300. Een rit in de nacht

Vervolg van blog
299. Kennismaking op de dansvloer en blog
298. Mag ik even met je dansen?


Dennis zei: Het is pas half tien en het feest begint net. Waarom blijf je niet wat langer? Je kunt ook met mij wel terugrijden hoor. Waar moet je heen?
Ze antwoordde: naar Hilversum*, dat is nog wel een stukje rijden hoor.
O, dat valt mee, ik dacht dat je helemaal naar Middelburg moest ofzo, want dan had ik vanmiddag beter kunnen vertrekken.
Ze lachten allebei.
Ja, dat is misschien wel een idee. Het is best nog gezellig hier, de sfeer is goed en misschien vinden ze het niet zo erg.
Ze stond op en liep naar de andere kant van de zaal en overlegde met de meiden. Ze verzekerde hen dat het vertrouwd was.
Okay, zei ze, toen ze weer zat, het is geregeld. Van de andere kant zag ze nieuwsgierige blikken...
Later op de avond ging ze nog twee keer de dansvloer op met Dennis. Bij de laatste dans had ze nog dichter tegen hem aan gedanst. Ze dacht dat hij haar snellere hartslag bijna kon voelen.
Het werd tijd om te vertrekken. Inmiddels hadden ze de polonaise overleefd, namen afscheid van het bruidspaar en gingen ze naar de hal voor de jassen.
Hoe heet je eigenlijk? Dat had ik nog niet gevraagd.
Nicole*.

Nicole, mooie naam. Kijk daar achteraan staat mijn auto, die zwarte BMW-3.
Ze stapte in en Dennis reed de donkere nacht in.
Heb je eigenlijk nog meer interesses dan bruiloften en partijen aflopen?, grinnikte hij. Welke dingen vind je nog meer leuk?
O, ik houd wel van lezen, schrijven en discussiëren, van shoppen, lekker eten, creatieve activiteiten zoals tekenen en schilderen en met vriendinnen op pad.
Je geniet dus van het leven, begrijp ik?
Jij niet dan?
Dennis lachte. Ja, maar met lezen en schilderen heb ik helemaal niets. Dansen vind ik wel heerlijk en je danst goed, Nicole. Misschien kunnen we samen wel een keer uit eten gaan, opperde hij. 'Ja, misschien' antwoordde ze, zich wat op de vlakte houdend.

Nu ze eenmaal zat, merkte ze dat ze misschien wel wat teveel gedronken had. Ze betrapte zichzelf erop dat ze nogal luidruchtig honderduit zat te praten.
Je bent best leuk, Nicole, zei Dennis opeens en ze merkte dat zijn rechterhand op haar knie bleef rusten. Natuurlijk wist hij drommels goed waar de versnellingspook zat. Toch maakte ze geen aanstalten om er wat van te zeggen. Ze hadden een supergezellige avond gehad en eigenlijk vond ze hem ook wel leuk.
Waar moet jij straks eigenlijk naartoe, Dennis?. Je woont toch in Assen als ik mij goed herinner?
Nee vroeger, tegenwoordig woon ik in Gouda*.
Maar dan ga je toch de verkeerde kant op?
Nee hoor Nicole, met jou hier naast mij ga ik vast de goede kant op en ik vind het geen enkel probleem om je even thuis te brengen. Ik heb geen hekel aan rijden in het donker. Even wat meer gas op de plank en dan kom je een eind. Bovendien is het rustig op de weg zo middernacht. Daarbij komt nog dat ik het hele weekend voor mij heb. Morgen kan ik lekker uitslapen.
Met zijn hand wreef hij nogmaals over haar linkerbovenbeen. Leuke jurk heb je aan. Zwart staat altijd goed voor een bruiloft en jou staat zwart prima vind ik.
Zo keuvelden ze nog een tijdje door, totdat Dennis voor haar flat stopte.
'Weet je, Nicole', zei hij opeens, Ik vond het fijn om kennis met je te maken. Dat moeten we maar voortzetten.

'Kom je nog even mee naar boven, voor een kop koffie, voordat je weer verder gaat?
Ja prima Nicole, zei Dennis, dat is een leuk aanbod.
'Leuke flat' zei hij, terwijl hij rondkeek.
Hoe lang moet je nog terugrijden?, vroeg ze
O, een klein uurtje denk ik
Opeens zei Dennis: Als je het geen bezwaar vind, kan ik ook wel ergens op de bank slapen, misschien heb je nog ergens een deken voor me, dan kan ik mij wel redden en gaan we morgen samen de stad in.
Ik vind je best leuk Dennis, maar loop nou niet te hard van stapel.
Dat je hier zou blijven slapen, is geen probleem, maar dat lijkt me voor jou, maar ook voor mij niet goed. Dat is een beetje overhaast, lijkt mij.
Ze was zich er opeens van bewust dat de nodige glazen wijn, haar nu niet bepaald tot verstandige keuzen zouden aanzetten.
Je hebt ook gelijk, zei hij, laten we op een ander moment nog maar eens afspreken.
Bedankt voor het gezelschap Nicole en slaap lekker vannacht.
Jij een goede reis terug naar Gouda, Dennis.
Terwijl de zwarte BMW de hoek om draaide, dacht ze bij zichzelf: 'een verstandig besluit, dat laatste, ja dat is het...'

EINDE
Nicole* is daarna nog een keer met Dennis* uit eten geweest, maar ze hebben de relatie niet gecontinueerd. Er bleken teveel karakterverschillen. Ook qua interesse en andere sociale aspecten aan beide kanten, bleek er dus geen solide basis voor een echte match. Ze zijn overigens wel gewoon vrienden gebleven.


* sommige namen en plaatsnamen in dit blog zijn om privacy-redenen gewijzigd.



© Matti, 19 oktober 2010
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Meer blogs lezen? Kijk hier voor het Overzicht van mijn blogs