Laat ik het maar eerlijk bekennen. Ik heb een zwak voor erudiete mannen.
Een man die zijn vocabulaire beheerst, welbespraakt is, die volzin achter volzin zonder “uh” kan formuleren en die vlot spreekt. Mannen, die taalkundig verantwoorde woorden gebruiken die het predicaat “ware proza” verdienen, daar krijg ik het warm van. Nee sterker nog, dat geeft een aanzwellend tintelend gevoel van passie. Ik smelt, meestal terplekke.
Een erudiete man is niet iemand die stotterend bekent dat ie me wel 'uh aantrekkelijk' vindt, mij graag nog eens wil zien, vanwege mijn mooie lach en haren (en waarschijnlijk van mijn rondborstig decolleté, dat hij - net als alle mannen - voortdurend heeft geobserveerd), maar een man die in meesterlijke proza mij nieuwe filosofische en theoretische inzichten (lees: zijn eigenwijze, veelal beperkt gestaafde mening) verschaft. Robuuste kerels, welbespraakt, doortastend en onverschrokken. Zij, die resoluut de leiding nemen en de richting bepalen.
Erudiete mannen kennen (slechts) één maar. Ze zijn niet warm en niet ruimhartig. Niet lief. Niet troostend. Erudiete mannen kennen alleen de passie voor het eigen inzicht, de eigen theorie. Erudiete mannen geloven niet in emoties of althans niet in het ongebreideld uiten daarvan. Daarom ben ik waarschijnlijk toch niet definitief met een uitgesproken erudiete man in zee gegaan. Het was de lichte aarzeling om mij daarmee in het zoute, zilte of zoete water te begeven. Waarschijnlijk zal het ook op het droge een moeilijke opgave worden. Uiteindelijk zal het later uitwijzen of ik een juiste keuze heb gemaakt.
Erudiet, dat geeft waarschijnlijk toch net niet de doorslag.
Kent iemand nog een warme, lieve en bij tijd en wijle erudiete man?
© Matti, 14 januari 2012
265 woorden
Reacties stel ik altijd op prijs
- aanvankelijk geschreven voor 'vrouwen over mannen', maar die website is opgeheven -
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten