305. Vreemde vogels en gevaarlijke beesten

Vervolg op de blogs:
303. Tussen koala's en krokodillen
301. Met een jeep over een zandplaat
296. Blue Mountains, hiken en dansen
291. A lazy day
290. Niet down, maar 'downunder'

We besloten na ons bezoek aan Cairns om verder te rijden. Port Douglas ligt op ongeveer anderhalf uur rijden ten noorden van Cairns en is een havenplaats. Vele trips vertrekken vanuit hier naar het Great Barrier Reef. We reden eerst naar het uitkijkpunt op de heuvel, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op 4 mile beach, een prachtig wit zandstrand. Het dorp zelf bestaat uit vele restaurants en winkels en er is genoeg accomodatie te vinden. Voor ons overbodig, want wij bleven 's avonds natuurlijk in de campervan overnachten. Het campinkje (raar woord eigenlijk: campinkje) was niet zo groot, maar met goede toiletten. We lieten de camper dus staan en wandelden door het stadje en streken op een terrasje neer. Heerlijk, om zo aan het eind van de dag een drankje te drinken bij een cafeetje vlakbij bij de haven en te genieten van de zonsondergang. Carla begon spontaan te zingen: 'Daar in dat kleine café bij de haven', maar daar stopte ze abrupt, want ze kende de rest van de tekst niet meer. De ober die ons de drankjes kwam brengen, hoorde Carla luidkeels zingen, hij keek ons verbaasd aan 'Dutchies?' vroeg hij. Ja, riepen we in koor en we proesten het uit...

Wat zonder meer een bezoekje waard was, is de Daintree river. Dat is een grote rivier die door het regenwoud naar de zee stroomt. De oevers bestaan uit moerassen waar zoutwaterkrokodillen (salties) leven. Je begrijpt dus wel dat wij geen enkele behoefte hadden om even lekker te gaan pootjebaden aan de oever...Wij kozen voor een veel veiliger optie. Er zijn vele boottripjes waarmee je voor een uur de rivier kunt langsvaren, op zoek naar krokodillen, slangen en andere dieren die hier leven. Terwijl je op de boot zit krijg je veel informatie over de omgeving en de dieren en kun je vragen stellen aan de gids. Dat vragen stellen hebben wij maar overgeslagen, want de beste man ratelde aan één stuk door en we konden nauwelijks alle info onthouden. We hebben één keer een krokodil gezien, dus we waren blij dat we op veilige afstand in de boot zaten. Slangen hebben we toen helemaal niet gezien, wel een soort witte reiger. Inmiddels hadden we wel ontdekt dat alles wat je extra wilt doen, allemaal keiharde Australische dollars kost. In het begin denk je: 'Ach het valt allemaal wel mee', maar toen we op een avond aan het rekenen sloegen, bleek dat het geld er harder doorheen ging dan we aanvankelijk dachten.

Tenslotte wil ik nog iets vermelden over Cape Tribulation en The Bathouse. Misschien zijn mijn bloglezers helemaal niet geïnteresseerd in reisverslagen, want daar begint het zo langzamerhand wel op te lijken. In mijn notitieboekje staat allemaal opgeschreven wat ik die 15 weken 'down under' allemaal beleefd heb.
Geloof me, het was een amazing, spectacular, awesome, extraordinary en fantastic time, om maar een paar superlatieven te gebruiken. Eerst samen met Carla (zij is eerder teruggevlogen) , later in mijn uppie in Perth, de taalcursus en weer later bij familie en vrienden in New Zealand. Dat NZ komt later nog...
Over Perth schrijf ik later nog een blog, want wie ik daar op een terrasje heb ontmoet, ja een echte Nederlander die er nog leuk uitzag ook....

Cape Tribulation lijkt wel een tropisch eiland: het ziet er tenminste tropisch uit: een strand vol palmbomen en kokosnoten. Het dorp zelf is niet heel groot en vele b&b's zijn er te vinden. Dat laatste vermeld ik maar even voor degenen die in de toekomst nog van plan zijn om daar naartoe te gaan. Anders kun je me altijd een tweet sturen, want mocht ik ooit met hyves gaan stoppen, dan blijf ik wel bereikbaar hoor:
http://twitter.com/matti84
Je kunt ook, als je niet lang wilt lopen, boeken voor een dagtour. Dagtours vanuit Cairns stoppen onderweg bij verschillende korte wandelroutes door het regenwoud en worden meestal gecombineerd met een lunch op het strand. Heb je genoeg vrije tijd over, dan kun je een bezoekje brengen aan The Bathouse. Dat is een opvangcentrum voor gewonde en zieke vleermuizen. Dan kun je die tenminste ook nog eens in het echt zien. Die vleermuizen zijn echt gigantisch groot. De omgeving is tevens het leefgebied van de Cassowary. It's hard to believe but the Cassowary is one of the most dangerous animals, they told us. De Cassowarry is een bedreigde diersoort en kan gevaarlijk zijn wanneer hij zich bedreigt voelt. Je mag deze beesten daarom nooit voeren. Je kunt vele korte wandelroutes in dit gebied vinden en vooral 's morgens en aan het eind van de middag heb je grote kans om de Cassowarry te spotten. Als je er één spot, wees verstandig en loop langzaam weg maar houd altijd in de gaten of de Cassowary je niet aanvalt, ze hebben namelijk erg scherpe klauwen! Cooktown is het meest noordelijke dorp per verharde weg te bereiken. Wil je nog verder naar het noorden reizen dan is het aan te raden om met een 4WD te rijden. De wegen zijn onverhard en tijdens het regenseizoen kunnen ze wel eens verdwijnen. Vraag daarom altijd eerst advies over de wegconditie voor vertrek en neem genoeg voedsel en benzine mee. Dat was het weer voorlopig over het Noorden van Australië. Wij leverden na een paar dagen de campervan weer in en vlogen naar Alice Springs met een klein vliegtuigje

© Matti, 16 november 2010
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.