is om te kijken naar het moment surprême. Misschien denk je alsof
iedereen jou aanstaart, maar het schijnt mee te vallen. Iedereen
overkomt het. De overgang, van eind 2009 naar de start van 2010. Laat ik je gerust stellen: het duurt maar even, een fractie van een seconde.
Als ik terugkijk naar het afgelopen jaar, blijft een aantal dingen mij bij. Natuurlijk, velen hebben het NOS-jaaroverzicht gezien, dus ik hoef het hier niet nog eens dunnetjes over te doen.
Het neerstorten van het Turkse toestel, vlucht KL1951 op 25 februari jl. en de vreselijke gebeurtenissen op Koninginnedag op 30 april blijven in mijn geheugen gegrift. Bij dat laatste was ik zelf op een paar honderd meter afstand getuige. Het kolderieke blog dat ik geschreven had, is in de digitale
prullenbak
verdwenen, want ik vond het niet passend meer. Ik zal een foto
publiceren (hierbij) van wat me nog sterker is bijgebleven dan die
zwarte auto tegen de Naald. Ook waren er allelei vrolijke gebeurtenissen
in het Oranjepark in Apeldoorn, die door de gebeurtenissen 's middags
als een slappe kwarktaart in elkaar stortten. Als ik de beide foto's
bekijk, dan is het contrast enorm. Zo is het leven soms ook, bol van
tegenstrijdigheden en wisselende situaties, droevige en mooie momenten..
Ook de zanger Michael Jackson overleed. Natuurlijk, een heel rijtje bekende Nederlanders, die ook zijn overleden, zoals Martin Bril, Josine van Dalsum en Ramses Shaffy. Ook daar is al heel veel op het Internet over gezegd.
Dan resteert ook nog enige informatie over mijn persoonlijke wel en wee. Het ging goed op mijn werk en heb er een prima functioneringsgesprek gehad, dat resulteerde in een klein beetje salarisverhoging (en dat in de recessietijd). Daarnaast heb ik ook heel wat stormachtige ontwikkelingen in mijn privéleven meegemaakt. Over een aantal gebeurtenissen schreef ik blogs, soms met ludieke of kolederieke ondertoon, maar ook puur vanuit mijn gevoel. Helder staat me bij het overlijden van iemand in mijn kennissenkring, die na een heftige ziekteperiode is overleden. Vijf maanden na het vaststellen van de onafwendbare ziekte, moest ze de strijd uiteindelijk opgeven. Familie, vrienden en kennissen stonden allen met een bloem aan het graf. Ze was net de vijftig gepasseerd.
Ook heb ik een zeer onstuimige relatie gehad, waarvan ik dacht dat het de liefde van mijn leven zou zijn. Negen maanden heeft het geduurd en ik zag na eind juni jl. mijn toekomst als het ware in duigen vallen. Toen ik het betraande spiegelbeeld met droevige ogen aankeek, heb ik heel hard geschreeuwd: 'Het is niet waar, waarom moet dit mij overkomen?' Het bleek wel waar en ik heb ook geroepen tegen datzelfde spiegelbeeld: 'Je moet sterk zijn, er komen betere tijden'.
zevenennegentig blogs heb ik dit jaar geschreven. Het hadden er meer kunnen zijn, maar door persoonlijke omstandigheden heb ik twee maanden blogpauze gehad. Ach, uiteindelijk ben ik best tevreden. Leuke reacties gehad en ook prachtige schrijfsels bij anderen gelezen.
Trouwens, ik ben niemand iets verplicht en ik wil mijzelf ook niet opdrijven. Komend jaar wil ik proberen wat meer kwalitatieve blogs te produceren en ook de frequentie zal wat lager worden. Dat komt wellicht ook door mijn plannen om een tijdje naar het buitenland te gaan. Echter, het Internet is wereldwijd. Recepten en korte reflecties dienen uiteindelijk geen enkel literair- of taalkundig doel.
Tenslotte nog: hyves, dit sociale netwerk.
Ja, een heuse ontmoeting in de sauna, geheel onverwacht met een andere hyver. Ook heb ik ontdekt dat het woord 'ontvrienden', gekozen tot woord van het jaar, in mijn hyves-lijstje wel heel direct tot explosie kwam. Na heuse aantijgingen van zogenaamde 'vrienden' en vergelijking met dubieuze diva's, heb ik resoluut moeten schrappen in mijn 'vrienden'lijst. De aanleiding was het plaatsen van enkele profielfoto's waarin men mij met een andere onbekende vergeleek en dat in mijn schoenen schoof. Zonder pardon werd ik als mede-beheerder van een leuke schrijf-hyves geschrapt.
Het stoeien met profielfoto's vind ik nu eenmaal leuk en dat blijf ik ook doen. Soms zegt het iets over mijn stemming. Daarnaast staan er heus wel echte foto's van mijzelf op mijn hyves, maar ik ben hier voornamelijk om te bloggen, niet meer, niet minder. Mijn privé houd ik een beetje afgeschermd. Wie niet wil lezen, moet dan maar kiezen... Gevolg was wel van de hele commotie november jl. dat ik essentiële privé-informatie ook van andere websites heb moeten verwijderen, want ik houd niet van gesnuffel in mijn privéleven. Internet heeft veel voordelen, maar evenzovele nadelen.
Van sommige hyves-vrienden vind ik het heel erg, dat ze bij mij vertrokken zijn, want aan sommigen heb ik dierbare herinneringen.
(A, L, G, E en N). Als ik ze zo op een rijtje zet, dan vormt het toevalligerwijs het woord ALGEN. Tja, die zijn soms lastig en hardnekkig. Daarmee wil ik niets over die personen zeggen. Wel ben ik heel blij dat de meeste vriendinnen en vrienden zijn gebleven en zich niet aan laster hebben gestoord. Ik blijf het onverkwikkelijk vinden dat sommige mensen er kennelijk geen punt van maken om een ander diep te grieven en de grond in te boren.
Wat ik wel jammer vind, dat sommigen nu heel weinig nog van zich laten horen. Wie de schoen past...
Wat betreft mijn plannen voor 2010: Goede voornemens, zo gezegd. Iedereen heeft ze vast wel. Stoppen met roken is bij mij niet aan de orde, want ik vind roken smerig en ongezond en ik rook niet. Drinken blijf ik wel, zij het beperkt, want als je dan toch over verslaving spreekt, een goed glas rode wijn (Merlot, Zuidkaap) en cappuccino, daar mag je bij mij mee aankomen. Een beetje caffëine, alcohol en tannine brengt geen wezenlijke schade toe.
- relaxter doorgaan met werken (er moet uiteindelijk brood op de plank komen, tenminste goed beleg)
- proberen Philip en Lili Freriks in de zomer in Parijs op te zoeken (kort)
- de aanzet maken voor het uitgeven van mijn eerste boek (ik hoop dat het lukt)
- een tijdje (3-4 maanden) naar het buitenland om wat onderzoek en ervaring op te doen op taalkundig gebied
- meer aandacht geven aan mijn persoonlijke vrienden
- beter nadenken over sociaal onrecht, toekomstverwachtingen, seksualiteit, gezondheid en privacy.
- aan mijn gezondheid blijven werken, door minimaal elke dag een half uur te bewegen (anders dan de vingertjes op het toetsenbord)
- een lijstje (persoonlijke brief) maken, hoe ik de ideale partner zie en wat ikzelf te bieden heb. Een paar dingen blijf ik wel doen: alles van de positieve kant bekijken, respect voor anderen houden, kwebbelen, schrijven en lezen. Stoor me niet als ik in een goed boek verzonken ben.
- voor de rest: veel lachen, ook om mijzelf, want zonder humor en een vleugje zelfspot is het leven saai.
Dit was dan mijn laatste blog voor 'de overgang'.
Ik wens al mijn trouwe - en andere- hyvesvrienden een heel goed, gelukkig en gezond 2010
(Tussen haakjes: evenzovele, is dat één woord? (op mijn gevoel, maar ik kijk dat begin volgend jaar na)
© Matti, 31 december 2009
Geplaatst op hyves.nl
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten