Yes, my friends know it.. I'm down-under.
Today I've got some specials to tell. We had a lazy day yesterday, our second day in Sydney, we went together with two boys from our hostel to Darling Harbour in evening. I't s amazing. You can walk around in the harbour-area, from there you can make trips by boat and so on. We take a lift to a high building and from there the overview was marvellous. We made several pictures and the wetter was perfect today, a little bit warmer then in the Netherlands I suppose. 26 degrees. Then, in afternoon, we went to Bondi Beach, the most famous beach over here.
O, gut, ik ben al helemaal overgeschakeld in Aussie-style. (spreek uit: ozzie). Na ruim 23,5 uur vliegen zijn we om 08.12 uur 's morgens geland op Kingsford Smith Airport in Sydney. Een monster-vlucht, met tussenstops in Dubai en Bangkok. Jullie begrijpen het: ik ben down-under, ruim 16.640 kilometer van huis. Ik ben hier naartoe gegaan voor vakantie, familie- en vriendenbezoek en studie. Een combi-trip dus. Bovendien blijf ik nog wel een tijdje weg. Zeker 3,5 maand, misschien langer.
Na aankomst moesten we even twee uurtjes bijkomen
in ons hostel. Van een jetlag heb ik nog niet veel last gehad, want onderweg hebben we ook geslapen.
In ons hostel kunnen we gebruik maken van gratis (free) Internet. Dat is nog eens wat anders dan toen we vertrokken uit Europa. Op de luchthaven waar we vertrokken, betaalde je een euro voor een paar minuten.
Het is hier echt fantastisch, een wereldstad. Bruisend. Allereerst hebben we na aankomst uiteraard de Starbucks opgezocht, voor een pittige kop bruin vocht. Gisteren hebben we de stad een beetje verkend en vandaag (dag 2) hebben we een soort slenterdag (lazy day) gehad en allerlei winkels bezocht en ook het beroemde Opera House. Gisterenavond zijn we zijn door twee jongens gevraagd, om mee naar Darling Harbour te gaan, nadat we 's middags eerst naar 't strand zijn geweest. We ontmoetten verder nog twee local boys van Sydney hier en ze zeiden: 'You both look lovely and sweet', Dutchie girls', ..Nou ja, dat zal best, dachten we, maar wij bleven lekker relaxed in 't zonnetje liggen.. (Nee, wees niet bezorgd, ik ga heus niet aanpappen met de eerste de beste Australiër, slangentemmer of schapenboer, maar contacten leggen en opbouwen kan nooit kwaad toch?) De vakantie begint al heerlijk. Darling Harbour (een soort Schevevingenachtig-toeristenplekje in Australië) ligt vlak bij het centrum. Heel leuk al die bedrijvigheid in de haven, met veel (toeristen)boten. Pyrmont Bridge ligt in het midden van deze binnenhaven. Je kunt er uiteraard rondvaarten maken en langs de kade staan allemaal verkoopstalletjes. We werden uiteraard verleid om een donut te nemen...
Heel leuk, de bedrijvigheid hier. Vanaf een hoog gebouw hadden we een prachtig uitzicht over de haven. Wel handig dat ze een auto hadden en dag zeg je natuurlijk geen nee om gratis mee te rijden...
Ik weet niet of ik veel aan bloggen zal toekomen, maar hier is dus alvast een impressie. Wie weet, blijft het bij dit ene schrijfsel.
Eén ding staat vast: we gaan genieten. In de stad heb ik ook al echte
UGGS gescoord. Bij navraag blijken ook die hier te worden ingevoerd. Ze
worden in Korea en China en weet ik waar allemaal gefabriceerd.
Onze verdere plannen: vervolgens gaan we over een week richting het zuiden (met een Domestic flight) naar Adelaide. We willen een rit van 2.900 km maken met de beroemde trein, de Southern Railway, door de outback. Uluru, de monoliet die op de Werelderfgoedlijst staat, willen we uiteraard gaan zien en dan weer verder door Australië 'toeren', naar het westen: Perth, waar ik probeer een maandje wat te studeren. Dan gaan we de westkust langs (hopelijk zonder opgevreten te worden door een krokodil of gebeten te worden door een slang of giftige spin) en vliegen tenslotte naar het Zuidereiland van Nieuw Zeeland.
Zo
kom je nog eens ergens. Ik probeer zo nu en dan te updaten en de naaste
vrienden en familie krijgen heus een kaartje van mij uit Ozzieland. Ik
heb me tot op heden nog geen moment verveeld en ja heus: ook
Venz-hagelslag en Bolletje-beschuit heb ik hier al in de supermarkt
gezien. Kortom: it feels like home 
Alleen erg gek om te zien dat de zon rond het middaguur in het Noorden staat. Het is even wennen. Met een hoedje probeer ik wat teveel zon, dat hier door het gat in de Ozonlaag schijnt te komen, tegen te houden, dus ik ben onherkenbaar, hahahah....
Voor degenen die denken: waar doet ze het allemaal van: van mijn eigen spaarcentjes en qua tijd heb ik even onbetaald verlof, als het ware een halve sabbatical.
© Matti, 25 april 2010
Reacties op mijn blogs stel ik altijd op prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten