197. Joost en andere kronkels

O my goodness, wat moet je hier nu weer mee?
Schakel gerust maar even om
want van dit taaltje lig je krom
ook al ontbeer je basiseducatie
van mij krijg je volledig gratie!

De natuur dan baardt den Dichter, de kunst en 't onderwys voeden hem op, en niemant komt tot volmaaktheit, dan die de natuur te baat hebbende, ook de natuur, door 't onderwys der kunst, de handt biedt, en al zyn tydt kan besteeden om zonder ophouden te vorderen.*

'T is dan niet vremdt, dat het getal der groote Dichteren ten allen tyden kleen was. Want gelyk weinigen de natuurlyke gaave en geest der Poëzye ontfingen, zoo vondt men noch minder, dien, al hadden ze al eenigen geest, den arbeidt lustte om naar geleerdtheit van taalen en zaaken met ernst te staan. Ook zyn somwyl honderden van jaaren verloopen zonder dat onder groote volken een groot Poëet te voorschyn quam. Zoo dat iemant niet zonder reden zeide: 'datze zoo zelden verscheenen als de komeeten.' Maar hoe men ze minder vondt, hoe hunne waarde grooter is.

Noch zeer jong raakte hy al aan 't rymen, en toonde zynen aangebooren trek tot de dichtkunst: maar 't hadt noch in lang geen klem. Hier was wel geest van poëzye, maar 't geen dien geest most leiden en aanqueeken, ontbrak hem: kennis van taalen, om d'oude Latynsche en Grieksche Poëten te leezen, en hoonig uit dien tym te zuigen; en allerlei geleerdtheit, die deeze kunst, zelf in de schranderste geesten, nooit kon ontbeeren. Hy hadt dan anders geen behulp dan 't geen in Duitsch wordt geleezen. Zyn eerste rymen waaren plat en zenuwloos**: zich zelven dikwils ongelyk, somwyl voortrollende, zomwyl hortende en stootende, somwyl zwetsende met woorden van anderhalven voet lang, die luidt schreeuwden, en weinig zeiden. Maar van dat slagh is weinigh overgebleven. Die munt zette zich zelve af, en was niet langer ganghbaar, dan tot dat de Liefhebbers zaagen dat ze geen toets hieldt. Maar niet tegenstaande d'onvolmaaktheit zyner kindtsche rymen, zagh men hier en daar noch slaagen en aardigheden, die uit dat teder zaadt met der tydt een' ryken oeghst beloofden: zoo dat zyn naam, noch maar dertien jaaren oudt, in zekeren brief, te dier tydt, in 't jaar MDC, van den Heere P.C. Hooft, uit Florensen, aan de Kamer in Liefde bloeyende, dat vermaarde kunstgenootschap t'Amsterdam, in dicht geschreven, met deezen lof, nevens andere fraaye geesten, wierdt gespelt:

Men vindt tot Amsterdam, die met zyn hoogh gedicht
Den duistren wegh tot lof en waare deught verlicht:
En Kampen, die met kunst 't gemeen beloop der dingen,
Het nut der deught en 't quaadt der ondeught weet te zingen;
En Koster, VONDELEN, Breeroô en Victoryn,
Die nu al toonen watz' hier namaals zullen zyn.

Tenslotte:
Hier leit Vondel zonder rouw,
Hy is gestorven van de kouw
Dit meen ik was de leste snik zyner Poëzye. Hy verlangde nu naar de doodt, klagende dat d'ouderdom een zwaare last was: maar zeide noch somwijl al boertende,
'Ik ben oudt, maar niet geemelijk'

--------------------------------------------------------------
Epitheton ornans
Weet je wat nu zo boeiend is: ik ben niet oud, ben niet van plan om al te stoppen
en ik ga nog wel eens een gedichtje proberen te schrijven...
Ende van klene Dichtere, niet plat en zenuwloos, een kindtsche ryme:

Nee, ik zuig geen honing uit tijm
dit is een eigentijds rijm
ook gebruik ik geen kwetsende taal
het schrijven is nu eenmaal een kwaal
denk niet dat ik eronder zal lijden
want in de vele varianten kan ik mij verblijden
tot slot moet je ook nog weten
nog lang ben ik niet oud en versleten
ik zit soms uren achter de pc
en moet dan opeens naar de wc
dit is een fenomeen dat gewoon ontstaat
het houdt mij in ieder geval van de straat
via Internet, google en hyves, beste vrinden
kun je mij altijd wel ergens vinden
dus schrijf ik nog even vlijtig door
tot de volgende keer maar weer, hoor!
met zacht gegniffel en plezier
plaats ik mijn porodie dan maar hier:

Hier leit Vondel zonder vrouw,
'k Dacht dat hij nog een laatste knuffel wou
Ende Joost, die arme stakker
werd na zijn laatse snik ook niet meer wakker
hij heeft geen weet van de moderne vrouw
die zijn brouwsels ontleden wou
ik maak gebruik van de 'onvolmaektheit Zyner rym'
'k hoop dat 't geen duistere wegen zijn.
Door literair geschoolden wordt ik in stukken gehouwen
voor wat ik hier weer tracht te brouwen



Lady Thymus vulgaris
ofte wel:
Miss Tijm
--------------------------------------------------------------
* Ik hoop dat het oud-Nederlands een beetje te lezen is, ik denk het wel.
** Hier heb ik het over Joost van den Vondel, (1587-1679)
Zie ook: UvA

Nee, ik had geen borrel op toen ik dit schreef
Ja, ik ben helemaal bij mijn volle verstand
Nee, schiet mij niet af.
Ja, dit vond ik een keer leuk
Nee, ik ben niet doorgeslagen
Ja, taalkronkels zijn best aardig
Nee, hier wordt het onderwijs niet dunnetjes overgedaan
Ja, je mag mij een mafkees noemen
Nee, ik ben niet altijd bloedserieus
Ja, voor de liefhebber en die er om kan lachen
Nee, dit is geen 'Swaere Kost'
Ja, je mag dit rustig overslaan


Matti, 5 maart 2009
Reacties op mijn blog stel ik altijd op prijs.