302. Onverwacht bezoek

Vervolg op 300. Een rit in de nacht

Hij zit boven voor je voordeur'. Nicole zette haar fiets tegen de halmuur en keek haar Turkse buurman Memhet verbaasd aan. Hij stond haar op te wachten in het halletje van de flat en meldde dat er iemand op haar zat te wachten. 'Met een bos bloemen', voegde hij een tikkeltje fluisterend eraan toe. 'Ik vroeg of ik het bij je kon afgeven, maar hij deed het liever zelf', zei ie. Nicole wilde net haar fiets wegzetten en de boodschappen van de supermarkt mee naar boven zeulen. Haar vaste gewoonte op vrijdag: uit haar werk eerst de auto neerzetten, dan de fiets pakken (is gezonder) en naar de super van de bekende AH-keten. De buurman keek Nicole nog eens aandachtig en vragend aan. 'Okè, ik zie het zo wel', zei ze, terwijl ze snel haar fiets in de berging zette.
Een bezoeker met bloemen?, vroeg ze zich af, terwijl ze haar pas versnelde naar boven. Ze had met niemand een afspraak gemaakt die vrijdag de 15e. "Die bloemen zullen vast een vergissing zijn', mompelde ze in zichzelf. 'Verkeerd huisadres of zoiets, dat gebeurt wel vaker'
Ze had namelijk niets te vieren, bedacht ze. Nou ja, eerst maar even afwachten.
Boven aangekomen, liet ze de tas met boodschappen van verbazing bijna uit haar handen vallen. Ze was helemaal perplex en stond haast genageld aan de grond. 'Jij hier? Dat is een verrassing. Hoe kom je hier nu terecht?'
'Hier voor jou', zei hij en drukte de bloemen, een bos met allemaal mooie gerbera's in haar handen. 'Nog voor je verjaardag, want opsturen was een beetje duur en jammer'. Mijn verjaardag was al ruim twee maanden geleden hoor, ik ben bijna alweer jarig, zei Nicole adrem en lachend. 'Kom mee naar binnen, want hier moeten we niet blijven staan'. Ondertussen zocht ze haar huissleutel en pakte de tas met boodschappen weer van de grond. 'Geef die tas maar even hier', zei hij, 'dat gaat wat makkelijker' en hij nam de tas van haar over. 'Hoe is het mogelijk, hoe kom jij nou hier, ik dacht eerst dat er een bezorger van een bloemenshop was ofzo'. zei Nicole weer. 'Wat een verrassing. Stoor je niet aan de rommel hoor, want ik heb nog niets kunnen opruimen. Evenzo hartelijk welkom.. Hij merkte kennelijk niet dat haar hartslag opeens dubbel zo snel ging. Ze liep -haast onzichtbaar - wat rood aan van een soort lichte opwinding.
'Hoe ik hier kom? Wat dacht je, dat ik ben komen lopen? Nee, ik kon een paar weken eerder stoppen, moest nog even daar alles afronden, afscheid nemen van vrienden en toen ben ik via Bangkok weer teruggevlogen.
De deur sloeg achter hen dicht en in het halletje zei hij. 'Bij deze dan, nogmaals hartelijk gefeliciteerd met het ouder worden.. hahaha. Hij gaf haar het mooie herfstboeket. Ze moesten beiden lachen en hij zei: 'mag ik?' Hij gaf haar drie kussen op de wang en zei: 'Ik had toch je adres genoteerd? Op het gevaar af dat ik een blauwtje zou lopen, maar ik ging ervan uit dat je aan het einde van de week wel een keer thuis zou komen'.
Ja dat klopt wel zo ongeveer, maar als ik wist dat je zou komen, had ik even wat meer spulletjes in huis gehaald. 'k Dacht dat je pas half november naar Nederland terug zou komen. Ik heb nu maar een maaltijd voor één persoon en ik neem aan dat je het niet kan uithouden met een halve portie, want we kunnen het natuurlijk delen. Tenminste, ik ga ervan uit dat je ook wel aan eten toe bent, zo tegen half zes.
Ja dat klopt zei hij. Wacht, lust je eerst een kop koffie? Zo gezet met de senseo. Nicole liep naar de keuken en deed twee filtertjes en water in het apparaat. Uit het keukenkastje pakte ze ondertussen snel een vaas om de bloemen in te zetten.Tsjonge, wat een verrassing, wat leuk. Je moet me nog wel heel wat vertellen hoor, want de laatste keer dat we elkaar zagen, is alweer vier maanden geleden.'
'Nicole, ik heb je toch beloofd dat ik weer van mij zou laten horen? 'En belofte maakt schuld'.
'Bij deze dan ingelost', antwoordde ze met een glimlach. 'Je blijft toch wel eten?. Als je even een kwartiertje wacht, dan ga ik nog even terug naar Appie om wat spulletje erbij te halen. Neem ik ook even een flesje wijn mee, want dit weerzien moeten we even vieren.
Ik heb eigenlijk een veel beter idee, zei hij. Heb je zin om samen ergens te gaan eten? Er zijn hier toch wel ergens bistro's of restaurants in de stad?
Ja dat klopt, ik vind het wel leuk hoor om ergens samen wat te eten en bij te kletsen, maar ik ben er nog niet helemaal op voorbereid. Dan moet ik mij even opfrissen. ik stink als een everzwijn dat drie jaar in een modderhok opgesloten is geweest. Ik kom net uit werk.' 'Ga je gerust even opfrissen, prima. Het is nog vroeg genoeg. Ik kan wel even wachten. Er is hier genoeg te lezen, zei hij er achteraan met een schuine blik op Nicole's boekenkast. Een flinke verzameling.
Oké, dat is goed' zei ze. Ik ga even snel douchen en wat anders aantrekken. Hier je koffie, drink de mijn dan ook maar meteen op.
Hoe is het eigenlijk met je project? Zijn alle straten en wegen van je project nu in optimale conditie?
O, mijn bijdrage is afgerond, maar het zal nog wel wat jaartjes duren voordat alles daar optima forma is. Eerst even twee maanden in Nederland, familiebezoek enzo, dan ga ik wel weer wat anders doen.
Het was heel technisch geloof ik, wat je allemaal vertelde. Hoe zat het ook weer?
Wij doen testberekeningen voor de bepaling van grondwaterstromen. In de bodem zitten namelijk klei- en zandpatronen. Alleen is de bodem daar harder. In test-sets zijn verschillende numerieke methoden geëvalueerd. Die berekeningen worden uitgevoerd met een directe bepaling van de componenten in de massamatrix . Voor bruikbare resultaten kijken we bijvoorbeeld naar het fijnste elementniveau. Daar worden conclusies uit getrokken. Het is allemaal erg wiskundig hoor. De formules daarvoor zal ik maar niet toelichten, zoals waarden voor m/s en laterale krachten Vi en Vj. Snap je het een beetje?
Ik snap er geen barst van, Patrick', riep ze. ïk weet niets van laterale krachten, ik ben geen wiskundegirl, weet je nog?
Verdiep je er verder maar niet in Nicole, ik zal het je straks nog wel even uitleggen.
Dat hoeft niet hoor, het gaat mij allemaal boven de pet. Ik ben veel meer benieuwd naar je toekomstplannen.
Toekomstplannen? zei hij. Dat hangt van diverse factoren af'
Hoe bedoel je?
Ga jij nu eerst maar douchen. Ik pak wel even een boek. Hier, ik zie genoeg leesmateriaal, mompelde hij, terwijl hij wat boeken pakte en op de bank neerzeeg.
Nicole liet hem in de kamer achter en liep naar de douche. Haar hart ging als een bezetene tekeer. Ze pakte de fles Andrelon shampoo van het plankje, liet alle lingerie van zich afglijden en liet het warme water over zich heenspoelen. Ondertussen bedacht ze wat ze zometeen zou aantrekken en welk geurtje ze zou kiezen.
Hugo Boss 'Femme' moet het maar worden. Zou hij het lekker vinden?, vroeg ze zich af. Wat zal ik zometeen aantrekken?, dacht ze. Mijn zwarte lingeriesetje, mijn leggings met iets casuals maar. Mijn lila-topje, ja dat zou best nu wel staan. Grote oorhangers in, dat zou vast leuk staan. Mijn uggs, dat is lekker warm en ze liepen soepel. Zo maalden haar gedachten, als een losgeslagen draaimolen op de zomerkermis, in het rond.
Dat is nou ook wat, Patrick hier... ze stond helemaal te shaken onder de douche en dat kwam niet door het water...'Dat is me ook wat', zei ze wel drie keer in zichzelf. Patrick hier, hoe bestaat het.'
Ze dacht opeens weer terug aan die middag op het strand* waar ze samen even gingen zwemmen, ver weg van Nederland, zo'n 17.000 km hiervandaan...Ze kan zich bijna fotografisch herinneren hoe hij naast haar kwam liggen op het strand met zijn zongebrande lijf. Hij zag er goed uit en door haar zonnebril heen, over de bovenkant van het boek dat ze aan het lezen was, had ze hem stiekem liggen bekijken. Ze moest het eerlijk bekennen: Eigenlijk vond ze Patrick best een leuke bink. Nu stond hij, vier maanden later opeens bij haar voor de deur.
Ze was door het onverwachte bezoekje behoorlijk opgewonden...


Aanvulling 16 november:
Nicole* had Patrick* vier maanden terug ergens in het buitenland ontmoet.
De echte namen zijn om privacy-redenen gewijzigd.
wordt vervolgd
Eveneens gepubliceerd op http://matti84.hyves.nl/blog



---------------------------------------------------------------------

@ Matti, 22 oktober 2010
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.