woeste stromen razen voort in jou
je brengt soms warmte, bij tijd en wijle kou
Een aantrekkingskracht, onweerstaanbaar
Het startpunt, bijna niet te bepalen
van locatie naar bestemming raas je door
Ik beschouw je aandachtig, van achter naar voor
Nimmer zal men jouw weten in te halen
Waar je uiteindelijk heengaat, weet geen individu
het ritme van jouw cadans lijkt onbepaald
Je bent soms ongenaakbaar en eminent cru
De tijd lijkt door jou haast ingehaald
Je was er reeds vroeger en resisteert ook nu
Maar Smetana, de componist, heeft jouw geluid vertaald
© Matti, 26 januari 2012
In het kader van de dag van het gedicht
Sonnet - De Moldau
Geen opmerkingen:
Een reactie posten