Ik lig nog half wakker in mijn bed. Een toestand tussen
half slapen en ontwaken. Opeens hoor ik heel in de verte een telefoon
gaan. Het is de mijne. Snel schiet ik overeind en neem op... 'Hallo?'...
De stem komt eerst niet heel duidelijk door, maar na ingespannen
luisteren hoor ik het opeens:
'Hey goeiemorgen Matti,
Met Boudewijn. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik wil even
reageren op je cultuurbijdrage van gisteren. Het was barbaars. In een
woord: shocking. Je hebt er helemaal niets van begrepen. Dit magazine
gaat over trends, over cultuur, over veranderingen. Jij presteert het om
over iets dat allang binnen de geldende normen voor opinie gebruikelijk
is, een column te produceren, die in de jaren negentig nog acceptabel
was, maar dit...
Hoe haal je het in je hoofd? Geen enkele literaire basis, Volkomen
etymologisch onverantwoord. Een taalkundige miskleun, een missing link.
Wat voor producten komen er uit jouw pen? We gaan naar 2010 toe, weet je
nog? Trendwatching, meid, cultuur uitdragen, belichten en
becommentariëren. Het venster openzetten, een frisse wind, een
eigentijds geluid. Verrassende input, een beleving voor de lezers.
Glossy, trendy en cultuurgebonden, inspirerend. Een gedurfd verhaal,
doorspekt met een eigen visie. Dat verlangt ons lezerspubliek. Heb je
wel enig idee van de doelgroep? We hebben je niet voor niets gevraagd om
vooruit te denken. Je bent stil blijven staan. Je moet echter
onderzoeken, kritisch volgen, een eigen mening durven ventileren. Je
schrijfexercities zijn waardeloos. Volkomen verspilde tijd. Dit blad
wordt gemaakt door iconen van deze tijd, met andere woorden: mensen die
met beide voeten in deze maatschappij staan, maar verder kijken dan hun
neus lang is. Schrijvers die het wagen om de nek uit te steken.
Getalenteerde, goed geoutileerde mensen die oog hebben, voor wat rondom
hen gebeurt, die geen blad voor hun mond nemen. Iemand van gewicht, een
gerenommeerd columniste, dat moet je zijn. Met een verhaal, iemand die
produceert vanuit boeiende invalshoeken. We hebben jou echt niet nodig.
Je bent ontslagen. Hoor je dat? Ontslagen. Per direct...'
Hollands Diep. De allereerste cultuurglossy.
Uitbundig én kwalitatief. Eindelijk een blad dat niet schrijft óver
cultuur, maar dat cultuur draagt. Venster voor beeldkunstenaars,
spreekbuis voor opiniemakers, papier voor auteurs. Het blad wordt
gemaakt door iconen van deze tijd.
Hollands Diep is een kwartaalblad dat interessante en unieke artikelen
biedt over o.a. opinie, kunst, literatuur, reizen, fotografie, design,
muziek, film en sport.
-------------------------------
Soms droom ik...
Ik droom dat ik de met succes gelezen columniste ben van een nieuw
eigentijds blad. Maar ik ben niet glossy genoeg, ik moet nog ontzettend
veel leren schrijven, op mijn blogger, hyves, maar vooral in mijn
notitieboek... Schrijven, doorhalen, verbeteren, opnieuw beginnen,
synoniemen vinden, mooie bijvoeglijke naamwoorden bedenken, nieuwe
woorden ontdekken, prachtig lopende zinnen construeren, redigeren,
herschrijven, herschrijven, publiceren, niet publiceren, twijfel...
Ik droom van een bijdrage in Intermediair, over cultuurveranderingen, glossy trends
Ik droom... van een bijdrage in NRC Next.
Ja de volgende....
Ik droom van een piepklein artikeltje in Viva:
- ingezonden - lezersbijdrage
Ik droom van de warmte, van de lente, van vakantie, van vrijheid...
Ik droom van een huisje op Vlieland of Ameland in de zon...
Ik droom van het zilte water, dat over mijn voeten spoelt aan de zeeuwse kust...
Ik droom van het wuivende riet aan de wijde waterplas...
Ik droom van de bergen, de mediterrane warmte, de zwoele wind door mn haren...
Ik droom van nieuwe impulsen, van inspiratie, van leuke ideeën...
Ik droom van een klein beetje aandacht...
Ik droom van een leuke vent...
Ik droom van een dag en een nacht samen en alleen met een stoere vent...
Nee, ik droom van gewoon, gewoon een aardige spontane bink...
Ik droom van de liefde, de aanraking, een heftige nacht...
Ik droom ervan om dit allemaal verantwoord en pakkend te beschrijven...
Nee, ik droom van een mooie novelle, waarin alle dromen waarheid worden.
Ik droom...
Opeens schiet ik met een ruk overeind. Het is midden in de nacht. Met
één vloeiende en haastige beweging gooi ik het laken van mij af. Ik ben
helemaal bezweet. Waar was ik? De telefoon valt uit mijn handen. De
beelden zijn schimmig en onvast. Ik zit aan een redactiebureau en staar
op mijn beeldscherm. Daarachter doemt een verbolgen en boze
hoofdredacteur op van Hollands Diep. Hij strekt zijn vinger naar mij
uit.. jij... Dan vervaagt het beeld en zie ik mijn nachtkastje als een
vast baken in een woelige zee. Mijn stoel met mijn kleding, de
schemerlamp als een silhouet in de hoek. Ik veeg met mijn arm langs mijn
voorhoofd.
Ach, het is maar een droom, een drama...
Ik sta op en ga naar het toilet. Daarna drink ik een halve beker water.
Even later stap ik weer met een verward hoofd mijn bed in...
Weet je wat, morgen weer een dag, gewoon wat schrijven voor hyves.nl. Er
is vast wel een idioot die het leest, iemand die zich niets aantrekt
van trends, ontwikkelingen en de toekomst...Iemand, net als ik die
gewoon geniet van elke stomme letter op het digitale papier...
O, de telefoon gaat. 'Hallo?'
'Dag mevrouw, Met Pieter van Daalen van de wijkkoerier. We hebben uw
ingezonden kopij ontvangen, maar helaas hebben wij geen ruimte voor uw
bijdrage over de woningrenovatie in uw straat. Wij begrijpen dat u
enthousiast bent over het dubbel glas en het is alleraardigst bedoeld,
maar dit is echt geen item. Overigens is daar al genoeg over geschreven.
Een beetje dubbel, niet helemaal doorzichtig, begrijpt u. Wat zegt
u?...ook al elders gepubliceerd? U had het al op hyves.nl geplaatst? Wat
is dat? Nooit van gehoord. Nou, veel succes gewenst dan. Ik hoop dat u
begrip heeft voo...' 'KLIK'
© Matti, 3 april 2008.
Gedachtenspinsels...
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
donderdag 3 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten