, soms wat bewerkt. Ze matchen onderling voor geen meter. Als je goed kijkt, dan zie je ook wel dat het niet allemaal spoort. Schrijven van ludieke blogs blijft echt wel een leuke bezigheid voor mij. Niet voor niets staat er op mijn hyves: 'Neem alles met een korreltje zout'. Ik kan ook goed om mijzelf lachen hoor. Zo is het ook, dat geeft wat plezier bij alle serieuze zaken in dit leven.
Voor echte serieuze zaken zoek ik wel geeigender wegen dan hyves.nl.
Omdat ik de komende maanden wat minder frequent zal bloggen, kunnen jullie hiermee nog even nagenieten van mijn schrijfescapades
Ik ga namelijk een tijdje op reis, 'backpacken' op familiebezoek, studie, werken enzovoorts.
Kortom, wat van de wereld zien.
Nogmaals: bedankt voor al jullie spontane reacties en felicitaties!
Alle 'gesuggereerde/veronderstelde' namen berusten op slechts louter toeval.
Lees ook:
1 APRILBLOG 2008
31. Fotoshoot in sexy lingerie
32. Resultaat Fotoshoot
1 APRILBLOG 2009
204. Boekencollectie gratis af te halen ** UITGELICHT
205. Overweldigende belangstelling boekenmarkt
© Matti, 2 april 2010
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten